Maximiliano I de México: Diferenzas entre revisións
m left -> esquerda |
m Bot: Substitución automática de texto (-|thumb| +|miniatura| & -|thumbnail| +|miniatura|) |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
[[Ficheiro:Maximilian by Winterhalter.jpg| |
[[Ficheiro:Maximilian by Winterhalter.jpg|miniatura|esquerda|Maximiliano(1832-1867), arquiduque austríaco e Emperador de México, fillo de Franz Karl, arquiduque da Austria, e de Sophie, Princesa da Bavaria.]] |
||
'''Ferdinand Maximilian Joseph von Habsburg-Lothringen''', nado o [[6 de xullo]] de [[1832]] en [[Viena]] e finado o [[19 de xuño]] de [[1867]] en [[Santiago de Querétaro]], foi arquiduque de [[Austria]] e príncipe de [[Hungría]] e [[Bohemia]], mais renunciou aos seus títulos para converterse no emperador '''Maximiliano I''' de [[México]], quen encabezou o [[Segundo Imperio Mexicano]], entre [[1863]] e [[1867]]. |
'''Ferdinand Maximilian Joseph von Habsburg-Lothringen''', nado o [[6 de xullo]] de [[1832]] en [[Viena]] e finado o [[19 de xuño]] de [[1867]] en [[Santiago de Querétaro]], foi arquiduque de [[Austria]] e príncipe de [[Hungría]] e [[Bohemia]], mais renunciou aos seus títulos para converterse no emperador '''Maximiliano I''' de [[México]], quen encabezou o [[Segundo Imperio Mexicano]], entre [[1863]] e [[1867]]. |
||
Liña 6: | Liña 6: | ||
A Aventura de Maximiliano de Habsburgo - como foi chamada no [[México]] - non pasou dun triste episodio de intereses creados, inxenuidade e desespero. Os conservadores viron na súa persoa a posibilidade de manter un sistema político que lles era cómodo e que lles parecía seguro por contar co apoio de [[Francia]], de [[Inglaterra]] e da [[Santa Sé]]. O arquiduque austríaco, pola súa parte, de certo modo condenado a ser sempre o irmán do emperador de Austria, aceptou o papel que lle era ofrecido desempeñar nun país completamente descoñecido para el e sumido nunha profunda crise política. |
A Aventura de Maximiliano de Habsburgo - como foi chamada no [[México]] - non pasou dun triste episodio de intereses creados, inxenuidade e desespero. Os conservadores viron na súa persoa a posibilidade de manter un sistema político que lles era cómodo e que lles parecía seguro por contar co apoio de [[Francia]], de [[Inglaterra]] e da [[Santa Sé]]. O arquiduque austríaco, pola súa parte, de certo modo condenado a ser sempre o irmán do emperador de Austria, aceptou o papel que lle era ofrecido desempeñar nun país completamente descoñecido para el e sumido nunha profunda crise política. |
||
[[Ficheiro:Manet Maximilian.jpg| |
[[Ficheiro:Manet Maximilian.jpg|miniatura|Execución do emperador Maximiliano, en [[1867]]. Óleo sobre tela de [[Édouard Manet]] ([[1866]]-[[1868]]).]] |
||
Debido ás súas tendencias liberais, logo perdeu o apoio dos conservadores. Foi o punto de mira das hostilidades dos seguidores de [[Benito Juárez]], os republicanos, ao ordenar a execución sumaria dos seus líderes ([[1865]]). A única protección de Maximiliano era a presenza de tropas francesas; cando estas se retiraron ([[1866]]-[[1867]]), el asumíu persoalmente o comando de seus soldados. Após dun cerco en [[Santiago de Querétaro]], foi capturado, aprisionado, xulgado por unha corte marcial e [[fusilamento|fusilado]] xunto cos seus xenerais [[Tomás Mejía]] e [[Miguel Miramón]]. |
Debido ás súas tendencias liberais, logo perdeu o apoio dos conservadores. Foi o punto de mira das hostilidades dos seguidores de [[Benito Juárez]], os republicanos, ao ordenar a execución sumaria dos seus líderes ([[1865]]). A única protección de Maximiliano era a presenza de tropas francesas; cando estas se retiraron ([[1866]]-[[1867]]), el asumíu persoalmente o comando de seus soldados. Após dun cerco en [[Santiago de Querétaro]], foi capturado, aprisionado, xulgado por unha corte marcial e [[fusilamento|fusilado]] xunto cos seus xenerais [[Tomás Mejía]] e [[Miguel Miramón]]. |
||
Liña 12: | Liña 12: | ||
Coa súa morte, a pretensión ao trono mexicano foi reivindicada por dous ramos distintos. Os Habsburgo-Itúrbide, por pedimento dos netos do primeiro emperador de México [[Agustín de Iturbide]]. |
Coa súa morte, a pretensión ao trono mexicano foi reivindicada por dous ramos distintos. Os Habsburgo-Itúrbide, por pedimento dos netos do primeiro emperador de México [[Agustín de Iturbide]]. |
||
[[Ficheiro:Execution of maximillian mejia miramon.png| |
[[Ficheiro:Execution of maximillian mejia miramon.png|miniatura|Deseño da execución do emperador Maximiliano e dos seus xenerais, [[Tomás Mejía]] e [[Miguel Miramón|Miramón]], que foron executados por un pelotón de fusilamento en Santiago de Querétaro, en México, o 19 de xuño de 1867.]] |
||
[[Categoría:Emperadores de México]] |
[[Categoría:Emperadores de México]] |
Revisión como estaba o 16 de xuño de 2012 ás 17:02
Ferdinand Maximilian Joseph von Habsburg-Lothringen, nado o 6 de xullo de 1832 en Viena e finado o 19 de xuño de 1867 en Santiago de Querétaro, foi arquiduque de Austria e príncipe de Hungría e Bohemia, mais renunciou aos seus títulos para converterse no emperador Maximiliano I de México, quen encabezou o Segundo Imperio Mexicano, entre 1863 e 1867.
Era irmán do emperador de Austria, Francisco Xosé e curmán de Pedro II do Brasil. Casado coa princesa Carlota de Bélxica, tamén coñecida como emperatriz Carlota de México. Foi persuadido polo emperador francés Napoleón III e por realistas mexicanos a aceptar a coroa do recén-fundado Imperio Mexicano (1864-1867).
A Aventura de Maximiliano de Habsburgo - como foi chamada no México - non pasou dun triste episodio de intereses creados, inxenuidade e desespero. Os conservadores viron na súa persoa a posibilidade de manter un sistema político que lles era cómodo e que lles parecía seguro por contar co apoio de Francia, de Inglaterra e da Santa Sé. O arquiduque austríaco, pola súa parte, de certo modo condenado a ser sempre o irmán do emperador de Austria, aceptou o papel que lle era ofrecido desempeñar nun país completamente descoñecido para el e sumido nunha profunda crise política.
Debido ás súas tendencias liberais, logo perdeu o apoio dos conservadores. Foi o punto de mira das hostilidades dos seguidores de Benito Juárez, os republicanos, ao ordenar a execución sumaria dos seus líderes (1865). A única protección de Maximiliano era a presenza de tropas francesas; cando estas se retiraron (1866-1867), el asumíu persoalmente o comando de seus soldados. Após dun cerco en Santiago de Querétaro, foi capturado, aprisionado, xulgado por unha corte marcial e fusilado xunto cos seus xenerais Tomás Mejía e Miguel Miramón.
Coa súa morte, a pretensión ao trono mexicano foi reivindicada por dous ramos distintos. Os Habsburgo-Itúrbide, por pedimento dos netos do primeiro emperador de México Agustín de Iturbide.