Tetrarquía: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
m r2.7.1) (Bot: Engado: id:Tetrarki
Angeldomcer (conversa | contribucións)
mSen resumo de edición
Liña 5: Liña 5:
Dividiu o seu poder sobre o imperio entre os sectores orientais (''pars Orientis'') e occidentais (''pars Occidentis''). Mantivo o control persoal do sector leste e o seu colega [[Maximiano]] controlou o occidente. Diocleciano non dividiu propiamente o poder co seu compañeiro de armas Maximiliano, pois, na realidade, Diocleciano estaba colocado en posición superior á de Maximiliano. A partir de aí, o Imperio pasou a ter dos Augustos (''augustus''), cada cal con exército, administración e capital propios, aínda que Diocleciano continuase a ser o xefe do Estado, representando a unidade do mundo romano.
Dividiu o seu poder sobre o imperio entre os sectores orientais (''pars Orientis'') e occidentais (''pars Occidentis''). Mantivo o control persoal do sector leste e o seu colega [[Maximiano]] controlou o occidente. Diocleciano non dividiu propiamente o poder co seu compañeiro de armas Maximiliano, pois, na realidade, Diocleciano estaba colocado en posición superior á de Maximiliano. A partir de aí, o Imperio pasou a ter dos Augustos (''augustus''), cada cal con exército, administración e capital propios, aínda que Diocleciano continuase a ser o xefe do Estado, representando a unidade do mundo romano.


Oito anos máis tarde, considerando que era necesaria maior concentración en problemas cívicos e militares, decidiu dividir aínda máis o poder ao nomear un "Imperator Iunior", ou [[César]] (''caesar''), reportando a cada "Imperator Senior", ou [[Augusto]]. Os Césares eran xefes militares capaces de gobernar e protexer o imperio, adoptados como fillos polos Augustos, a quen sucederían en caso de morte, incapacidade provocada pola vellez ou transcorridos vinte anos dos seus gobernos. Os césares, lugartenente dos Augustos, tamén posuían capital, exército e administración propios. A esa organización dáselle o nome de tetrarquía, ou o goberno de catro, pois hai dous Augustos e dous césares. A Tetrarquía durou ata [[324]].
Oito anos máis tarde, considerando que era necesaria maior concentración en problemas cívicos e militares, decidiu dividir aínda máis o poder ao nomear un "Imperator Iunior", ou [[César (título)|César]] (''caesar''), reportando a cada "Imperator Senior", ou [[Augusto]]. Os Césares eran xefes militares capaces de gobernar e protexer o imperio, adoptados como fillos polos Augustos, a quen sucederían en caso de morte, incapacidade provocada pola vellez ou transcorridos vinte anos dos seus gobernos. Os césares, lugartenente dos Augustos, tamén posuían capital, exército e administración propios. A esa organización dáselle o nome de tetrarquía, ou o goberno de catro, pois hai dous Augustos e dous césares. A Tetrarquía durou ata [[324]].


O pai de [[Constantino I o Grande|Constantino I]], [[Constancio Cloro]] foi nomeado César na Tetrarquía en [[293]]. Despois da abdicación de Diocleciano ([[305]]), tivo inicio unha guerra entre os Augustos e os Césares por el nomeados. Instaurouse a anarquía. En [[312]], no combate da [[Ponte Milvia]], Constantino derrotou a Maxencio. De 316 a 323, [[Constantino I o Grande|Constantino]] e Licinio gobernaron [[Roma Antiga|Roma]]. A partir de [[323]], Constantino pasou a gobernar só.
O pai de [[Constantino I o Grande|Constantino I]], [[Constancio Cloro]] foi nomeado César na Tetrarquía en [[293]]. Despois da abdicación de Diocleciano ([[305]]), tivo inicio unha guerra entre os Augustos e os Césares por el nomeados. Instaurouse a anarquía. En [[312]], no combate da [[Ponte Milvia]], Constantino derrotou a Maxencio. De 316 a 323, [[Constantino I o Grande|Constantino]] e Licinio gobernaron [[Roma Antiga|Roma]]. A partir de [[323]], Constantino pasou a gobernar só.

Revisión como estaba o 6 de xuño de 2012 ás 22:25

Os tetrarcas, escultura en pórfiro saqueada dun pazo bizantino en 1204.
Roma
Monarquía
República
Imperio
Principado Dominado
Imperio de Occidente Imperio de Oriente
Maxistrados Ordinarios:
Maxistrados Extraordinarios:
Oficiais e Títulos:
Institucións e normas:

A Tetrarquía foi un sistema de goberno creado polo emperador romano Diocleciano por forma a resolver serios problemas militares e económicos do imperio romano.

Dividiu o seu poder sobre o imperio entre os sectores orientais (pars Orientis) e occidentais (pars Occidentis). Mantivo o control persoal do sector leste e o seu colega Maximiano controlou o occidente. Diocleciano non dividiu propiamente o poder co seu compañeiro de armas Maximiliano, pois, na realidade, Diocleciano estaba colocado en posición superior á de Maximiliano. A partir de aí, o Imperio pasou a ter dos Augustos (augustus), cada cal con exército, administración e capital propios, aínda que Diocleciano continuase a ser o xefe do Estado, representando a unidade do mundo romano.

Oito anos máis tarde, considerando que era necesaria maior concentración en problemas cívicos e militares, decidiu dividir aínda máis o poder ao nomear un "Imperator Iunior", ou César (caesar), reportando a cada "Imperator Senior", ou Augusto. Os Césares eran xefes militares capaces de gobernar e protexer o imperio, adoptados como fillos polos Augustos, a quen sucederían en caso de morte, incapacidade provocada pola vellez ou transcorridos vinte anos dos seus gobernos. Os césares, lugartenente dos Augustos, tamén posuían capital, exército e administración propios. A esa organización dáselle o nome de tetrarquía, ou o goberno de catro, pois hai dous Augustos e dous césares. A Tetrarquía durou ata 324.

O pai de Constantino I, Constancio Cloro foi nomeado César na Tetrarquía en 293. Despois da abdicación de Diocleciano (305), tivo inicio unha guerra entre os Augustos e os Césares por el nomeados. Instaurouse a anarquía. En 312, no combate da Ponte Milvia, Constantino derrotou a Maxencio. De 316 a 323, Constantino e Licinio gobernaron Roma. A partir de 323, Constantino pasou a gobernar só.