Tetrapirrol: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Bot: Substitución automática de texto (-|right| +|dereita| & -|left| +|esquerda|) |
m r2.7.1) (Bot: Engado: fr:Tétrapyrrole |
||
Liña 26: | Liña 26: | ||
[[Categoría:Compostos químicos]] |
[[Categoría:Compostos químicos]] |
||
[[Categoría:Tetrapirrois]] |
[[Categoría:Tetrapirrois]] |
||
[[ca:Tetrapirrol]] |
[[ca:Tetrapirrol]] |
||
Liña 33: | Liña 31: | ||
[[en:Tetrapyrrole]] |
[[en:Tetrapyrrole]] |
||
[[es:Tetrapirrol]] |
[[es:Tetrapirrol]] |
||
[[ |
[[fr:Tétrapyrrole]] |
||
[[ja:テトラピロール]] |
[[ja:テトラピロール]] |
||
[[nl:Tetrapyrrool]] |
|||
[[sv:Tetrapyrrol]] |
[[sv:Tetrapyrrol]] |
||
[[ug:تېتراپىررول]] |
[[ug:تېتراپىررول]] |
Revisión como estaba o 5 de agosto de 2012 ás 21:53
Un tetrapirrol é un composto que contén catro aneis pirrol. Coa excepción da corrina, os catro aneis pirrólicos están interconectados por medio de pontes dun carbono, que poden ser metino ou metileno (tamén chamado meteno), tanto con disposición linear coma cíclica. Debido á súa capacidade de formaren complexos metálicos e aos seus dobres enlaces conxugados que absorben luz, estes compostos son moi importantes nos sistemas biolóxicos.
Tipos
Poden ser de dous tipos: lineares e cíclicos.
Os tetrapirrois lineares (bilanos) presentan tres pontes dun carbono. Entre eles están:
- Produtos da degradación do grupo hemo, como por exemplo os pigmentos biliares como a bilirrubina.
- As ficobilinas, pigmentos captadores de luz propios das cianobacterias, como a ficocianobilina e a ficoeritrobilina.
Os tetrapirrois cíclicos presentan catro pontes dun carbono. Entre eles están:
- As porfirinas. Por exemplo o hemo, que deriva da protoporfirina IX e contén ferro, e forma o grupo prostético da hemoglobina, mioglobina, citocromos, catalases e peroxidases.
- As clorinas. As máis importantes son as clorofilas, por exemplo a clorofila a, que tamén conteñen unha protoporfirina IX modificada e presentan magnesio.
- As corrinas, que cambiaron unha das pontes metino convencionais por un enlace directo interpirrólico.
Bibliografía
- J. M. Macarulla, F. M. Goñi, Biomoléculas. Reverté s.a.