Capa S: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Nova páxina: "{{entradución}} Unha '''capa S''' (capa superficial) é unha parte da envoltura celular de moitas bacterias e tamén de arqueas de composición proteica. <ref>[http://www..."
 
Miguelferig (conversa | contribucións)
Liña 5: Liña 5:
.<ref name = "ref3">{{cite journal |author=Sleytr U, Messner P, Pum D, Sára M |title=Crystalline bacterial cell surface layers |journal=Mol. Microbiol. |volume=10 |issue=5 |pages=911–6 |year=1993 |pmid=7934867 |doi=10.1111/j.1365-2958.1993.tb00962.x}}</ref> As proteínas da capa S están pobremente conservadas ou non conservadas en absoluto entre especies, e poden diferir marcadamente mesmo entre especies relacionadas. Dependendo da especie, as capas S teñen un grosor entre 5 e 25&nbsp;[[nanómetro|nm]] e posúen poros idénticos de 2–8&nbsp;nm de diámetro. <ref name ="ref4">{{cite journal |doi=10.1016/S0168-6445(97)00044-2 |author=Sleytr U, Bayley H, Sára M, Breitwieser A, Küpcü S, Mader C, Weigert S, Unger F, Messner P, Jahn-Schmid B, Schuster B, Pum D, Douglas K, Clark N, Moore J, Winningham T, Levy S, Frithsen I, Pankovc J, Beale P, Gillis H, Choutov D, Martin K |title=Applications of S-layers |journal=FEMS Microbiol. Rev. |volume=20 |issue=1–2 |pages=151–75 |year=1997 |pmid=9276930}}</ref> As capas S mostran unha simetría reticular que pode ser oblicua (p1, p2), cadrada (p4) ou hexagonal (p3, p6). Dependendo desta simetría, a capa S está composta por unha (P1), dous (P2), tres (P3), catro (P4), ou seis (P6) subunidades proteicas idénticas, respectivamente. O espazado de centro a centro (ou dimensión da cela unidade) entre estas subunidades vai de 2,5 a 35&nbsp;nm.
.<ref name = "ref3">{{cite journal |author=Sleytr U, Messner P, Pum D, Sára M |title=Crystalline bacterial cell surface layers |journal=Mol. Microbiol. |volume=10 |issue=5 |pages=911–6 |year=1993 |pmid=7934867 |doi=10.1111/j.1365-2958.1993.tb00962.x}}</ref> As proteínas da capa S están pobremente conservadas ou non conservadas en absoluto entre especies, e poden diferir marcadamente mesmo entre especies relacionadas. Dependendo da especie, as capas S teñen un grosor entre 5 e 25&nbsp;[[nanómetro|nm]] e posúen poros idénticos de 2–8&nbsp;nm de diámetro. <ref name ="ref4">{{cite journal |doi=10.1016/S0168-6445(97)00044-2 |author=Sleytr U, Bayley H, Sára M, Breitwieser A, Küpcü S, Mader C, Weigert S, Unger F, Messner P, Jahn-Schmid B, Schuster B, Pum D, Douglas K, Clark N, Moore J, Winningham T, Levy S, Frithsen I, Pankovc J, Beale P, Gillis H, Choutov D, Martin K |title=Applications of S-layers |journal=FEMS Microbiol. Rev. |volume=20 |issue=1–2 |pages=151–75 |year=1997 |pmid=9276930}}</ref> As capas S mostran unha simetría reticular que pode ser oblicua (p1, p2), cadrada (p4) ou hexagonal (p3, p6). Dependendo desta simetría, a capa S está composta por unha (P1), dous (P2), tres (P3), catro (P4), ou seis (P6) subunidades proteicas idénticas, respectivamente. O espazado de centro a centro (ou dimensión da cela unidade) entre estas subunidades vai de 2,5 a 35&nbsp;nm.


== Fixation of S-layers in the cell wall==
== Fixación das capas S á parede celular==
* Nas [[bacteria]]s [[Gram-negativa]]s, as capas S están asociadas aos [[lipopolisacárido]]s por interaccións iónicas, carbohidrato–carbohidrato, proteína–carbohidrato e/ou proteína–proteína.
* In [[Gram-negative]] [[bacteria]], S-layers are associated to the [[lipopolysaccharides]] via ionic, carbohydrate–carbohydrate, protein–carbohydrate interactions and/or protein–protein interactions.
* En bacterias [[Gram-positiva]]s cuxas capas S conteñen dominios de homoloxía da capa superficial, a unión establécese co [[peptidoglicano]] e a un [[polímero]] secundario da [[parede celular]] (por exemplo, os [[ácido teicoico|ácidos teicoicos]]). En ausencia destes dominios de homoloxía, a unión ocorre por interaccións electrostáticas entre os estremos N-terminais cargados positivamente das proteínas da capa S e os cargados negativamente do polímero secundario da parede.
* In [[Gram-positive]] [[bacteria]] whose S-layers contain surface layer homology (SLH) domains, the binding occurs to the [[peptidoglycan]] and to a secondary [[cell wall]] polymer (e.g., teichoic acids). In the absence of SLH domains, the binding occurs via electrostatic interactions between the positively charged N-terminus of the S-layer protein and a negatively charged secondary [[cell wall]] polymer.
* Nas [[arquea]]s [[Gram-negativa]]s, as proteínas da capa S posúen unha ancoraxe hidrofóbica que está asociada coa membraba lipídica que hai debaixo.
*In [[Gram-negative]] [[archaea]], S-layer proteins possess a hydrophobic anchor that is associated with the underlying lipid membrane.
* Nas arqueas [[Gram-positiva]]s, as proteínas da capa S únense á [[pseudomureína]] ou á metanocondroitina.
*In [[Gram-positive]] [[archaea]], the S-layer proteins bind to pseudomurein or to methanochondroitin.


==Biological functions of the S-layer ==
==Biological functions of the S-layer ==

Revisión como estaba o 1 de xuño de 2012 ás 19:51

Unha capa S (capa superficial) é unha parte da envoltura celular de moitas bacterias e tamén de arqueas de composición proteica. [1] Consiste nunha capa monomolecular composta de proteínas idénticas ou glicoproteínas. Esta estrutura bidimensional constrúese por autoensamblaxe e envolve toda a superficie celular. A proteína da capa S pode representar ata o 10–15% do total do contido proteico da célula bacteriana [2] [3] .[4] As proteínas da capa S están pobremente conservadas ou non conservadas en absoluto entre especies, e poden diferir marcadamente mesmo entre especies relacionadas. Dependendo da especie, as capas S teñen un grosor entre 5 e 25 nm e posúen poros idénticos de 2–8 nm de diámetro. [5] As capas S mostran unha simetría reticular que pode ser oblicua (p1, p2), cadrada (p4) ou hexagonal (p3, p6). Dependendo desta simetría, a capa S está composta por unha (P1), dous (P2), tres (P3), catro (P4), ou seis (P6) subunidades proteicas idénticas, respectivamente. O espazado de centro a centro (ou dimensión da cela unidade) entre estas subunidades vai de 2,5 a 35 nm.

Fixación das capas S á parede celular

  • Nas bacterias Gram-negativas, as capas S están asociadas aos lipopolisacáridos por interaccións iónicas, carbohidrato–carbohidrato, proteína–carbohidrato e/ou proteína–proteína.
  • En bacterias Gram-positivas cuxas capas S conteñen dominios de homoloxía da capa superficial, a unión establécese co peptidoglicano e a un polímero secundario da parede celular (por exemplo, os ácidos teicoicos). En ausencia destes dominios de homoloxía, a unión ocorre por interaccións electrostáticas entre os estremos N-terminais cargados positivamente das proteínas da capa S e os cargados negativamente do polímero secundario da parede.
  • Nas arqueas Gram-negativas, as proteínas da capa S posúen unha ancoraxe hidrofóbica que está asociada coa membraba lipídica que hai debaixo.
  • Nas arqueas Gram-positivas, as proteínas da capa S únense á pseudomureína ou á metanocondroitina.

Biological functions of the S-layer

For many bacteria, the S-layer represents the outermost interaction zone with their respective environment. Its functions are very diverse and vary from species to species. In Archaea the S-layer is the only cell wall component and, therefore, is important for mechanical stabilization. Additional functions associated with S-layers include:

  • protection against bacteriophages, Bdellovibrios, and phagocytosis
  • resistance against low pH
  • barrier against high-molecular-weight substances (e.g., lytic enzymes)
  • adhesion (for glycosylated S-layers)
  • stabilisation of the membrane
  • provision of adhesion sites for exoproteins
  • provision of a periplasmic compartment in Gram-positive prokaryotes together with the peptidoglycan and the cytoplasmic membranes

References

  1. S-layers on cell walls of cyanobacteria Micron Volume 33, Issue 3, January 2002, Pages 257–277; doi:10.1016/S0968-4328(01)00031-2
  2. Messner P, Sleytr U (1992). "Crystalline bacterial cell-surface layers". Adv. Microb. Physiol. 33: 213–75. PMID 1636510. doi:10.1016/S0065-2911(08)60218-0. 
  3. Pum D, Messner P, Sleytr U (1991). "Role of the S layer in morphogenesis and cell division of the archaebacterium Methanocorpusculum sinense". J. Bacteriol. 173 (21): 6865–73. PMC 209039. PMID 1938891. 
  4. Sleytr U, Messner P, Pum D, Sára M (1993). "Crystalline bacterial cell surface layers". Mol. Microbiol. 10 (5): 911–6. PMID 7934867. doi:10.1111/j.1365-2958.1993.tb00962.x. 
  5. Sleytr U, Bayley H, Sára M, Breitwieser A, Küpcü S, Mader C, Weigert S, Unger F, Messner P, Jahn-Schmid B, Schuster B, Pum D, Douglas K, Clark N, Moore J, Winningham T, Levy S, Frithsen I, Pankovc J, Beale P, Gillis H, Choutov D, Martin K (1997). "Applications of S-layers". FEMS Microbiol. Rev. 20 (1–2): 151–75. PMID 9276930. doi:10.1016/S0168-6445(97)00044-2.