Carlos IV de España

Carlos IV de España como cazador (retrato de Goya).

Carlos IV, nado en Portici, Italia, o 11 de novembro de 1748 e finado na mesma cidade o 20 de xaneiro de 1819, foi rei de España desde 14 de decembro de 1788 ata abdicar do trono en 1808 en favor de seu fillo Fernando VII.

Traxectoria

Foi bautizado Carlos Antonio Pascual Francisco Javier Juan Nepomuceno José Januario Serafin Diego e naceu en Portici, nos arredores de Nápoles - sendo seu pai rei das Dúas Sicilias - ; morrendo no mesmo mes em que enviuvou, no Pazo dos reis de Nápoles, em Portici, sendo sepultado posteriormente no Escorial, na actual provincia de Madrid. Lamentábel herdeiro, foi chamado polo pai, Carlos III, no verán de 1765 para informalo do noivado que lle fora decidido, como Príncipe das Asturias, con a princesa Maria Luísa de Parma.

Tivo un reino atribulado a partir de 1788, principalmente por ter abandonado o goberno na súa muller, Maria Luísa de Parma, e en Manuel Godoy, tido polo seu amante. O 19 de marzo de 1808 - tres anos despois da derrota em Trafalgar de 1805 -, e dunha política desastrada, viuse obrigado polo fillo, a seguir do Motín de Aranjuez, a abdicar do trono no seu favor, que asumíu como Fernando VII. Procurou entón o apoio de Napoleón, para conseguir a devolución da súa coroa. Conseguíuno, mais por pouco tempo, pois Napoleón o obrigou a abdicar de novo, desta vez para entregar a coroa española a seu irmán Xosé Bonaparte.