Paul Karrer: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
MerlIwBot (conversa | contribucións)
m Bot: Engado: tr:Paul Karrer
Liña 91: Liña 91:
[[sv:Paul Karrer]]
[[sv:Paul Karrer]]
[[sw:Paul Karrer]]
[[sw:Paul Karrer]]
[[tr:Paul Karrer]]
[[uk:Пауль Каррер]]
[[uk:Пауль Каррер]]
[[vi:Paul Karrer]]
[[vi:Paul Karrer]]

Revisión como estaba o 21 de novembro de 2012 ás 22:19


Paul Karrer
Paul Karrer
Datos persoais
Nacemento21 de abril de 1889
LugarMoscova Rusia Rusia
Falecemento18 de xuño de 1971
LugarZúric Suíza Suíza
SoterradoCemitério Fluntern
ResidenciaSuíza Suíza
Nacionalidadesuízo
Cónxuxe
  • Helena Froelich
  • Actividade
    Campo
  • Química
  • Alma máterUniversidade de Zúric
    Contribucións e premios
    Coñecido por
  • Vitaminas
  • Premios
  • Premio Nobel de Química (1936)
  • editar datos en Wikidata ]

    Paul Karrer nado o 21 de abril de 1889 en Moscova (Rusia) e finado o 18 de xuño de 1971 en Zúric (Suíza), foi un químico e profesor universitario suízo galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1937.

    Biografía

    Karrer naceu en Moscova, fillo dos cidadáns suízos Paul Karrer e Julie Lerch e en 1892 a familia volveu a Suíza, onde se educou en Wildegg, Lenzburg e Aarau. Estudou química na Universidade de Zúric con Alfred Werner e logo de obter o doutoramento en 1911, pasou uns anos como asistente no Instituto Químico. Posteriormente, obtivo un posto no Instituto Quimioterápico George Speyer de Frankfurt, onde foi axudante de Paul Ehrlich. En 1918 volveu a Zúric como profesor auxiliar de química orgánica e en 1919 chegou a ser profesor de química da Universidade de Zúric e a director do seu Instituto de Química.

    Karrer casou co Helena Froelich e tivo dous fillos.

    Investigacións científicas

    As súas investigacións máis notables estiveron relacionadas cos carotenoides e as flavinas, descubrindo que algúns deles, como o caroteno e a riboflavina, actúan como provitaminas A e B2, respectivamente. En 1938 conseguiu sintetizar o composto denominado alfatocoferol, que corrixe a esterilidad carencial de xeito análogo á vitamina E.

    En 1937 foille outorgado o premio Nobel de Química, que compartiu con Walter Norman Haworth, polas súas investigacións sobre os carotenoides, flavinas e a vitamina A e vitamina B2

    Véxase tamén

    Outros artigos

    Ligazóns externas

    Predecesor:
    Peter Joseph Wilhelmus Debye
    Premio Nobel de Química

    1937
    con
    Walter Norman Haworth
    Sucesor:
    Richard Johann Kuhn

    Modelo:Nobel de Química