Retórica: Diferenzas entre revisións
m r2.5.2) (Bot: Engado: an:Retorica, et:Retoorika, km:សិល្បៈប្រើវោហារបង្ហូរគំនិត |
m r2.6.4) (Bot: Engado: kk:Риторика |
||
| Liña 51: | Liña 51: | ||
[[ja:修辞学]] |
[[ja:修辞学]] |
||
[[ka:რიტორიკა]] |
[[ka:რიტორიკა]] |
||
[[kk:Риторика]] |
|||
[[km:សិល្បៈប្រើវោហារបង្ហូរគំនិត]] |
[[km:សិល្បៈប្រើវោហារបង្ហូរគំនិត]] |
||
[[ko:수사학]] |
[[ko:수사학]] |
||
Revisión como estaba o 17 de novembro de 2011 ás 04:15
|
Este artigo sobre lingüística é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |
Lausberg, no seu Manual de Retórica Literaria, define esta como a arte ou a técnica que consiste na sistematización e explicitación do conxunto de instrucións ou regras que permiten a construción dunha clase de discursos que son codificados para influír persuasivamente no receptor. Debemos ademais de entender por retórica a ciencia que se ocupa do estudo de ditos recursos nos seus diferentes aspectos.
A retórica como ciencia atende tanto á organización textual como ás relacións que dita organización posúe co relator, o público, o referente e o contexto comunicativo. Esta realidade fai necesario distinguir entre o texto ou discurso retórico, por unha banda, e o feito retórico, pola outra:
- A composición do texto ou discurso retórico desenvólvese por medio dos seguintes procedementos ou fases: intelectio, inventio, dispositio, elocutio, memoria e actio.
- O feito retórico, o acto oratorio ante o auditorio ten as seguintes partes: exordium (presentación), narratio (exposición), argumentatio (argumentación), peroratio (conclusión con finalidade conativa)
Historicamente, a retórica é a disciplina clásica do discurso, e ten, ademais, unha función pragmática: convencer ó interlocutor de que unha causa é xusta. Mais a retórica evolucionou moito desde Aristóteles. Hoxe en día, desde unha perspectiva estilística, lingüística e semiótica, obsérvase un renovado interese, que pretende a consecución dunha retórica xeral que teña como obxecto todo texto, as estruturas extratextuais asociadas, a explicación da complexa produción do discurso e o seu tratamento artístico.
Se só nos preocupa o texto literario, a disciplina que se basea na adecuación do instrumental retórico para o estudio literario e do feito literario como fenómeno de produción e recepción social, denomínase poética.