Piso: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
m r2.7.2) (Bot: Engado: no:Gulv |
||
Liña 48: | Liña 48: | ||
[[nds-nl:Vloere]] |
[[nds-nl:Vloere]] |
||
[[nl:Vloer]] |
[[nl:Vloer]] |
||
[[no:Gulv]] |
|||
[[pl:Podłoga]] |
[[pl:Podłoga]] |
||
[[pt:Pavimento]] |
[[pt:Pavimento]] |
Revisión como estaba o 21 de novembro de 2012 ás 12:55
O piso é o chan, a superficie sobre a que se anda. Normalmente chámase piso cando falamos dunha superficie inferior horizontal dun espazo arquitectónico, sendo a verba chan máis xeral. Por extensión tamén se chama piso á superficie de táboas onde o carro leva a carga.
Homónimos
- Chámase tamén piso, andar ou planta aos diferentes niveis dun edificio.
- Igualmente na linguaxe coloquial recibe o nome de piso a vivenda nun edificio de varias plantas
- Tamén se lle chama piso aos materiais que conforman a superficie superior do chan: pavimento, incluso os das zonas exteriores á edificación.
- En calzado, piso fai referencia á sola do zapato.
Numeración dos pisos en edificios
Hai discrepancias nos costumes de numerar os pisos ou andares nos edificios entre os diferentes países.
Na meirande parte de Europa, Iberoamérica e na Mancomunidade Británica de Nacións, o piso situado no nivel do terreo é a planta baixa ou planta terrea, e o piso de enriba é o primeiro andar, manténdose o emprego continental europeo que pasa de moda a partir da construción de palacios.
En Francia, por exemplo, o termo para a planta baixa é rez de chaussée (rentes do chan). NosEstados Unidos e no Canadá (agás en Quebec), o piso terreo é, polo xeral, o primeiro andar e o piso de enriba é o segundo andar. Este sistema tamén é usado en Chile, Rusia e outros países da ex Unión Soviética. A China segue o sistema estadounidense, porén os números usados son cardinais (un, dous, tres, etc.) en lugar dos ordinais (primeiro, segundo, terceiro ou terzo).
Nalgúns edificios, especialmente en hoteis non existe a planta número trece, pasando a numeración da planta doce á catorce. Isto é por mor ao pavor irracional ao número 13, chamado triscaidecafobia.
Na construción tradicional galega, a casa adoitaba ter só dous pisos: a planta terrea (planta baixa) e o sobrado (primeiro andar), ademais do faiado.