Escola mutua: Diferenzas entre revisións
Seniw |
m + iw |
||
Liña 24: | Liña 24: | ||
[[Categoría:Escolas]] |
[[Categoría:Escolas]] |
||
{{Seniw}} |
|||
[[bg:Взаимоучителен метод]] |
|||
[[de:Lancasterschule]] |
|||
[[en:Monitorial System]] |
|||
[[fr:École mutuelle]] |
|||
[[he:בית ספר מוניטוריאלי]] |
|||
[[it:Mutuo insegnamento]] |
|||
[[ru:Белл-Ланкастерская система]] |
|||
[[sv:Växelundervisning]] |
|||
[[zh:贝尔-兰开斯特制]] |
Revisión como estaba o 5 de outubro de 2012 ás 14:09
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. |
Este artigo ou sección precisa dunha revisión do formato que siga o libro de estilo da Galipedia. Pode axudar a mellorar este artigo e outros en condicións semellantes. |
O creador do modelo educativo denominado escolas mutuas foi Joseph Lancaster (1778-1838), este educador deseñou un programa no que os propios alumnos se transmitían o coñecemento. Cando os alumnos de estas aulas xa teñen una idade convertese en mestres do grupo e o mestre so ten a función de vixiar e so interviñan cando era necesario. Este tipo de escola xurdiu polo gran numero de alumnos que existía nesa época debido a escaseza de mestres. Nestas escolas se mantiña unha disciplina a través de premios e castigos. Nun principio Lancaster fracasou o intentar incorporar este método a educación infantil pero co tempo emigrou a EEUU e conseguiu fundar algunhas escolas.
Un dos motivos polos que foi coñecido o seu método foi porque se os alumnos transmitían ben a información ós seus compañeiros estes eran premiados. Este método alcanzou en EEUU a súa maior popularidade na primeira década do século XIX. Tamén temos que dicir, que este tipo de escola tivo moitas críticas xa que os seus logros eran mínimos e a disciplina era moi elevada para os alumnos desas idades. Tamén cabe destacar os castigos corporais que recibían os alumnos, aínda que a xente opina que prefire eses castigos e non someterse a educación lancasteriana. Polo cal podemos dicir que Lancaster non tivo moito éxito en Londres pero si en EEUU no momento da súa morte (1838) había entre 1200 e 1500 escolas co seu modelo educativo. Destacar tamén que en cada aula só había un profesor abarcando 200 ou ata 1000 alumnos.
Pero a ensinanza de Lancaster presenta algunhas debilidades no seu sistema como:
- Non era una método pedagóxico senón un sistema de organización dunha institución elemental.
- As súas estratexias eran mecanicistas
- Non había interacción entre o alumnado nin do alumnado co profesorado.
- Utilizábase a memorización mediante a repetición aínda que na maioría dos casos non se entendera o que se estaba a aprender.
- Era un método masivo debido a que era barato.