Próstata

Esquema da próstata e a súa localización.

A próstata (do grego προστάτης - prostates, literalmente "o que está primeiro", "protector", "gardián"[1]) é un órgano glandular do aparato xenitourinario, exclusivo dos homes, con forma de castaña, localizada enfronte do recto, debaixo e á saída da vexiga urinaria. Contén células que producen parte do líquido seminal que protexe e nutre os espermatozoides contidos no seme.

A glándula prostática achega:

• Antíxeno específico da próstata
• Ácido cítrico
• Fibrinóxeno
• Espermina
• Zinc (Zn, de propiedades bactericidas)
• Magnesio (Mg, dá un aspecto leitoso ao seme)
• Encimas:
  • Fosfatasas acedas
  • Fibrinolisína
  • Transglutaminasa (en roedores, densifica o seme de maneira que xera un tapón vaxinal, evitando a saída do seme así como a cópula por parte doutro macho)
  • Outras

Xusto encima e aos lados da glándula prostática atópanse as vesículas seminais que producen a maioría do líquido seminal. A próstata rodea a primeira parte da uretra, conduto polo que circulan os ouriños e o seme ata o pene.

As hormonas masculinas estimulan a glándula prostática desde o desenvolvemento do feto. A próstata continúa o seu crecemento ata a xuventude. A partir dos corenta ou cincuenta anos comeza a hipertrofiarse, sendo o único órgano en medrar nestas idades.

Exame

A próstata é palpada polo médico na exploración física mediante tacto rectal. As probas de imaxe que visualizan a próstata son a ecografía transrectal, a tomografía axial computerizada e a resonancia magnética nuclear, principalmente.

Drenaxe linfático

O drenaxe linfático da próstata realízase a través de vasos linfáticos que drenan na superficie exterior da próstata formando a rede periprostática, que drena tanto nos ganglios da cadea ilíaca externa, como en ganglios sacros e ganglios hipogástricos.

Zonas da próstata

Na próstata pódense distinguir varias zonas, pero as máis importantes ecograficamente son:

• Estroma fibromuscular; esténdese posterolateralmente e forma a cápsula
• A zona transicional, próxima ao verum montarum e ao tecido glandular periuretral.
• A zona central, que rodea á zona de transición. É o asento da hipertrofia de próstata.
• A zona periférica ou marxinal, que é onde se adoita localizar o cancro, ocupa o 75% do volume total.

Enfermidades máis frecuentes

As enfermidades máis frecuentes da próstata son:

• A prostatite.
• A hipertrofia benigna de próstata.
• O cancro de próstata.

Resposta Sexual Masculina

Durante o orgasmo, o esperma é transmitido desde os condutos deferentes á uretra, a través dos condutos exaculadores que entran na próstata. A próstata é con frecuencia chamada "o Punto G masculino". Algúns homes son capaces de alcanzar un orgasmo unicamente a través da estimulación da próstata, xa sexa unha masaxe prostática ou relacións sexuais anais. As sensacións da estimulación prostática son a miúdo similares ás descritas por mulleres acerca da estimulación do Punto G.