Endocitose: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 3: | Liña 3: | ||
Cando a endocitose dá lugar á captura de partículas denomínase [[fagocitose]], e cando son soamente porcións de líquido as capturadas, denomínase [[pinocitose]]. |
Cando a endocitose dá lugar á captura de partículas denomínase [[fagocitose]], e cando son soamente porcións de líquido as capturadas, denomínase [[pinocitose]]. |
||
A endocitose é por exemplo o método que utilizan as [[neurona]]s para recuperar un [[neurotransmisor]] liberado na [[brecha sináptica]], para ser reutilizado. Sen este proceso, produciríase un fracaso na transmisión do [[impulso nervioso]] entre neuronas. |
A endocitose é por exemplo o método que utilizan as [[neurona]]s para recuperar un [[neurotransmisor]] liberado na [[sinapse|brecha sináptica]], para ser reutilizado. Sen este proceso, produciríase un fracaso na transmisión do [[impulso nervioso]] entre neuronas. |
||
O proceso contrario á endocitose é a [[exocitose]].Endocitose e exocitose son dous procesos que están regulados pola célula para manter constante a membrana plasmática, xa que permiten a súa rexeneración pois os [[fagosoma]]s que conteñen as moléculas fagocitadas fórmanse a partir da [[membrana plasmática]] e cando o proceso de dixestión celular levado a cabo polos [[lisosoma]]s finaliza lévase a cabo a defecación celular por exocitose recuperándose a membrana utilizada para a formacion do fagosoma. |
O proceso contrario á endocitose é a [[exocitose]].Endocitose e exocitose son dous procesos que están regulados pola célula para manter constante a membrana plasmática, xa que permiten a súa rexeneración pois os [[fagosoma]]s que conteñen as moléculas fagocitadas fórmanse a partir da [[membrana plasmática]] e cando o proceso de dixestión celular levado a cabo polos [[lisosoma]]s finaliza lévase a cabo a defecación celular por exocitose recuperándose a membrana utilizada para a formacion do fagosoma. |
||
Liña 9: | Liña 9: | ||
A [[vesícula]] formada chámase endosoma que fusionará cun lisosoma onde se produce a dixestión intracelular do contido desta. |
A [[vesícula]] formada chámase endosoma que fusionará cun lisosoma onde se produce a dixestión intracelular do contido desta. |
||
As células que levan a cabo a |
As células que levan a cabo a pinocitose presentan unha rexión na membrana plasmática que está recuberta por unha proteína (a clatrina) na súa cara [[citosol|citosólica]], de forma que, cando a molécula se deposita sobre esa rexión de membrana, se forma un carapuchón revestido que a arrodea, posteriormente perderá ese revestimento para poder ser dixerida polos lisosomas. |
||
As células fagocíticas especializadas presentan receptores de membrana que cando contactan con fragmentos celulares inducen a formación de pseudópodos que a recobren formando os fagosomas. |
As células fagocíticas especializadas presentan receptores de membrana que cando contactan con fragmentos celulares inducen a formación de pseudópodos que a recobren formando os fagosomas. |
||
Posteriormente os lisosomas se fusionan coa parede dos fagosomas vertendo as súas enzimas [[hidrólise|hidrolíticas]] que actúan a [[pH]] ácido (próximo a 5) e levan a cabo a degradación dos fragmentos celulares. Aquela parte que non pode ser dixerida eliminarase ó exterior mediante |
Posteriormente os lisosomas se fusionan coa parede dos fagosomas vertendo as súas enzimas [[hidrólise|hidrolíticas]] que actúan a [[pH]] ácido (próximo a 5) e levan a cabo a degradación dos fragmentos celulares. Aquela parte que non pode ser dixerida eliminarase ó exterior mediante exocitose no proceso coñecido como defecación celular. |
||
[[Categoría:Célula]] |
[[Categoría:Célula]] |
Revisión como estaba o 6 de novembro de 2011 ás 16:16
A endocitose é un proceso celular, polo que a célula introduce no seu interior moléculas grandes ou partículas, e faino englobándoas nunha invaxinación da membrana citoplasmática, formando unha vesícula que remata por se desprender e se incorporar ao citoplasma.
Cando a endocitose dá lugar á captura de partículas denomínase fagocitose, e cando son soamente porcións de líquido as capturadas, denomínase pinocitose.
A endocitose é por exemplo o método que utilizan as neuronas para recuperar un neurotransmisor liberado na brecha sináptica, para ser reutilizado. Sen este proceso, produciríase un fracaso na transmisión do impulso nervioso entre neuronas.
O proceso contrario á endocitose é a exocitose.Endocitose e exocitose son dous procesos que están regulados pola célula para manter constante a membrana plasmática, xa que permiten a súa rexeneración pois os fagosomas que conteñen as moléculas fagocitadas fórmanse a partir da membrana plasmática e cando o proceso de dixestión celular levado a cabo polos lisosomas finaliza lévase a cabo a defecación celular por exocitose recuperándose a membrana utilizada para a formacion do fagosoma.
A vesícula formada chámase endosoma que fusionará cun lisosoma onde se produce a dixestión intracelular do contido desta.
As células que levan a cabo a pinocitose presentan unha rexión na membrana plasmática que está recuberta por unha proteína (a clatrina) na súa cara citosólica, de forma que, cando a molécula se deposita sobre esa rexión de membrana, se forma un carapuchón revestido que a arrodea, posteriormente perderá ese revestimento para poder ser dixerida polos lisosomas.
As células fagocíticas especializadas presentan receptores de membrana que cando contactan con fragmentos celulares inducen a formación de pseudópodos que a recobren formando os fagosomas.
Posteriormente os lisosomas se fusionan coa parede dos fagosomas vertendo as súas enzimas hidrolíticas que actúan a pH ácido (próximo a 5) e levan a cabo a degradación dos fragmentos celulares. Aquela parte que non pode ser dixerida eliminarase ó exterior mediante exocitose no proceso coñecido como defecación celular.