Charles Stewart Parnell: Diferenzas entre revisións
→Traxectoria: De en.wiki |
|||
| Liña 8: | Liña 8: | ||
En 1877 acadou a presidencia da Liga, principiando unha serie de reunións en privado cos líderes do movemento feniano, consguindo o apoio da [[Clan na Gael]] na súa loita polo autogoberno irlandés. A cambio, estes pedíronlle que abandonase a vía constitucionalista para apostar claramente pola independencia, que aplicase maior intensidade para resolver o problema agrario, a eliminación de sectarismos e o voto colectivo. Parnell, en liña co seu pragmatismo, aínda que aceptou formalmente o acordo, mantivo un delicado equilibrio mantendo abertas todas as vías posibles sen se decantar claramente por ningunha. O acordo, que recibiu o nome de ''Nova Solución'', aseguraba tamén a viabilidade da loita armada dos fenianos. Parnell asumiu, pola súa banda, a condición de líder principal da ''Nova Solución''. |
En 1877 acadou a presidencia da Liga, principiando unha serie de reunións en privado cos líderes do movemento feniano, consguindo o apoio da [[Clan na Gael]] na súa loita polo autogoberno irlandés. A cambio, estes pedíronlle que abandonase a vía constitucionalista para apostar claramente pola independencia, que aplicase maior intensidade para resolver o problema agrario, a eliminación de sectarismos e o voto colectivo. Parnell, en liña co seu pragmatismo, aínda que aceptou formalmente o acordo, mantivo un delicado equilibrio mantendo abertas todas as vías posibles sen se decantar claramente por ningunha. O acordo, que recibiu o nome de ''Nova Solución'', aseguraba tamén a viabilidade da loita armada dos fenianos. Parnell asumiu, pola súa banda, a condición de líder principal da ''Nova Solución''. |
||
En 1879 fíxose co liderado da Liga Agraria Nacional Irlandesa, que tiña por obxectivo resolver a cuestión da terra en Irlanda. Parnell, con só 32 anos e tras unicamente 4 coma deputado, lograra a esta altura reunir unha coalición política sen precedentes a prol do autogoberno da illa. Nese mesmo ano viaxa a Estados Unidos para recabar apoios para a súa causa, logrando entrevistarse co mesmo presidente norteamericano, [[Rutherford B. Hayes]], e dar un discurso sobre a cuestión irlandesa na [[Cámara de Representantes dos Estados Unidos|Cámara de Representantes]]. O éxito no seu periplo polos Estados Unidos e máis por [[Canadá]] fixo que o seu colaborador [[Timothy Healy]] o alcumase "rei sen coroa de Irlanda". |
|||
{{DEFAULTSORT:Parnell}} |
{{DEFAULTSORT:Parnell}} |
||
Revisión como estaba o 10 de setembro de 2011 ás 10:07
 | Esta páxina ou sección está a editarse nestes intres. Para evitar posibles conflitos de edición, non edites esta páxina ou sección mentres vexas esta mensaxe. Revisa o historial de edicións para saber quen traballa nela. O usuario Paradanta (conversa · contribucións) realizou a última edición na páxina hai 12 anos. O tempo máximo de presenza deste marcador é dun mes dende a última edición do usuario que o puxo; pasado ese tempo debe retirarse. |
Charles Stewart Parnell, nado en Avondale, condado de Wicklow, Irlanda, o 27 de xuño de 1846 e finado en Dublín o 6 de outubro de 1891, foi un político nacionalista irlandés, fundador e líder do Partido Parlamentario Irlandés.
Traxectoria
Nado no seo da alta burguesía, de pai angloirlandés e nai estadounidense, e de relixión protestante, realizou os seus estudos en Inglaterra para posteriormente levar a cabo unha longa viaxe polos Estados Unidos. Volveu a Irlanda en 1874, onde foi un recoñecido terratenente e onde se empezou a interesar pola política, inclinándose polas posicións próximas ao nacionalismo irlandés.
Ao ano seguinte foi elixido membro da Cámara dos Comúns como representante da Liga da Home Rule polo condado de Meath. Alí achegouse ás teses defendidas pola Irmandade Republicana Irlandesa, quen protagonizara o Alzamento Feniano de 1867, practicando unha política de obstruccionismo baseada no emprego de métodos legais para dificultar o traballo da cámara, co obxecto de que se centrasen nos problemas irlandeses, sistematicamente obviados ata daquela polo lexislativo británico.
En 1877 acadou a presidencia da Liga, principiando unha serie de reunións en privado cos líderes do movemento feniano, consguindo o apoio da Clan na Gael na súa loita polo autogoberno irlandés. A cambio, estes pedíronlle que abandonase a vía constitucionalista para apostar claramente pola independencia, que aplicase maior intensidade para resolver o problema agrario, a eliminación de sectarismos e o voto colectivo. Parnell, en liña co seu pragmatismo, aínda que aceptou formalmente o acordo, mantivo un delicado equilibrio mantendo abertas todas as vías posibles sen se decantar claramente por ningunha. O acordo, que recibiu o nome de Nova Solución, aseguraba tamén a viabilidade da loita armada dos fenianos. Parnell asumiu, pola súa banda, a condición de líder principal da Nova Solución.
En 1879 fíxose co liderado da Liga Agraria Nacional Irlandesa, que tiña por obxectivo resolver a cuestión da terra en Irlanda. Parnell, con só 32 anos e tras unicamente 4 coma deputado, lograra a esta altura reunir unha coalición política sen precedentes a prol do autogoberno da illa. Nese mesmo ano viaxa a Estados Unidos para recabar apoios para a súa causa, logrando entrevistarse co mesmo presidente norteamericano, Rutherford B. Hayes, e dar un discurso sobre a cuestión irlandesa na Cámara de Representantes. O éxito no seu periplo polos Estados Unidos e máis por Canadá fixo que o seu colaborador Timothy Healy o alcumase "rei sen coroa de Irlanda".