Augaforte: Diferenzas entre revisións
m Bot: Substitución automática de texto (-|thumb| +|miniatura| & -|thumbnail| +|miniatura|) |
m Bot: Substitución automática de texto (-|right| +|dereita| & -|left| +|esquerda|) |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
[[Ficheiro:Virgin and child with cat.jpg|miniatura| |
[[Ficheiro:Virgin and child with cat.jpg|miniatura|dereita|500px|[[Rembrandt]], [[A Virxe e o Neno cun gato]], 1654. A parte superior é a augaforte orixinal de cobre, a parte inferior amosa un exemplo da impresión obtida (simétricas respecto ó eixo vertical)]] |
||
A '''Augaforte''' é un proceso de impresión no que un [[ácido]] forte penetra nas partes desprotexidas dunha lámina de [[Metal (material)|metal]] coa intención de realizar un gravado na propia lámina (ese é o proceso orixinal- actualmente pódense empregar outros produtos químicos e láminas doutros materiais). Xunto co gravado é unha das técnicas máis empregadas nas antigas obras de impresión, e aínda hoxe é amplamente usada. |
A '''Augaforte''' é un proceso de impresión no que un [[ácido]] forte penetra nas partes desprotexidas dunha lámina de [[Metal (material)|metal]] coa intención de realizar un gravado na propia lámina (ese é o proceso orixinal- actualmente pódense empregar outros produtos químicos e láminas doutros materiais). Xunto co gravado é unha das técnicas máis empregadas nas antigas obras de impresión, e aínda hoxe é amplamente usada. |
||
Revisión como estaba o 17 de xuño de 2012 ás 12:38
A Augaforte é un proceso de impresión no que un ácido forte penetra nas partes desprotexidas dunha lámina de metal coa intención de realizar un gravado na propia lámina (ese é o proceso orixinal- actualmente pódense empregar outros produtos químicos e láminas doutros materiais). Xunto co gravado é unha das técnicas máis empregadas nas antigas obras de impresión, e aínda hoxe é amplamente usada.
O método
A lámina de metal (normalmente de cobre, zinc ou aceiro) é cuberta cunha capa de graxa ou verniz resistente ó ácido [1]. Despois escárvase a capa con axuda dunha agulla [2] ou dun buril [3] para debuxar as liñas que se quere que aparezan na obra final (e que se corresponden coas zonas do metal que quedan ó descuberto). Unha vez feito o debuxo, a lámina introdúcese nun baño de ácido ou aplícaselle ácido por riba [4]. O ácido ataca as partes descubertas da lámina de metal debuxando así toda unha serie de liñas. A capa sobrante de graxa ou verniz retírase. Posteriormente aplícaselle tinta á lámina e límpase a superficie de xeito que só quede tinta nas liñas debuxadas polo ácido.
A lámina introdúcese nunha prensa de impresión de alta presión xunto cunha lámina de papel (previamente humedecida para amolecela) [5]. O papel absorbe a tinta da lámina conseguindo así un debuxo do gravado do ácido. O proceso pode repetirse máis veces, cada lámina pode dar lugar a centos de impresións sen sufrir un desgaste considerable.
A augaforte foi combinada normalmente con outras técnicas de impresión coma poden ser o gravado (no caso de Rembrandt) e a augatinta (no caso de Goya).