Credo: Diferenzas entre revisións
m Bot: Engado: ca:Credo |
m r2.7.3) (Bot: Engado: ro:Crez; cambios estética |
||
Liña 3: | Liña 3: | ||
Aceptan este credo a [[Igrexa Siríaca]], a [[Igrexa Etíope Tewahedo]], a [[Igrexa Apostólica Armenia]], a [[Igrexa Ortodoxa Copta]], a [[Igrexa Apostólica Asiria]] e a [[Igrexa Ortodoxa]]. A [[Igrexa Católica Romana|Igrexa Católica]] afastouse destas Igrexas engadindo o ''filioque''. As [[protestantismo|igrexas protestantes]] e a [[Igrexa Anglicana]] aceptan tamén estes credos na súa formulación pola Igrexa Católica. |
Aceptan este credo a [[Igrexa Siríaca]], a [[Igrexa Etíope Tewahedo]], a [[Igrexa Apostólica Armenia]], a [[Igrexa Ortodoxa Copta]], a [[Igrexa Apostólica Asiria]] e a [[Igrexa Ortodoxa]]. A [[Igrexa Católica Romana|Igrexa Católica]] afastouse destas Igrexas engadindo o ''filioque''. As [[protestantismo|igrexas protestantes]] e a [[Igrexa Anglicana]] aceptan tamén estes credos na súa formulación pola Igrexa Católica. |
||
==Orixe== |
== Orixe == |
||
Dende moi cedo a experiencia de fe foi articulada mediante profesións de fe. As máis antigas teñen que ver co rito do [[bautismo]] polo que o catecúmeno recibía o perdón dos [[pecado]]s e era acollido como membro da igrexa. O catecúmeno era bautizado ''no nome do Pai, do Fillo e do Espírito Santo'', o que manifestaba unha profesión de fe trinitaria. |
Dende moi cedo a experiencia de fe foi articulada mediante profesións de fe. As máis antigas teñen que ver co rito do [[bautismo]] polo que o catecúmeno recibía o perdón dos [[pecado]]s e era acollido como membro da igrexa. O catecúmeno era bautizado ''no nome do Pai, do Fillo e do Espírito Santo'', o que manifestaba unha profesión de fe trinitaria. |
||
Liña 16: | Liña 16: | ||
Co gallo da incorporación nas igrexas occidentais do ''filioque'', isto é, a profesión de fe de que o Espírito Santo procede do Pai e do Fillo e non só do Pai, [[Roma]] e [[Constantinopla]] arreboláronse recíprocamente anatemas provocando o denominado [[Gran Cisma]] que dura ata hoxe. |
Co gallo da incorporación nas igrexas occidentais do ''filioque'', isto é, a profesión de fe de que o Espírito Santo procede do Pai e do Fillo e non só do Pai, [[Roma]] e [[Constantinopla]] arreboláronse recíprocamente anatemas provocando o denominado [[Gran Cisma]] que dura ata hoxe. |
||
==Contido== |
== Contido == |
||
O contido profesa a crenza en Deus coma orixe do Universo, na [[Encarnación]] e na [[Resurrección]] de [[Xesús de Nazaret]] identificado como o Cristo ([[Mesías]]), no [[Espírito Santo]] e na súa acción manifestada no perdón dos pecados e na comuñón dos fieis (Igrexa e comuñón dos santos) así como no [[Xuízo Final]] e na [[Vida Eterna]]. Aínda que formulado en [[lingua grega|grego]] e máis tarde en [[lingua latina|latín]], dende o inicio tivo a súa versión siríaca, [[lingua copta|copta]] e [[lingua armenia|armenia]]. Remata coa palabra [[lingua hebrea|hebrea]] ''Amén'' que significa adhesión confiada. |
O contido profesa a crenza en Deus coma orixe do Universo, na [[Encarnación]] e na [[Resurrección]] de [[Xesús de Nazaret]] identificado como o Cristo ([[Mesías]]), no [[Espírito Santo]] e na súa acción manifestada no perdón dos pecados e na comuñón dos fieis (Igrexa e comuñón dos santos) así como no [[Xuízo Final]] e na [[Vida Eterna]]. Aínda que formulado en [[lingua grega|grego]] e máis tarde en [[lingua latina|latín]], dende o inicio tivo a súa versión siríaca, [[lingua copta|copta]] e [[lingua armenia|armenia]]. Remata coa palabra [[lingua hebrea|hebrea]] ''Amén'' que significa adhesión confiada. |
||
O Credo niceno-constantinopolitano, en resposta ao [[arrianismo]] céntrase na expresión do misterio da [[Santa Trindade]]. |
O Credo niceno-constantinopolitano, en resposta ao [[arrianismo]] céntrase na expresión do misterio da [[Santa Trindade]]. |
||
===Símbolo dos Apóstolos=== |
=== Símbolo dos Apóstolos === |
||
''Creo en Deus Pai todopoderoso, creador do ceo e maila terra,'' |
''Creo en Deus Pai todopoderoso, creador do ceo e maila terra,'' |
||
Liña 32: | Liña 32: | ||
''descendeu aos infernos,'' |
''descendeu aos infernos,'' |
||
''ao terceiro día resucitou de entre os mortos, subiu aos ceos e está sentado á dereita |
''ao terceiro día resucitou de entre os mortos, subiu aos ceos e está sentado á dereita de Deus Pai todopoderoso, dende alí ha de vir a xulgar aos vivos e aos mortos.'' |
||
''Creo no Espírito Santo, na Santa Igrexa Católica, na Comuñón dos Santos, o perdón dos pecados, a resurrección da carne, |
''Creo no Espírito Santo, na Santa Igrexa Católica, na Comuñón dos Santos, o perdón dos pecados, a resurrección da carne, e na vida eterna. Amén'' |
||
===Credo niceno-constantinopolitano=== |
=== Credo niceno-constantinopolitano === |
||
''Creo nun só Deus, Pai todopoderoso creador do Ceo e da Terra, do visible e do invisible.'' |
''Creo nun só Deus, Pai todopoderoso creador do Ceo e da Terra, do visible e do invisible.'' |
||
Liña 54: | Liña 54: | ||
== Véxase tamén == |
== Véxase tamén == |
||
===Bibliografía=== |
=== Bibliografía === |
||
* Ware, Timothy, ''The Orthodox Church'', new edition, 1997 |
* Ware, Timothy, ''The Orthodox Church'', new edition, 1997 |
||
* Meyendorff, Jonh, ''Byzantine Theology'', 1983 |
* Meyendorff, Jonh, ''Byzantine Theology'', 1983 |
||
Liña 60: | Liña 60: | ||
* [[Hans Urs von Balthasar]], ''Credo, meditationem zum Apostolichem Glaubensbekenntnis'', 1989 |
* [[Hans Urs von Balthasar]], ''Credo, meditationem zum Apostolichem Glaubensbekenntnis'', 1989 |
||
===Discografía=== |
=== Discografía === |
||
* Credo, Schola Regina (Philippe Nikolov), Olivier Willemin, Jean-Paul Imbert, Pierre Thiollet, [[Universal Music]], [[2011]] |
* Credo, Schola Regina (Philippe Nikolov), Olivier Willemin, Jean-Paul Imbert, Pierre Thiollet, [[Universal Music]], [[2011]] |
||
[[Categoría:Cristianismo]] |
[[Categoría:Cristianismo]] |
||
Liña 99: | Liña 98: | ||
[[pl:Chrześcijańskie wyznania wiary]] |
[[pl:Chrześcijańskie wyznania wiary]] |
||
[[pt:Credo]] |
[[pt:Credo]] |
||
[[ro:Crez]] |
|||
[[ru:Символ веры]] |
[[ru:Символ веры]] |
||
[[sl:Veroizpoved]] |
[[sl:Veroizpoved]] |
Revisión como estaba o 21 de novembro de 2012 ás 11:28
O Credo é o conxunto de verdades de fe cristiá definido, segundo as igrexas cristiás, pola tradición apostólica e desenvolvidas nos dous primeiros Concilios Ecuménicos (o Concilio de Nicea en 325 e o Primeiro Concilio de Constantinopla en 381). Denomínase así polo verbo que o inicia na súa versión latina.
Aceptan este credo a Igrexa Siríaca, a Igrexa Etíope Tewahedo, a Igrexa Apostólica Armenia, a Igrexa Ortodoxa Copta, a Igrexa Apostólica Asiria e a Igrexa Ortodoxa. A Igrexa Católica afastouse destas Igrexas engadindo o filioque. As igrexas protestantes e a Igrexa Anglicana aceptan tamén estes credos na súa formulación pola Igrexa Católica.
Orixe
Dende moi cedo a experiencia de fe foi articulada mediante profesións de fe. As máis antigas teñen que ver co rito do bautismo polo que o catecúmeno recibía o perdón dos pecados e era acollido como membro da igrexa. O catecúmeno era bautizado no nome do Pai, do Fillo e do Espírito Santo, o que manifestaba unha profesión de fe trinitaria.
As igrexas de tradición bizantina chamaban a estas profesións de fe symbolon no seu dobre significado de sinal de identidade ou selo de unión e de colección ou sumario.
Nas Igrexas da alta Idade Media tivo especial relevancia o símbolo Quicumque atribuído a Atanasio de Alexandría.
Na Igrexa Ortodoxa o Credo como núcleo da tradición desenvolvida despois polos Pais da Igrexa, xunto coa Eucaristía e a Palabra de Deus (Biblia) é o fundamento da unidade das diferentes igrexas autocéfalas.
Na Igrexa Occidental, Ambrosio de Milán falaba dos doce artigos do credo evocando o alicerce dos doce apóstolos. Tamén este autor fala de símbolo como selo espiritual, meditación do corazón e tesouro da alma.
Co gallo da incorporación nas igrexas occidentais do filioque, isto é, a profesión de fe de que o Espírito Santo procede do Pai e do Fillo e non só do Pai, Roma e Constantinopla arreboláronse recíprocamente anatemas provocando o denominado Gran Cisma que dura ata hoxe.
Contido
O contido profesa a crenza en Deus coma orixe do Universo, na Encarnación e na Resurrección de Xesús de Nazaret identificado como o Cristo (Mesías), no Espírito Santo e na súa acción manifestada no perdón dos pecados e na comuñón dos fieis (Igrexa e comuñón dos santos) así como no Xuízo Final e na Vida Eterna. Aínda que formulado en grego e máis tarde en latín, dende o inicio tivo a súa versión siríaca, copta e armenia. Remata coa palabra hebrea Amén que significa adhesión confiada.
O Credo niceno-constantinopolitano, en resposta ao arrianismo céntrase na expresión do misterio da Santa Trindade.
Símbolo dos Apóstolos
Creo en Deus Pai todopoderoso, creador do ceo e maila terra,
creo en Xesuscristo, seu único fillo, noso señor,
que foi concibido por obra e graza no Espírito Santo, naceu de Santa María Virxe,
padeceu baixo o poder de Poncio Pilato, foi crucificado, morto e sepultado,
descendeu aos infernos,
ao terceiro día resucitou de entre os mortos, subiu aos ceos e está sentado á dereita de Deus Pai todopoderoso, dende alí ha de vir a xulgar aos vivos e aos mortos.
Creo no Espírito Santo, na Santa Igrexa Católica, na Comuñón dos Santos, o perdón dos pecados, a resurrección da carne, e na vida eterna. Amén
Credo niceno-constantinopolitano
Creo nun só Deus, Pai todopoderoso creador do Ceo e da Terra, do visible e do invisible.
Creo nun só Señor Xesuscristo, Fillo único de Deus, nado do Pai antes de tódolos séculos: Deus de Deus, Luz de Luz, Deus verdadeiro de Deus Verdadeiro, xerado non creado, da mesma natureza do Pai por quen todo foi feito, que por nós os homes e pola nosa salvación baixou do Ceo
e por obra do Espírito Santo se encarnou de María, a Virxe,e se fixo home;
e pola nosa causa foi crucificado, morto e sepultado,
e resucitou ao terceiro día, segundo as Escrituras,
e subiu ao Ceo e está sentado á dereita do Pai;
e de novo virá con gloria para xulgar aos vivos e aos mortos e o seu reino non terá fin. Creo no Espírito Santo, señor e vivificante, que procede do Pai e do Fillo, e co Pai e o Fillo recibe unha mesma adoración e gloria e que falou polos profetas.
Creo na Igrexa que é unha, santa, católica e apostólica. Confeso que hai un só bautismo para o perdón dos pecados. Espero a resurrección dos mortos e a vida do mundo futuro. Amén.
Véxase tamén
Bibliografía
- Ware, Timothy, The Orthodox Church, new edition, 1997
- Meyendorff, Jonh, Byzantine Theology, 1983
- Catecismo de la Iglesia Católica, (versión oficial en español), 1992
- Hans Urs von Balthasar, Credo, meditationem zum Apostolichem Glaubensbekenntnis, 1989
Discografía
- Credo, Schola Regina (Philippe Nikolov), Olivier Willemin, Jean-Paul Imbert, Pierre Thiollet, Universal Music, 2011