Sicherheitsdienst: Diferenzas entre revisións
m r2.6.4) (Bot: Modifico: zh:保安服務處 |
amplío de es.wiki |
||
| Liña 3: | Liña 3: | ||
Como todas as demais organizacións auspiciadas polo partido nazi, durante os [[Xuízos de Nuremberg]], tras o final da [[Segunda Guerra Mundial]], foi condenada por crimes contra a humanidade e prohibida en [[Alemaña]]. |
Como todas as demais organizacións auspiciadas polo partido nazi, durante os [[Xuízos de Nuremberg]], tras o final da [[Segunda Guerra Mundial]], foi condenada por crimes contra a humanidade e prohibida en [[Alemaña]]. |
||
== Historia == |
|||
O SD creouse en [[1932]] e púxose baixo o mando de [[Reinhard Heydrich]], coa misión de detectar, investigar e neutralizar posibles inimigos dos líderes do partido nazi, tanto dentro como fóra do mesmo. Nesta función entraba nunha certa competencia coa ''[[Sturmabteilung]]'' (SA), pero, despois de moitas discusións, o [[9 de xuño]] de [[1934]] foi declarado como "servizo de información do partido" en exclusiva. En [[1938]] ampliáronse as súas atribucións, convertíndoo no servizo de información oficial para todo o estado, apoiando á [[Gestapo]] e traballando en colaboración coas administracións Xeral e Interior. |
|||
O SD organizou unha rede de axentes e informadores ao longo do Reich, incluindo tamén máis adiante os territorios ocupados. Consistía nalgúns centos de axentes a tempo completo, e varios milleiros de informadores ubicados en todos os campos da sociedade, incluindo o propio partido nazi e as forzas armadas alemás. O SD era a axencia encargada de conseguir a información, mentres a Gestapo e a [[Kriminalpolizei]], ou Kripo, eran as axencias executivas do sistema de policía política. Todas elas atopábanse baixo o control efectivo de [[Heinrich Himmler]] como Xefe da Policía alemá. Sumado á súa xefatura das [[SS]], convertíano nun dos xerarcas máis influintes da Alemaña nazi. |
|||
[[Categoría:Historia de Alemaña]] |
[[Categoría:Historia de Alemaña]] |
||
Revisión como estaba o 18 de novembro de 2011 ás 19:22
O Sicherheitsdienst ou SD (Servizo de Seguridade) era o servizo de intelixencia das SS. Ésta foi a primeira organización de intelixencia en crearse dentro do partido nazi, e foi consideraba como unha "organización irmá" da Gestapo. Entre 1933 e 1939, o SD estivo baixo a autoridade da Sicherheitspolizei. A partir de 1939 foi transferida e posta baixo a autoridade da Reichssicherheitshauptamt.
Como todas as demais organizacións auspiciadas polo partido nazi, durante os Xuízos de Nuremberg, tras o final da Segunda Guerra Mundial, foi condenada por crimes contra a humanidade e prohibida en Alemaña.
Historia
O SD creouse en 1932 e púxose baixo o mando de Reinhard Heydrich, coa misión de detectar, investigar e neutralizar posibles inimigos dos líderes do partido nazi, tanto dentro como fóra do mesmo. Nesta función entraba nunha certa competencia coa Sturmabteilung (SA), pero, despois de moitas discusións, o 9 de xuño de 1934 foi declarado como "servizo de información do partido" en exclusiva. En 1938 ampliáronse as súas atribucións, convertíndoo no servizo de información oficial para todo o estado, apoiando á Gestapo e traballando en colaboración coas administracións Xeral e Interior.
O SD organizou unha rede de axentes e informadores ao longo do Reich, incluindo tamén máis adiante os territorios ocupados. Consistía nalgúns centos de axentes a tempo completo, e varios milleiros de informadores ubicados en todos os campos da sociedade, incluindo o propio partido nazi e as forzas armadas alemás. O SD era a axencia encargada de conseguir a información, mentres a Gestapo e a Kriminalpolizei, ou Kripo, eran as axencias executivas do sistema de policía política. Todas elas atopábanse baixo o control efectivo de Heinrich Himmler como Xefe da Policía alemá. Sumado á súa xefatura das SS, convertíano nun dos xerarcas máis influintes da Alemaña nazi.