Soneto de Monterrei: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m r2.7.1) (bot Engadido: es:Soneto de Monterrey |
arranxiños |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
O '''Soneto de Monterrei''' é un poema do [[século XVI]] e unha das poucas mostras de [[Literatura galega dos Séculos Escuros|literatura galega dos séculos escuros]]. Descoñécese |
O '''Soneto de Monterrei''' é un poema do [[século XVI]] e unha das poucas mostras de [[Literatura galega dos Séculos Escuros|literatura galega dos séculos escuros]]. Descoñécese a súa autoría, e aínda que se atribuíu nun principio a [[Luís de Camões]], parece pouco probábel para un poema con contido sutil e maduro para un Camões que nesa altura non podía ter máis de quince anos<ref>[[Anxo Tarrío Varela|TARRÍO VARELA, A.]]: ''Literatura galega'', Xerais, 1994, páx. 85</ref>. |
||
== Texto == |
== Texto == |
||
{{cita| |
{{cita| |
||
''Soneto de Monterrei'' |
''Soneto de Monterrei'' |
||
Liña 23: | Liña 22: | ||
:que non morras pastor” – “Pastora hei medo; |
:que non morras pastor” – “Pastora hei medo; |
||
:o quedar me parece máis seguro. |
:o quedar me parece máis seguro. |
||
Anónimo, 1530-1540 |
Anónimo, 1530-1540 |
||
Liña 29: | Liña 27: | ||
== Notas == |
== Notas == |
||
{{referencias}} |
|||
<references/> |
|||
== Véxase tamén == |
== Véxase tamén == |
||
* [[Monterrei]] |
* [[Castelo de Monterrei]] |
||
[[Categoría:Literatura galega]] |
[[Categoría:Literatura galega]] |
||
Revisión como estaba o 24 de outubro de 2012 ás 11:56
O Soneto de Monterrei é un poema do século XVI e unha das poucas mostras de literatura galega dos séculos escuros. Descoñécese a súa autoría, e aínda que se atribuíu nun principio a Luís de Camões, parece pouco probábel para un poema con contido sutil e maduro para un Camões que nesa altura non podía ter máis de quince anos[1].
Texto
Soneto de Monterrei
- Alá en Monterrei en Val de Laça,
- a Violante vi beira de un río
- tan fermosa, en verdá, que quedei frío
- de ver alma inmortal en mortal maça.
- De un alto e lindo corpo a seda laça
- a pastora sacaba fío a fío,
- quando lle dise: - “Morro, corta o fío”
- - “Vólveo, non cortarei, seguro pasa”.
- - “¿E como pasarei, se eu acá quedo?
- Se pasar –respondí- non vou seguro
- que este corpo, sen alma, morra cedo”.
Anónimo, 1530-1540
- - “Coa miña, que levas, te aseguro
- que non morras pastor” – “Pastora hei medo;
- o quedar me parece máis seguro.
Notas
- ↑ TARRÍO VARELA, A.: Literatura galega, Xerais, 1994, páx. 85