Célula delta: Diferenzas entre revisións
m Bot: Substitución automática de texto (-|right| +|dereita| & -|left| +|esquerda|) |
Sen resumo de edición |
||
| Liña 7: | Liña 7: | ||
Vistas con [[microscopio electrónico]], as células delta poden identificarse como células máis pequenas e con [[gránulo (bioloxía)|gránulos]] algo máis compactos ca as [[célula beta|células beta]] dos illotes. Os gránulos das células D no estómago son redondos, duns 350 nm de diámetro, cunha porción central finamente granular e densidade electrónica media <ref>D. W. Fawcett. Tratado de Histología. Editorial Interamericana-Mc. Graw Hill. 11ª edición. Páxinas 655. ISBN 84-7605-361-4</ref>. |
Vistas con [[microscopio electrónico]], as células delta poden identificarse como células máis pequenas e con [[gránulo (bioloxía)|gránulos]] algo máis compactos ca as [[célula beta|células beta]] dos illotes. Os gránulos das células D no estómago son redondos, duns 350 nm de diámetro, cunha porción central finamente granular e densidade electrónica media <ref>D. W. Fawcett. Tratado de Histología. Editorial Interamericana-Mc. Graw Hill. 11ª edición. Páxinas 655. ISBN 84-7605-361-4</ref>. |
||
As células delta conteñen receptores de colecistoquinina B ou [[CCKBR]] (que responden á [[gastrina]]), que aumentan a liberación de [[somatostatina]], e [[receptor M3|receptores M3]] (que responden á acetilcolina), que fan decrecer a liberación de somatostatina das células delta. |
As células delta conteñen receptores de colecistoquinina B ou [[CCKBR]] (que responden á [[gastrina]]), que aumentan a liberación de [[somatostatina]], e [[receptor M3|receptores M3]] (que responden á [[acetilcolina]]), que fan decrecer a liberación de somatostatina das células delta. |
||
O [[péptido intestinal vasoactivo]] (VIP) actúa sobre as células delta causando unha maior liberación de somatostatina. |
O [[péptido intestinal vasoactivo]] (VIP) actúa sobre as células delta causando unha maior liberación de somatostatina. |
||
Revisión como estaba o 4 de agosto de 2012 ás 21:02
As células delta (células δ) ou células D [1] son células produtoras de somatostatina, que se encontran nas paredes do estómago e intestino e nos illotes de Langerhans do páncreas.
No estómago atópanse no antro e fondo. Nos roedores as células delta do páncreas están localizadas na periferia dos illotes de Langerhans, pero nos humanos a arquitectura dos illotes está xeralmente menos organizada e as células delta poden aparecer tamén na parte central do illote.
Vistas con microscopio electrónico, as células delta poden identificarse como células máis pequenas e con gránulos algo máis compactos ca as células beta dos illotes. Os gránulos das células D no estómago son redondos, duns 350 nm de diámetro, cunha porción central finamente granular e densidade electrónica media [2].
As células delta conteñen receptores de colecistoquinina B ou CCKBR (que responden á gastrina), que aumentan a liberación de somatostatina, e receptores M3 (que responden á acetilcolina), que fan decrecer a liberación de somatostatina das células delta.
O péptido intestinal vasoactivo (VIP) actúa sobre as células delta causando unha maior liberación de somatostatina.
Importancia clínica
Os tumores de células delta denomínanse "somatostatinomas".
Secreción
A hormona somatostatina producida polas células delta e por algunhas neuronas é unha hormona peptídica de efectos inhibitorios. Inhibe a liberación da hormona do crecemento, da TSH e das hormonas gastrointestinais, e das pancreáticas insulina e o glicagón, e inhibe a adenilciclase das células parietais do estómago. Contribúe a diminuír o baleiramento gástrico, e reduce o peristaltismo e fluxo sanguíneo intestinal, e a secreción exócrina pancreática.
Notas
- ↑ MeSH D+cell [1]
- ↑ D. W. Fawcett. Tratado de Histología. Editorial Interamericana-Mc. Graw Hill. 11ª edición. Páxinas 655. ISBN 84-7605-361-4