Pantocrátor: Diferenzas entre revisións
tetramorfo (sen s) |
m Bot: Engado: sk:Pantokrator |
||
Liña 42: | Liña 42: | ||
[[ro:Pantocrator]] |
[[ro:Pantocrator]] |
||
[[ru:Спас Вседержитель]] |
[[ru:Спас Вседержитель]] |
||
[[sk:Pantokrator]] |
|||
[[sv:Pantokrator]] |
[[sv:Pantokrator]] |
Revisión como estaba o 5 de novembro de 2012 ás 00:41
Na imaxinería relixiosa cristiá, o atributo pantocrátor aplícase para referirse a Deus pai omnipotente ou tamén a Cristo. O termo vén do grego pantokrátor -átoros, formado de pâs pantós, todo, e dun derivado de krátos, forza, poder, de onde o seu significado de todopoderoso. Na mitoloxía grega era un atributo de Zeus.
Representouse xa na arte bizantina e románica, na forma de Deus bendecindo ó espectador coa man dereita levantada; na man esquerda sostén os Evanxeos. Pode aparece-la figura completa, sentada no trono, ou só o busto. Cando representa a figura de Deus pai adoita mostra-lo fillo, Xesus, no colo. Sexa como for, a figura inscríbese –case sempre- nun cerco oval en forma de améndoa, denominado mandorla, coas figuras dos catro evanxelistas ó redor formando o tetramorfo: Mateo (home), Marcos (león), Lucas (boi) e Xoán (aguia).
Nas igrexas cristiás pode aparecer esculpido no tímpano da portada ou pintado na parede central ou na bóveda da ábsida.
Galería de imaxes
-
San Clemente de Taüll (c. 1123), hoxe no Museo Nacional de Arte de Cataluña.
-
Pórtico da Gloria da Santiago de Compostela
-
Catedral de Burgos
-
Catedral de Cefalú (Sicilia)
Véxase tamén
Commons ten máis contidos multimedia sobre: Pantocrátor |