I Capuleti e i Montecchi: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Explorar o historial de forma interactiva
Edición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
Piquito (conversa | contribucións)
37.559 edicións
Nova páxina: "{{título en cursiva}} {{en uso}} {{Ópera | título = I Capuleti e i Montecchi | título_traducido = Os Capuleto e os Mentesco | imaxe = [[Ficheiro:DickseeRomeoandJu..."
 
Piquito (conversa | contribucións)
37.559 edicións
Liña 60: Liña 60:
|-
|-
|}
|}

== Argumento <ref>Esta sección está baseada na sinopses de Simon Holledge publicada en [http://www.operajaponica.org Opera japonica] e que aparece aquí con permiso.</ref> ==
: Data: [[século XIII]]
: Lugar: ao redor do pazo de Capellio (Capuleto) en [[Verona]]

A historia de romeo e Xulieta, coñecida grazas a [[Shakespeare]], ten unha orixe italiana anterior. Nesta versión da historia os Capuleto e os Montesco son faccións políticas rivales ([[Güelfos e xibelinos|güelfa e xibelina]] respectivamente). Capellio é o pai de Giulietta (Xulieta) e o líder dos Capuleto. Giulietta está prometida a Tebaldo, sen embargo, xa se atopou con Romeo, o líder dos Montesco, e namorou del. Esto é un segredo para todos salvo Lorenzo, o seu médico e confidente. Para complicar máis as cousas, Romeo matou sen darse de conta ao fillo de Capellio (o irmán de Giulietta) nunha batalla.

=== Acto I ===
''Escena 1: O pazo''

Capellio e Tebaldo diríxense aos seus seguidores advertíndolles que rexeitaron unha oferta de paz dun enviado de Romeo. Tebaldo vingará a morte do fillo de Capellio para celebrar o seu matrimonio con Giulietta ('È serbata a questo acciaro').
Romeo entra disfrazado como un enviado dos Montesco, ofrecendo a paz garantizada por un matrimonio entre Romeo e Giulietta. Capellio rexeita toda idea de paz. Romeo acepta o seu reto de guerra ('La tremenda ultrice spada').
''Escena 2: Habitación de Giulietta''

Lorenzo arregla que Romeo vaia vela por unha porta segreda. Romeo tenta convencer a Giulietta para que marche con el, mais ela resístese no nome da familia e a honra, declarando que prefire morrer co corazón roto.

''Escena 3: Outra parte do pazo''

Os Capuleto están celebrando o próximo matrimonio. Recoñecido por Lorenzo, Romeo está disfrazado esperando o apoio dos seus soldados para impedir a voda. No tumulto que segue ao ataque armado de los Montesco, Giulietta ve a Romeo e nóvamente el lle pide, sen éxito, que escape. Capellio e Tebaldo os descubren, crendo que Romeo é o enviado dos Montesco. Giulietta tenta protexelo, mais el dilles orgullosamente o seu nome. Os Montesco entran a protexelo e os amantes fican separados polas dúas faccións.

=== Acto II ===
''Escena 1: Outra parte do pazo''

Giulietta espera novas da lucha. Lorenzo dille que Romeo vive, pero que pronto a levarán ao castelo de Tebaldo. Convéncea para que tome unha pócima pola que parecerá estar morta, e organizarao todo para que tanto el como Romeo estean presentes cando desperte. Capellio vai ordenarlle que vaia con Tebaldo ao mencer. Roga a seu pai que a perdone antes de morrer ('Ah! non poss'io partire'). Capellio alármase, e sospeita que Lorenzo está implicado, polo que fai que lo vixíen.
''Escena 2: Os subterráneos do pazo''

Romeo espera impaciente a Lorenzo. Entra Tebaldo e teñen un acalorado [[dúo]] ('Stolto! a un sol mio grido'). Loitan, mais vense interrompidos por un funeral ('Pace alla tua bell'anima'), é o de Giulietta. Cada un dos rivais, cheos de remordemento, pide ao otro que lle dea morte.
''Escena 3: As tumbas dos Capuleto''

Romeo entra e os seus compañeiros abren a tumba de Giulietta. Romeo despidese dela ('Deh! tu, bell'anima') e toma un veleno. Giulietta esperta e atopa a Romeo sorprendido pola súa morte simulada e ignorante do plan de Lorenzo. Romeo morre e Giulietta, incapaz de vivir sen el, morre sobre o seu corpo. Os Capuleto e os Montesco acusan a Capellio da traxedia.


== Estrutura ==
== Estrutura ==

Revisión como estaba o 10 de agosto de 2012 ás 09:07

I Capuleti e i Montecchi
Os Capuleto e os Mentesco
Romeo e Xulieta no balcón nun cadro de Dicksee.
FormaÓpera
Actos e escenas2 actos
Idioma orixinal do libretoItaliano
LibretistaFelice Romani
Fontes literariasBaseado na novela de Matteo Bandello do século XVI e na obra de Luigi Scola de 1818[1]
Estrea11 de marzo de 1830
Teatro da estreaLa Fenice
Lugar da estreaVenecia
Duración2 horas 15 minutos[2]
Música
CompositorVicenzo Bellini
Localización da partituraMuseo Belliniano, Catania
Personaxes

Capellio (baixo)
Julieta (soprano)
Romeo (mezzosoprano)
Tebaldo (tenor)
Lorenzo (barítono)[3]

I Capuleti e i Montecchi (en galego Os Montesco e os Capuleto) é unha ópera en dous actos con música de Vicenzo Bellini e libreto en italiano de Felice Romani a partir dunha novela de Matteo Bandello e o libreto de Giulietta e Romeo de Nicola Vaccai. A ópera foi estreada no Gran Teatro La Fenice de Venecia o 11 de marzo de 1830.[4][5]

Historia

Esta ópera non é moi representada na actualidade, aparecendo nas estatísticas de Operabase con 29 representacións no período 2005-2010, sendo a cuarta ópera de Bellini e a 43ª en Italia.[6]

Personaxes

Personaxe Tesitura Reparto na estrea, 11 de marzo de 1930
(Director: )
Romeo mezzosoprano Giuditta Grisi
Giulietta soprano Rosalbina Carradori Allan
Tebaldo tenor Lorenzo Bonfigli
Lorenzo baixo Ranieri Pocchini
Capellio baixo Gaetano Antoldi
Adele soprano Marietta Sacchi

Argumento [7]

Data: século XIII
Lugar: ao redor do pazo de Capellio (Capuleto) en Verona

A historia de romeo e Xulieta, coñecida grazas a Shakespeare, ten unha orixe italiana anterior. Nesta versión da historia os Capuleto e os Montesco son faccións políticas rivales (güelfa e xibelina respectivamente). Capellio é o pai de Giulietta (Xulieta) e o líder dos Capuleto. Giulietta está prometida a Tebaldo, sen embargo, xa se atopou con Romeo, o líder dos Montesco, e namorou del. Esto é un segredo para todos salvo Lorenzo, o seu médico e confidente. Para complicar máis as cousas, Romeo matou sen darse de conta ao fillo de Capellio (o irmán de Giulietta) nunha batalla.

Acto I

Escena 1: O pazo

Capellio e Tebaldo diríxense aos seus seguidores advertíndolles que rexeitaron unha oferta de paz dun enviado de Romeo. Tebaldo vingará a morte do fillo de Capellio para celebrar o seu matrimonio con Giulietta ('È serbata a questo acciaro').

Romeo entra disfrazado como un enviado dos Montesco, ofrecendo a paz garantizada por un matrimonio entre Romeo e Giulietta. Capellio rexeita toda idea de paz. Romeo acepta o seu reto de guerra ('La tremenda ultrice spada').

Escena 2: Habitación de Giulietta

Lorenzo arregla que Romeo vaia vela por unha porta segreda. Romeo tenta convencer a Giulietta para que marche con el, mais ela resístese no nome da familia e a honra, declarando que prefire morrer co corazón roto.

Escena 3: Outra parte do pazo

Os Capuleto están celebrando o próximo matrimonio. Recoñecido por Lorenzo, Romeo está disfrazado esperando o apoio dos seus soldados para impedir a voda. No tumulto que segue ao ataque armado de los Montesco, Giulietta ve a Romeo e nóvamente el lle pide, sen éxito, que escape. Capellio e Tebaldo os descubren, crendo que Romeo é o enviado dos Montesco. Giulietta tenta protexelo, mais el dilles orgullosamente o seu nome. Os Montesco entran a protexelo e os amantes fican separados polas dúas faccións.

Acto II

Escena 1: Outra parte do pazo

Giulietta espera novas da lucha. Lorenzo dille que Romeo vive, pero que pronto a levarán ao castelo de Tebaldo. Convéncea para que tome unha pócima pola que parecerá estar morta, e organizarao todo para que tanto el como Romeo estean presentes cando desperte. Capellio vai ordenarlle que vaia con Tebaldo ao mencer. Roga a seu pai que a perdone antes de morrer ('Ah! non poss'io partire'). Capellio alármase, e sospeita que Lorenzo está implicado, polo que fai que lo vixíen.

Escena 2: Os subterráneos do pazo

Romeo espera impaciente a Lorenzo. Entra Tebaldo e teñen un acalorado dúo ('Stolto! a un sol mio grido'). Loitan, mais vense interrompidos por un funeral ('Pace alla tua bell'anima'), é o de Giulietta. Cada un dos rivais, cheos de remordemento, pide ao otro que lle dea morte.

Escena 3: As tumbas dos Capuleto

Romeo entra e os seus compañeiros abren a tumba de Giulietta. Romeo despidese dela ('Deh! tu, bell'anima') e toma un veleno. Giulietta esperta e atopa a Romeo sorprendido pola súa morte simulada e ignorante do plan de Lorenzo. Romeo morre e Giulietta, incapaz de vivir sen el, morre sobre o seu corpo. Os Capuleto e os Montesco acusan a Capellio da traxedia.

Estrutura

  • Ouverture

Acto I

  • 1 Introduzione. Coro e Recitativo
    • Coro - Aggiorna appena
    • Recitativo - O di Capellio generosi amici
  • 2 Cavatina. Terzetto e Coro - È serbata a questo acciaro (Tebaldo, Capellio, Lorenzo)
  • 3 Recitativo. Cavatina e Coro
    • Recitativo - Ma già vêr noi s’avvia
    • Cavatina e Coro - Se Romeo t’uccise un figlio (Romeo)
  • 4 Scena e Romanza
    • Scena - Eccomi in lieta vesta
    • Romanza - Oh! quante volte, oh! quante (Giulietta)
  • 5 Recitativo e Duetto - Propizia è l’ora
  • 6 Duetto - Sì, fuggire (Romeo, Giulietta)
  • 7 Coro e Recitativo
    • Coro - Lieta notte, avventurosa
    • Recitativo - Deh! per pietà t’arresta
  • 8 Quartetto e Finale - Qual tumulto!

Acto II

  • 9 Scena e Aria con Coro
    • Scena - Né alcun ritorna! (Giulietta)
    • Aria con Coro - Morte io non temo, il sai (Giulietta)
  • 10 Scena e Duetto
    • Scena - Deserto è il loco
    • Duetto - Stolto! ad un sol mio grido (Tebaldo, Romeo)
  • 11 Coro, Gran Scena, Cavatina e Duetto finale
    • Coro - Siam giunti
    • Cavatina - Deh! tu bell’anima (Romeo)
    • Duetto - Ah! crudel! che mai facesti! (Giulietta, Romeo)

Gravacións

Ano Reparto
(Romeo, Giulietta, Tebaldo, Capellio, Lorenzo) 		Director,
Teatro de ópera e orquestra 		Selo<[8]
1958 Fiorenza Cossotto,
Antonietta Pastori,
Renato Gavarini,
Vittorio Tatozzi,
Ivo Vinco		 Lorin Maazel,
Orquestra e Coro da RAI, Roma
(Gravación en directo o [[23 de outubro)		 Audio CD: Myto
Cat: 00166
1975 Janet Baker,
Beverly Sills,
Nicolai Gedda,
Robert Lloyd,
Raimund Herincx		 Giuseppe Patané,
Philharmonia Orchestra e John Aldis Choir		 Audio CD: EMI
Cat: 5 86055-2
1984 Agnes Baltsa,
Edita Gruberova,
Dano Raffanti,
Gwynne Howell,
John Tomlinson		 Riccardo Muti,
Royal Opera House, Orquestra e Coro do Covent Garden		 Audio CD: EMI
Cat: 5 09144
1997 Vesselina Kasarova,
Eva Mei,
Ramón Vargas,
Umberto Chiummo,
Simone Alberghini		 Roberto Abbado,
Orquestra e Coro da Radio de München		 Audio CD: RCA Victor
Cat: 09026 68899-2
1998 Jennifer Larmore,
Hei-Kyung Hong,
Paul Groves,
Raymond Aceto,
Robert Lloyd		 Donald Runnicles,
Scottish Chamber Orchestra e Coro		 Audio CD: Teldec
Cat: 3984-21472-2
2005 Clara Polito,
Patrizia Ciofi,
Danilo Formaggio,
Federico Sacchi,
Nicolo Amodio		 Luciano Acocella,
Orchestra Internazionale d'Italia		 Audio CD: Dynamic
CDS 504/1-2;
DVD: Dynamic
33504
2008 Elīna Garanča,
Anna Netrebko,
Joseph Calleja,
Tiziano Bracci,
Robert Gleadow		 Fabio Luisi,
Wiener Philharmoniker and the Wiener Singakademie		 Audio CD: Deutsche Grammophon
Cat: 477 8031

Notas

  1. ↑ Riding, Alan; Dunton-Downer, Leslie (2008). Guías visuales Espasa: Ópera (en castelán) (1.ª ed.). Espasa Calpe, S.A. p. 144. ISBN 978-84-670-2605-4. 
  2. ↑ Guía visual de la Ópera, Espasa.
  3. ↑ Guía visual de la Ópera, Espasa.
  4. ↑ "BELLINI: I Capuleti e i Montecchi" (en inglés). 7 de abril de 2006.  Parámetro descoñecido |acessodata= ignorado (Axuda); Parámetro descoñecido |publicado= ignorado (suxírese |publicación=) (Axuda)
  5. ↑ Anderson, Keith (2002). HNH International Ltd., ed. La Ópera de la A a la Z (en castelán). Naxos. p. 658. ISBN 1-84379-034-3. 
  6. ↑ Óperas de Bellini en Operabase
  7. ↑ Esta sección está baseada na sinopses de Simon Holledge publicada en Opera japonica e que aparece aquí con permiso.
  8. ↑ Gravacións de I Capuleti e i Montecchi en operadis-opera-discography.org.uk
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=I_Capuleti_e_i_Montecchi&oldid=2572751»