Castromao, A Veiga: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
|||
| Liña 20: | Liña 20: | ||
Na súa honra, están construidas a Igrexia parroquial de Santa María da Asunción e a Capela de San Roque. |
Na súa honra, están construidas a Igrexia parroquial de Santa María da Asunción e a Capela de San Roque. |
||
A Igrexa de Castromao é unha fermosa mostra da arquitectura popular da zona |
A Igrexa de Castromao é unha fermosa mostra da arquitectura popular da zona. O seu retablo é de finais dos século XVI (renacentista), con grandes columnas e un enorme frontón triangular. Destacan nesta igrexa o artesonado, o chan de madeira orixinal e os catro Evanxelistas, representados, cos catro símbolos: San Mateo simbolízase cun anxo (ou home con ás, San Marcos simbolízase cun león, San Lucas simbolízase cun boi e San Xoan simbolízase cunha aguia e a mirada dirixida cara o sol. Estas importantes esculturas son obra de Gregorio Español, escultor dos séculos XVI e XVII, autor de obras como o Coro da Catedral de Santiago de Compostela e introductor do "manierismo" en Galicia. |
||
Na parroquia de Castromao había un xacemento defensivo correspondente á Idade de Ferro ou época romana, no paraxe coñecido como O Castro. Este xacemento está definido por unhas características básicas sobresaíndo o castro, situando nun alto cun pequeno recinto superior ou "croa", no que afloran masas rocosas e un antecastro que a rodea. Ambos recintos están separados entre sí por un terraplén. No seu conxunto ten unhas dimensións aproximadas de 250 metros de este a oeste por 210 metros de norte a sur. Este asentamento de Castromao está rodeado por un sistema de muralla, parentemente de terra, completado por un terraplén, foso e parapeto. |
Na parroquia de Castromao había un xacemento defensivo correspondente á Idade de Ferro ou época romana, no paraxe coñecido como O Castro. Este xacemento está definido por unhas características básicas sobresaíndo o castro, situando nun alto cun pequeno recinto superior ou "croa", no que afloran masas rocosas e un antecastro que a rodea. Ambos recintos están separados entre sí por un terraplén. No seu conxunto ten unhas dimensións aproximadas de 250 metros de este a oeste por 210 metros de norte a sur. Este asentamento de Castromao está rodeado por un sistema de muralla, parentemente de terra, completado por un terraplén, foso e parapeto. |
||
Revisión como estaba o 25 de febreiro de 2012 ás 18:23
| Castromao | |
|---|---|
 | |
| Concello | A Veiga |
| Coordenadas | 42°14′13″N 7°03′26″O / 42.236883333333, -7.0571055555556Coordenadas: 42°14′13″N 7°03′26″O / 42.236883333333, -7.0571055555556 |
| Área | - km² |
| Poboación | (Ano 2004) 47 hab. |
| Densidade | Erro de expresión: Descoñécese a palabra "ano". hab./km² |
| Entidades de poboación | 4 |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
[[Categoría:A Veiga poboación {{{ano}}}]]
Santa María de Castromao é unha parroquia que se localiza no concello da Veiga. Segundo o padrón municipal de 2004 tiña 47 habitantes (27 homes e 20 mulleres), distribuídos en 1 entidade de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 65 habitantes.
Ten unha altitude de 895 metros, e atópase xeográficamente ós pés do Alto da Gonza (1296 metros).
Antigamente era un dos pobos máis grandes e poboados do concello, pero hoxe en día conta só cuns 35 habitantes, dos cales a maioría sobrepasan os 60 anos de idade, distribuidos en tres barrios principais: A Eirexa, o Fondo da aldea e o Cima da Aldea. Ademáis, están tamén os barrios de O Salgueiral, O Cubo ou O Barrio.
As festas celébranse os días 15 e 16 de Agosto, na honra dos seus patróns Santa María da Asunción e San Roque.
Na súa honra, están construidas a Igrexia parroquial de Santa María da Asunción e a Capela de San Roque.
A Igrexa de Castromao é unha fermosa mostra da arquitectura popular da zona. O seu retablo é de finais dos século XVI (renacentista), con grandes columnas e un enorme frontón triangular. Destacan nesta igrexa o artesonado, o chan de madeira orixinal e os catro Evanxelistas, representados, cos catro símbolos: San Mateo simbolízase cun anxo (ou home con ás, San Marcos simbolízase cun león, San Lucas simbolízase cun boi e San Xoan simbolízase cunha aguia e a mirada dirixida cara o sol. Estas importantes esculturas son obra de Gregorio Español, escultor dos séculos XVI e XVII, autor de obras como o Coro da Catedral de Santiago de Compostela e introductor do "manierismo" en Galicia.
Na parroquia de Castromao había un xacemento defensivo correspondente á Idade de Ferro ou época romana, no paraxe coñecido como O Castro. Este xacemento está definido por unhas características básicas sobresaíndo o castro, situando nun alto cun pequeno recinto superior ou "croa", no que afloran masas rocosas e un antecastro que a rodea. Ambos recintos están separados entre sí por un terraplén. No seu conxunto ten unhas dimensións aproximadas de 250 metros de este a oeste por 210 metros de norte a sur. Este asentamento de Castromao está rodeado por un sistema de muralla, parentemente de terra, completado por un terraplén, foso e parapeto.