Eclesiastés: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
ZéroBot (conversa | contribucións)
EmausBot (conversa | contribucións)
m r2.7.3) (Bot: Engado: zea:Prediker (Biebelboek)
Liña 106: Liña 106:
[[yi:קהלת]]
[[yi:קהלת]]
[[yo:Ìwé àwọn Oniwasu]]
[[yo:Ìwé àwọn Oniwasu]]
[[zea:Prediker (Biebelboek)]]
[[zh:傳道書]]
[[zh:傳道書]]

Revisión como estaba o 8 de xuño de 2012 ás 13:24

O libro do Eclesiastés, (grego εκκλησιαστης, Ekklesiastés, hebreo קֹהֶלֶת, Qohéleth), que pode entenderse como o orador ou o que fala na asemblea. Forma parte, na Biblia cristiá, dos chamados libros Libros sapienciais, colocado normalmente entre os Proverbios e o Cantar dos Cantares.

O libro recolle as reflexións que un sabio de Israel fai sobre o sentido da vida: o poder, a riquexa, a amizade, a vellez, a morte... Sempre deixando unha pegada moi persoal e incluso un chisco heterodoxa, que o convirten nun dos libros máis orixinais da Biblia.

Autor e data de composición

O autor preséntase como o "Qohelet", o orador, tamén como fillo do Rei David, é dicir, o Rei Salomón. Esta atribución a Salomón é moi común na Biblia e non ten ningún valor histórico: a Salomón, o rei sabio, atribuíanselles os libros sapienciais igual que a David, o rei poeta, se lle atribuían os Salmos.

De calquera xeito, estamos ante un "libro de autor", unha soa man é responsable de todo ou case todo o libro.

Deste autor podemos dicir:

  • É un sabio de Israel, é dicir, un intelectual bo coñecedor da Biblia e do pensamento contemporáneo.
  • Está nunha etapa da vida entre a adultez e a vellez, posto que aos seus coñecementos teóricos une a súa propia experiencia vital, non sempre positiva.
  • Posiblemente, polas referencias que fai, é un home que viaxou polo Oriente Medio e Asia Menor e que coñece o pensamento persa e helénico.

Aínda que tamén hai que dicir que na fin do libro hai dous pequenos engadidos obra de autores posteriores:

  • O párrafo que comeza dicindo "Qohelet foi un gran sabio...", unha glosa biográfica obra seguramente dun discípulo.
  • A frase final, unha reflexión piadosa totalmente contrario ao contido de todo o libro.

En canto á data de composición, tendo en conta á linguaxe e o dito sobre a influencia persa e helenista, habería que situalo no posexilio, na época de dominación persa, antes da expansión do imperio de Alexandre Magno. É dicir, entre a fin do século V e os inicios do século IV antes de Cristo.

Véxase tamén

Bibliografía

Outros artigos

Libro anterior:
Proverbios
Levítico
(Libros sapienciais)
Libro seguinte:
Cantar dos Cantares