Cariberto I: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
|||
Liña 16: | Liña 16: | ||
* [[Neustria]] tocoulle a [[Khilperico I]]. |
* [[Neustria]] tocoulle a [[Khilperico I]]. |
||
* [[Orleáns]] ([[Austrasia]]) a [[Sixeberto I]]. |
* [[Orleáns]] ([[Austrasia]]) a [[Sixeberto I]]. |
||
* A [[Borgoña]] a [[ |
* A [[Borgoña]] a [[Gontrán]]. |
||
En 558, organiza unha expedición contra a rebelión de seu irmán [[Chram]]. Á morte de seu pai en 561, é rei de París, e posúe o oeste da Galia. [[Fortunato]] loa a súa cultura en letra e en dereito. Csa con [[Inxeberga]], coa que ten dúas fillas. Despois abandonaraa por dúas fillas dun artesán do obradoiro real: [[Merofleda]] e [[Marcova]]. Foi excomungado polo bispo [[Xermán de París]] despois da súa voda cunha relixiosa chamada [[Tibilda]]. En 566, nomea ao seu sobriño político [[Bertrand]] como bispo de Bordeos e casa a súa filla [[Berta]] co rei de Kent. Morre o [[5 de marzo]] de [[567]] en París. |
En 558, organiza unha expedición contra a rebelión de seu irmán [[Chram]]. Á morte de seu pai en 561, é rei de París, e posúe o oeste da Galia. [[Fortunato]] loa a súa cultura en letra e en dereito. Csa con [[Inxeberga]], coa que ten dúas fillas. Despois abandonaraa por dúas fillas dun artesán do obradoiro real: [[Merofleda]] e [[Marcova]]. Foi excomungado polo bispo [[Xermán de París]] despois da súa voda cunha relixiosa chamada [[Tibilda]]. En 566, nomea ao seu sobriño político [[Bertrand]] como bispo de Bordeos e casa a súa filla [[Berta]] co rei de Kent. Morre o [[5 de marzo]] de [[567]] en París. |
Revisión como estaba o 4 de novembro de 2006 ás 00:59
Cariberto I (c. 521 - París, 567).
Xenealoxía
Fillo de Clotario I e da súa primeira esposa Ingunda.
Biografía
Clotario I reunificara con traballo o reino franco de Clodoveo I. Á súa morte, o reino foi dividido novamente entre os seus catro fillos.
- Cariberto I recibe o Reino de París.
- Neustria tocoulle a Khilperico I.
- Orleáns (Austrasia) a Sixeberto I.
- A Borgoña a Gontrán.
En 558, organiza unha expedición contra a rebelión de seu irmán Chram. Á morte de seu pai en 561, é rei de París, e posúe o oeste da Galia. Fortunato loa a súa cultura en letra e en dereito. Csa con Inxeberga, coa que ten dúas fillas. Despois abandonaraa por dúas fillas dun artesán do obradoiro real: Merofleda e Marcova. Foi excomungado polo bispo Xermán de París despois da súa voda cunha relixiosa chamada Tibilda. En 566, nomea ao seu sobriño político Bertrand como bispo de Bordeos e casa a súa filla Berta co rei de Kent. Morre o 5 de marzo de 567 en París.