Robert Campin: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m r2.7.1) (Bot: Engado: el:Ρομπέρ Καμπέν |
m Bot: Substitución automática de texto (-|thumb| +|miniatura| & -|thumbnail| +|miniatura|) |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
'''Robert Campin''' ([[1378]] – [[1444]]) está considerado como o primeiro gran maestro da pintura flamenga. |
'''Robert Campin''' ([[1378]] – [[1444]]) está considerado como o primeiro gran maestro da pintura flamenga. |
||
[[Ficheiro:Robert Campin 011.jpg| |
[[Ficheiro:Robert Campin 011.jpg|miniatura|400 px|Parte central do tríptico de Merode]] |
||
Aínda que a súa personalidade aínda resulta discutida, boa parte dos historiadores da arte actuais consideran que el é o '''Maestro de Flemalle'''. |
Aínda que a súa personalidade aínda resulta discutida, boa parte dos historiadores da arte actuais consideran que el é o '''Maestro de Flemalle'''. |
||
Campin era desde 1418 xefe de obradoiro pictórico en [[Tournai]], cidade buguesa por excelencia e centro da escultura funeraria. As súas pinturas representan con fidelidade os cuartos dos burgueses que con realismo amosa os seus obxectos cotiáns, aínda que os pregues da roupa estean pintados cunha certa dureza. |
Campin era desde 1418 xefe de obradoiro pictórico en [[Tournai]], cidade buguesa por excelencia e centro da escultura funeraria. As súas pinturas representan con fidelidade os cuartos dos burgueses que con realismo amosa os seus obxectos cotiáns, aínda que os pregues da roupa estean pintados cunha certa dureza. |
||
Revisión como estaba o 16 de xuño de 2012 ás 19:00
Robert Campin (1378 – 1444) está considerado como o primeiro gran maestro da pintura flamenga.
Aínda que a súa personalidade aínda resulta discutida, boa parte dos historiadores da arte actuais consideran que el é o Maestro de Flemalle. Campin era desde 1418 xefe de obradoiro pictórico en Tournai, cidade buguesa por excelencia e centro da escultura funeraria. As súas pinturas representan con fidelidade os cuartos dos burgueses que con realismo amosa os seus obxectos cotiáns, aínda que os pregues da roupa estean pintados cunha certa dureza.