Escala musical: Diferenzas entre revisións
m →Véxase tamén: Amaño ligazón |
Sen resumo de edición |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
{{Música en progreso}} |
{{Música en progreso}} |
||
A '''escala musical''' é a sucesión de sons constitutivos dun |
A '''escala musical''' é a sucesión finita de sons, constitutivos dun [[sistema tonal]], de xeito que se sucedan regularmente en sentido ascendente ou descendente, e teñan todos eles relación con unha [[nota musical|nota]] base (que dá nome á escala, denominada [[grao músical|tónica]]) e teña como límite dita nota base pero nunha frecuencia inmediatamente maior ou menor. A partires de dita nota límite (denominada oitava, por ser o [[intervalo]] correspondente entre dita nota e a nota base), os intervalos entre as distintans notas repítense. |
||
Físicamente, unha escala está limitada por dúas notas tales que a frecuencia de vibración dunha é a dobre da frecuencia da outra. As escalas agrúpanse formanto sucesións infinitas: a unha escala determiñada séguea outra escala igual pero tal que a frecuencia sexa o dobre, seguida doutra escala, e así ata o infinito (ou cando menos ata os límites de audibilidade). As leis do son fan que dita sucesión se repita ata o final. |
|||
A sucesión de sons nunha escala é por movemento conxunto, e faise segundo as leis da [[tonalidad]]e. |
|||
Entre cada par de notas sucesivo existe un [[intervalo]] determiñado, e que non ten porque ser o mesmo que para outro par de notas sucesivo considerado. Tomando coma exemplo o sistema de Do-re-mi-fa-sol-la-si (observar que a partires da nota ''si'' repítese outra vez a escala sucesivamente, polo que se debe considerar tamén o intervalo entre ''si'' e a nota ''do'' da nova escala), o intervalo entre ''mi'' e ''fa'' ou entre ''si'' e ''do'' é a metade do intervalo entre as restantes notas sucesivas (por exemplo, do-re). |
|||
As notas ou graos dunha escala non gardan igual espazo entre si. A distancia maior entre unha nota e outra chámase ''ton'', a distancia menor chámase ''semiton''. Ordenadas as notas así: do, re, mi, fa, sol, la, si, e ao engadirlle un oitavo son, é dicir do, formamos a [[escala diatónica]]. Nela os tons están entre: do e re; re e mi; fa e sol; sol e la; la e si. Os semitóns están entre: mi e fa; si e do. Este é o patrón de tons e semitóns que debe seguir calquera escala; para poder armar as diferentes escalas é necesario estudar e coñecer as leis da tonalidade. |
|||
Para definir os intervalos entre as notas (ó que á súa vez determiñará o número de notas que compoñen o sistema tonal a considerar) divídese a diferencia entre as frecuencias na nota base e a súa oitava (isto é, entre os límites maior e menor) e o número de partes mínimas a distinguir no sistema. Por exemplo, nos sistemas occidentais considéranse 12 partes iguais (que denomina semitonos). |
|||
As escalas tónicas de uso en [[Occidente]] teñen unha sucesión definida de [[ton]]s e [[semitón]]s característico do [[modo (música)|modo]] da escala: maior ou menor. |
|||
Semella que as escalas máis antigas e comúns a un grande número de pobos son as escalas [[pentatónica]]s, aínda moi comúns e amplamente utilizadas en música [[Música celta|celta]], [[Música africana|africana]], [[Música chinesa|chinesa]], [[Blues ]] e [[Jazz]]; pero as típicas na música ocidental son as escalas [[diatónica]]s. |
|||
Unha escala maior ten a sucesión de [[intervalo]]s: |
Unha escala maior ten a sucesión de [[intervalo]]s: |
||
Revisión como estaba o 4 de decembro de 2006 ás 17:29
|
Este artigo sobre música é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |
A escala musical é a sucesión finita de sons, constitutivos dun sistema tonal, de xeito que se sucedan regularmente en sentido ascendente ou descendente, e teñan todos eles relación con unha nota base (que dá nome á escala, denominada tónica) e teña como límite dita nota base pero nunha frecuencia inmediatamente maior ou menor. A partires de dita nota límite (denominada oitava, por ser o intervalo correspondente entre dita nota e a nota base), os intervalos entre as distintans notas repítense.
Físicamente, unha escala está limitada por dúas notas tales que a frecuencia de vibración dunha é a dobre da frecuencia da outra. As escalas agrúpanse formanto sucesións infinitas: a unha escala determiñada séguea outra escala igual pero tal que a frecuencia sexa o dobre, seguida doutra escala, e así ata o infinito (ou cando menos ata os límites de audibilidade). As leis do son fan que dita sucesión se repita ata o final.
Entre cada par de notas sucesivo existe un intervalo determiñado, e que non ten porque ser o mesmo que para outro par de notas sucesivo considerado. Tomando coma exemplo o sistema de Do-re-mi-fa-sol-la-si (observar que a partires da nota si repítese outra vez a escala sucesivamente, polo que se debe considerar tamén o intervalo entre si e a nota do da nova escala), o intervalo entre mi e fa ou entre si e do é a metade do intervalo entre as restantes notas sucesivas (por exemplo, do-re).
Para definir os intervalos entre as notas (ó que á súa vez determiñará o número de notas que compoñen o sistema tonal a considerar) divídese a diferencia entre as frecuencias na nota base e a súa oitava (isto é, entre os límites maior e menor) e o número de partes mínimas a distinguir no sistema. Por exemplo, nos sistemas occidentais considéranse 12 partes iguais (que denomina semitonos).
Semella que as escalas máis antigas e comúns a un grande número de pobos son as escalas pentatónicas, aínda moi comúns e amplamente utilizadas en música celta, africana, chinesa, Blues e Jazz; pero as típicas na música ocidental son as escalas diatónicas.
Unha escala maior ten a sucesión de intervalos: Ton-ton-semitono-ton-ton-ton-semitono.
No caso da escala de do maior non se necesitan modificacións na escritura, xa que ese é o patrón de intervalos das notas no pentagrama sen modificar (as notas están separadas por un ton, excepto mi e fa, e logo si e do, que o están por un semitón).