Lontra: Diferenzas entre revisións
corrixo lig. int. |
m r2.7.2) (Bot: Engado: he:לוטרות |
||
Liña 82: | Liña 82: | ||
[[gn:Kyja]] |
[[gn:Kyja]] |
||
[[gv:Dooarchoo]] |
[[gv:Dooarchoo]] |
||
[[he:לוטרות]] |
|||
[[hr:Vidre]] |
[[hr:Vidre]] |
||
[[hu:Vidraformák]] |
[[hu:Vidraformák]] |
Revisión como estaba o 23 de agosto de 2012 ás 19:07
Londra europea | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Estado de conservación | |||||||||||||||||||||||||
Case ameazada | |||||||||||||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Nome binomial | |||||||||||||||||||||||||
'Lutra lutra' (Linnaeus, 1758) | |||||||||||||||||||||||||
Distribución Lutra lutra
|
A lontra ou londra (Lutra lutra) é un animal mamífero pertencente á orde Carnivora e á familia dos mustélidos. Vive na Europa, Asia, parte sur de América do Norte e ao longo de toda América do Sur, incluíndo o Brasil e a Arxentina. O seu hábitat natural é no litoral ou próximo aos ríos onde busca alimentos como peixes, crustáceos, réptiles e, menos frecuentemente, aves e pequenos mamíferos.
Xeralmente a lontra ten hábitos nocturnos, durmindo de día na marxe do río e espertando de noite para buscar alimento. Os grupos sociais están formados polas femias e as súas crías. Os machos non viven en grupos e só se xuntan ás femias na época de procreación. O período de xestación da lontra é de preto de 2 meses e ao fin nacen de 1 a 5 crías.
A lontra adulta mide de 55 a 120 centímetros de lonxitude (incluíndo a cauda) e pesa ata 15 quilos. Aínda que a súa carne non sexa comercializada, a lontra forma parte da lista de animais ameazados de extinción principalmente polo alto valor da súa pel e pola depredación dos ecosistemas aos que a lontra está adaptada.
Ese animal posúe unha pelaxe con dúas capas, unha externa impermeábel e outra interna usada para o illamento térmico. O corpo á súa vez é hidrodinámico, preparado para nadar a alta velocidade. De vista reducida, pecha os oídos e o nariz cando se mergulla, polo que confía todo o seu potencial de pesca aos bigotes, que lle permiten detectar pequenas vibracións da auga en condicións difíciles.
Aínda que sexa un animal carnívoro e normalmente salvaxe, a lontra é dócil e gusta de brincar coas persoas, sendo posíbel domesticala.
Xéneros
- Lutra lutra (Linnaeus, 1758) - Lontra Europea
- Lutra longicaudis (Olfers, 1818) - América central e América do Sur, do Norte do México ao Uruguai.
Sinonimias:
- Lutra platensis (Waterhouse, 1838)
- Lutra annectens
- Lutra enudris
- Lutra incarum
Poboacións
Durante os anos cincuenta e sesenta, as lontras sufriron unha forte mingua das súas poboacións europeas, ao igual cás aves de rapina. Os pesticidas, coma o dieldrin, pasaron aos peixes e afectaron notablemente as lontras[Cómpre referencia]. Nos últimos anos as súas poboacións están progresando en cifras xerais[1] en Europa, e en particular en Galiza estendendo a súa área de distribución á costa (o 70% da costa galega ten poboacións de lontra[2]. Entre 1981 e 2004, a lontra aumentou ata un 20% no territorio galego, particularmente nas provincias setentrionais[3].
Na literatura
O naturalista escocés Gavin Maxwell escribiu un libro clásico sobre lontras, Ring of Bright Water, onde narra a convivencia de anos coa súa lontra Edal, ata que esta faleceu no incendio da casa de Maxwell.
Notas
- ↑ All About Otters, in Birds, revista da RSPB, febreiro-abril 2008, vol. 22, nº1
- ↑ A lontra expándese en Galicia e ocupa xa máis do 70% da costa, La Voz de Galicia, 06.02.08
- ↑ A lontra expándese en Galicia e ocupa xa máis do 70% da costa, La Voz de Galicia, 06.02.08