Autoglotónimo: Diferenzas entre revisións
mSen resumo de edición |
nadiña |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
Nome que lle dan a unha lingua os seus propios falantes. Ás veces é significativo da consideración [[sociolingüística]] que eles teñen de si mesmos ou da súa lingua. Isto dáse por exemplo nas zonas estremeiras orientais do galego exterior, onde os propios falantes designan a lingua que usan como a ''fala'' ou ben galego ''chapurreau''. Estes dous exemplos amosan dúas variantes de autodesprestixiación: |
Nome que lle dan a unha lingua os seus propios falantes. Ás veces é significativo da consideración [[sociolingüística]] que eles teñen de si mesmos ou da súa lingua. Isto dáse por exemplo nas zonas estremeiras orientais do galego exterior, onde os propios falantes designan a lingua que usan como a ''fala'' ou ben galego ''chapurreau''. Estes dous exemplos amosan as dúas primeiras variantes de autodesprestixiación: |
||
- unha designación equívoca, ambigua e abstracta: ''A nosa fala''; |
- unha designación equívoca, ambigua e abstracta: ''A nosa fala''; |
||
| Liña 6: | Liña 6: | ||
- o outro tipo é o uso dun [[heteroglotónimo]]: ''Perdoe, pero aquí non lle falamos máis que en gallego''; |
- o outro tipo é o uso dun [[heteroglotónimo]]: ''Perdoe, pero aquí non lle falamos máis que en gallego''; |
||
- o uso dun nome local: ''benasqués'' ou ''valverdeiru''; |
|||
(cf. [[Autónimo]] e [[heteroglotónimo]]) |
(cf. [[Autónimo]] e [[heteroglotónimo]]) |
||
Revisión como estaba o 29 de xaneiro de 2005 ás 12:15
Nome que lle dan a unha lingua os seus propios falantes. Ás veces é significativo da consideración sociolingüística que eles teñen de si mesmos ou da súa lingua. Isto dáse por exemplo nas zonas estremeiras orientais do galego exterior, onde os propios falantes designan a lingua que usan como a fala ou ben galego chapurreau. Estes dous exemplos amosan as dúas primeiras variantes de autodesprestixiación:
- unha designación equívoca, ambigua e abstracta: A nosa fala;
- unha denominación despectiva, normalmente con denotación de híbrida: Castrapo ou Galego acastrapado;
- o outro tipo é o uso dun heteroglotónimo: Perdoe, pero aquí non lle falamos máis que en gallego;
- o uso dun nome local: benasqués ou valverdeiru;
(cf. Autónimo e heteroglotónimo)