Armiño: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Luckas-bot (conversa | contribucións)
m r2.7.1) (Bot: Engado: pnb:سٹوٹ
MerlIwBot (conversa | contribucións)
m Bot: Engado: vep:Por’moi
Liña 100: Liña 100:
[[ug:ئاق ئاغمىخان]]
[[ug:ئاق ئاغمىخان]]
[[uk:Горностай]]
[[uk:Горностай]]
[[vep:Por’moi]]
[[zh:白鼬]]
[[zh:白鼬]]

Revisión como estaba o 4 de febreiro de 2012 ás 08:06

Armiño
Estado de conservación
Pouco preocupante (LC)
Pouco preocupante
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Subfilo: Vertebrata
Clase: Mammalia
Subclase: Theria
Infraclase: Placentalia
Orde: Carnivora
Suborde: Caniformia
Familia: Mustelidae
Subfamilia: Mustelinae
Xénero: Mustela
Especie: M. erminea
Nome binomial
Mustela erminea
(Carl von Linné, 1758)
Distribución do armiño
Distribución do armiño

Distribución do armiño

O armiño ou doniña branca (Mustela erminea) é unha especie de mustélido moi espallado por Europa. É un dos carnívoros máis pequenos do mundo; viven nos bosques e nas estepas; atópase xeralmente en campo aberto. Adoita establecer o seu fogar baixo unha morea de pedras ou nunha madrigueira coidadosamente agochada no corazón dunha matogueira espiñenta. Parece ser que os setos son o seu lugar favorito. O armiño aliméntase principalmente de roedores, que axexa ata dentro das seus tobos.

Maia ser un dos carnívoros máis pequenos do mundo, é tamén un dos máis sanguinarios. O armiño ten o corpo alongado e extraordinariamente flexible. No verán, a súa pelaxe tórnase parda no lombo e branca ou branca amarlenta en todo el ou soamente en parte. Mais sempre conserva o extremo da súa longa cola de cor negra, o que é en toda época un bo trazo para a súa identificación. O seu peso varía entre os 100 e os 300 gramos.

Nunca se puido afirmar que o armiño sexa nocturno, ou pola contra diurno, xa que é imposible observalo en todo momento do día ou da noite. Pasa o día en varias fases de actividade entrecurtada por periodos de sono máis ou menos prolongados. O armiño é terrestre e non rube, aínda que está dotado dunha grande axilidade. Nas chairas e nas rexións meridionais, conserva a súa pelaxe marrón co bandullo branco durante todo o ano. Na montaña e nas rexións máis frías muda de cor logo da súa muda de outono, tornándose enteiramente branco. Soamente o pincel de pelos que adorna o remate da súa cola permanece sempre negro.

Antigamente cazábase ao armiño pola súa suave pel, dunha gran calidade, e da que se confeccionaban abrigos. Actualmente, existe a tendencia de reemprazar a pel do armiño pola de visón americano, igualmente fermoso mais non tan custoso.

Ligazóns externas