Concello de Lavadores

Lavadores foi un antigo concello de Galicia que funcionou como unidade administrativa entre 1836 e 1941.

Xeografía

Lavadores ocuparía o sector interior oriental do termo actual de Vigo, e formaríano as parroquias de Beade, Bembrive, Candeán, Cabral, Teis, Valadares, Zamáns, e por suposto Lavadores. A súa extensión era de 56 km².

O lugar contaba con moitos lavadoiros, ademais de fontes e muíño^{[Cómpre referencia]}. De todas as súas parroquias a única costeira era a de Teis namentres que o resto se estendía dende Santa Cristina de Lavadores, que era o núcleo capital do concello, ao longo de todo o Val do Fragoso. A poboación do concello de Lavadores estaba composta durante o século XIX na súa maior parte por agricultores. Viviu intensamente a principios do século XX o agrarismo e a loita dos foros. Andado o século o Concello acollerá boa parte da clase obreira empregada nas fábricas de Vigo, o que dará pé a un forte movemento obreiro.

Historia

O concello de Lavadores creouse no ano 1836 coa división territorial da provincia de Pontevedra que configuraba a Lei de Nova Planta.

Por outra parte, a carencia de servizos en Lavadores e as obras sempre aprazadas por falta de presupostos obrigaba os veciños a recorrer a Vigo, o que levou a Beade no ano 1925 a pedir a súa anexión a Vigo, aínda que non o logrou, e a Bembrive a converterse nunha entidade local menor con Xunta Administrativa de seu no ano 1931. Catro anos máis tarde, no 1935, Teis independizouse de Lavadores. Coas casas e os termos de Vigo e de Lavadores confundíndose, a finais do ano 1940, o alcalde de Lavadores, naquel entón Xesús Fernández Fernández, fíxolle a proposta ao seu vecindario de anexionarse á cidade de Vigo, e o día 16 de abril de 1941 Lavadores uniu os seus destinos aos de Vigo. O novo concello ampliouse en 56 quilómetros cadrados e en máis de 39.000 habitantes por aquel entón.

Véxase tamén

Bibliografía

• Giráldez Rivero, Xesús (2007). O antigo concello de Lavadores. Unha aproximación histórica. Pontevedra: Deputación de Pontevedra. ISBN 978-84-8457-281-1.