Economía de Curaçao: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
m Substitución auto |
||
Liña 41: | Liña 41: | ||
Case todos os bens de capital e de consumo son importados, sendo os [[Estados Unidos]], [[Brasil]], [[Italia]] e [[México]] os principais fornecedores.<ref name=CIA/>O goberno busca diversificar a [[industria]] e o [[comercio]], e asinou un acordo coa [[Unión Europea]] con miras a expandir os negocios con ela. O solo pobre e a escaseza de [[auga]] impiden o desenvolvemento da [[agricultura]]. Problemas orzamentarios complican a reforma do sistema de saúde, xubilación e pensións, para unha poboación cada vez máis vella.<ref name=CIA/> |
Case todos os bens de capital e de consumo son importados, sendo os [[Estados Unidos]], [[Brasil]], [[Italia]] e [[México]] os principais fornecedores.<ref name=CIA/>O goberno busca diversificar a [[industria]] e o [[comercio]], e asinou un acordo coa [[Unión Europea]] con miras a expandir os negocios con ela. O solo pobre e a escaseza de [[auga]] impiden o desenvolvemento da [[agricultura]]. Problemas orzamentarios complican a reforma do sistema de saúde, xubilación e pensións, para unha poboación cada vez máis vella.<ref name=CIA/> |
||
== |
==Notas== |
||
{{listaref}} |
{{listaref}} |
||
Revisión como estaba o 26 de febreiro de 2012 ás 10:36
Turismo, refino de petróleo e o sistema bancario internacional son as principais actividades da pequena economía de Curaçao, a cal é moi dependente do exterior. A pesar dun pequeno crecemento do PIB durante a última década, a illa goza dun elevado PIB per cápita e unha infraestrutura ben desenvolvida, cando comparada a outros países da rexión.[1]Curaçao ten un excelente porto que pode recibir grandes barcos petroleiros. A empresa estatal de Venezuela aluga a única refinaría de petróleo da illa do goberno. A maior parte do petróleo é importado de Venezuela, e os derivados do refino son exportados aos Estados Unidos.[1]
Case todos os bens de capital e de consumo son importados, sendo os Estados Unidos, Brasil, Italia e México os principais fornecedores.[1]O goberno busca diversificar a industria e o comercio, e asinou un acordo coa Unión Europea con miras a expandir os negocios con ela. O solo pobre e a escaseza de auga impiden o desenvolvemento da agricultura. Problemas orzamentarios complican a reforma do sistema de saúde, xubilación e pensións, para unha poboación cada vez máis vella.[1]