Escola mutua: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Elisardojm (conversa | contribucións)
Seniw
Elvire (conversa | contribucións)
m + iw
Liña 24: Liña 24:
[[Categoría:Escolas]]
[[Categoría:Escolas]]



{{Seniw}}
[[bg:Взаимоучителен метод]]
[[de:Lancasterschule]]
[[en:Monitorial System]]
[[fr:École mutuelle]]
[[he:בית ספר מוניטוריאלי]]
[[it:Mutuo insegnamento]]
[[ru:Белл-Ланкастерская система]]
[[sv:Växelundervisning]]
[[zh:贝尔-兰开斯特制]]

Revisión como estaba o 5 de outubro de 2012 ás 14:09

Joseph Lancaster, arredor de 1818.

O creador do modelo educativo denominado escolas mutuas foi Joseph Lancaster (1778-1838), este educador deseñou un programa no que os propios alumnos se transmitían o coñecemento. Cando os alumnos de estas aulas xa teñen una idade convertese en mestres do grupo e o mestre so ten a función de vixiar e so interviñan cando era necesario. Este tipo de escola xurdiu polo gran numero de alumnos que existía nesa época debido a escaseza de mestres. Nestas escolas se mantiña unha disciplina a través de premios e castigos. Nun principio Lancaster fracasou o intentar incorporar este método a educación infantil pero co tempo emigrou a EEUU e conseguiu fundar algunhas escolas.

Un dos motivos polos que foi coñecido o seu método foi porque se os alumnos transmitían ben a información ós seus compañeiros estes eran premiados. Este método alcanzou en EEUU a súa maior popularidade na primeira década do século XIX. Tamén temos que dicir, que este tipo de escola tivo moitas críticas xa que os seus logros eran mínimos e a disciplina era moi elevada para os alumnos desas idades. Tamén cabe destacar os castigos corporais que recibían os alumnos, aínda que a xente opina que prefire eses castigos e non someterse a educación lancasteriana. Polo cal podemos dicir que Lancaster non tivo moito éxito en Londres pero si en EEUU no momento da súa morte (1838) había entre 1200 e 1500 escolas co seu modelo educativo. Destacar tamén que en cada aula só había un profesor abarcando 200 ou ata 1000 alumnos.

Pero a ensinanza de Lancaster presenta algunhas debilidades no seu sistema como:

  1. Non era una método pedagóxico senón un sistema de organización dunha institución elemental.
  2. As súas estratexias eran mecanicistas
  3. Non había interacción entre o alumnado nin do alumnado co profesorado.
  4. Utilizábase a memorización mediante a repetición aínda que na maioría dos casos non se entendera o que se estaba a aprender.
  5. Era un método masivo debido a que era barato.


Véxase tamén

Outros artigos