Bülent Ecevit: Diferenzas entre revisións
m r2.7.1) (bot Engadido: ca:Bülent Ecevit |
mSen resumo de edición |
||
Liña 13: | Liña 13: | ||
}}[[Ficheiro:Bush-Ecevit.jpg|thumb|left|300px| Ecevit na [[Casa Branca]] en xaneiro de [[2005]] con [[George W. Bush]]]] |
}}[[Ficheiro:Bush-Ecevit.jpg|thumb|left|300px| Ecevit na [[Casa Branca]] en xaneiro de [[2005]] con [[George W. Bush]]]] |
||
'''Bülent Ecevit''', nado como '''Mustafa Bülent Ecevit''' ([[Istambul]] [[1925]] - [[Ancara]] [[2006]] ) é un escritor, xornalista e político [[Turquía|turco]]. |
'''Bülent Ecevit''', nado como '''Mustafa Bülent Ecevit''' ([[Istambul]] [[1925]] - [[Ancara]] [[2006]] ) é un escritor, xornalista e político [[Turquía|turco]]. |
||
⚫ | Estudou nun colexio dunha misión protestante norteamericana, e na universidade estudou [[sánscrito]], [[bengalí]] e [[Lingua inglesa|inglés]] e traduciu libros de [[Rabindranath Tagore]], [[T. S. Eliot]] e [[Bernard Lewis]] ao turco. En 1946 pasou a traballar na oficina de prensa do goberno turco en [[Londres]] e a partir de 1950, xa en [[Ancara]], nos xornais ''Halkçi'' e ''Ulus'', este último o órgano do [[Partido Popular Republicano]] (CHP), o partido polo que en 1957 accedeu ao parlamento e do que en 1959 entrou no seu Comité Central, representando aos sectores da esquerda do partido. Foi ministro de traballo entre 1961 e 1965, lexislou para recoñecer o dereito de folga. Secretario Xeral do CHP entre 1966 e 1971 e presidente en 1972. |
||
== Traxectoria == |
|||
⚫ | En 1974 converteuse en primeiro ministro dun goberno en coalición co [[Partido de Salvación Nacional]] de [[Necmettin Erbakan]], anmistía os presos políticos e o [[20 de xullo]] de 1974 de ordenou a intervención militar en [[Chipre]] logo de que se producise un golpe de estado dos partidarios da unión con [[Grecia]], o que levou á división da illa e a aparición da [[Republica Turca de Chipre do Norte]]. O [[18 de setembro]] 1974 dimitiu coa pretensión de que se celebrase eleccións que lle permitisen gobernar en solitario, pero [[Süleyman Demirel]], do [[Partido da Xustiza]], conseguiu artellar un goberno polo que o CHP pasou á oposición. Ecevit foi primeiro ministro en dous breves períodos posteriores: entre o [[21 de xuño]] e o [[11 de xullo]] de [[1977]] e do [[5 de xaneiro]] de [[1978]] ao [[12 de noviembro]] de [[1979]]. |
||
⚫ | Estudou nun colexio dunha misión protestante norteamericana, e na universidade estudou [[sánscrito]], [[bengalí]] e [[Lingua inglesa|inglés]] e traduciu libros de [[Rabindranath Tagore]], [[T. S. Eliot]] e [[Bernard Lewis]] ao turco. En 1946 pasou a traballar na oficina de prensa do goberno turco en [[Londres]] e a partir de 1950, xa en [[Ancara]], nos xornais ''Halkçi'' e ''Ulus'', este último o órgano do [[Partido Popular Republicano]] (CHP), o partido polo que en 1957 accedeu ao parlamento e do que en 1959 entrou no seu Comité Central, representando aos sectores da esquerda do partido. Foi ministro de traballo entre 1961 e 1965, lexislou para recoñecer o dereito de folga. Secretario Xeral do CHP entre 1966 e 1971 e presidente en 1972. |
||
⚫ | Tras o golpe de estado militar do [[12 de setembro]] de 1980 dirixido polo xeneral [[Kenan Evren]] Ecevit foi encarcerado e suspendido de calquera actividade política de por vida. Un referendo en 1987 permitiu a súa volta á actividade pública e converteuse no líder do [[Partido da Esquerda Democrática]] (''Demokratik Sol Parti'') en 1989. Nas eleccións que se celebraron nos anos seguintes o partido non conseguiu entrar no Parlamento ata 1995 no que superou a barreira electoral |
||
⚫ | En 1974 converteuse en primeiro ministro dun goberno en coalición co [[Partido de Salvación Nacional]] de [[Necmettin Erbakan]], anmistía os presos políticos e o [[20 de xullo]] de 1974 de ordenou a intervención militar en [[Chipre]] logo de que se producise un golpe de estado dos partidarios da unión con [[Grecia]], o que levou á división da illa e a aparición da [[Republica Turca de Chipre do Norte]]. O [[18 de setembro]] 1974 dimitiu coa pretensión de que se celebrase eleccións que lle permitisen gobernar en solitario, pero [[Süleyman Demirel]], do [[Partido da Xustiza]], conseguiu artellar un goberno polo que o CHP pasou á oposición. Ecevit foi primeiro ministro en dous breves períodos posteriores: entre o [[21 de xuño]] e o [[11 de xullo]] de [[1977]] e do [[5 de xaneiro]] de [[1978]] ao [[12 de noviembro]] de [[1979]]. |
||
⚫ | Tras o golpe de estado militar do [[12 de setembro]] de 1980 dirixido polo xeneral [[Kenan Evren]] Ecevit foi encarcerado e suspendido de calquera actividade política de por vida. Un referendo en 1987 permitiu a súa volta á actividade pública e converteuse no líder do [[Partido da Esquerda Democrática]] (''Demokratik Sol Parti'') en 1989. Nas eleccións que se celebraron nos anos seguintes o partido non conseguiu entrar no Parlamento ata 1995 no que superou a barreira electoral. |
||
Nas eleccións de 1999 o seu partido converteuse no primeiro do Parlamento e el foi elixido primeiro ministro dun goberno de coalición co [[Partido da Nai Patria]] de [[Mesut Yilmaz]] e o [[Partido Popular Nacionalista]] de [[Devlet Bahceli]]. O goberno realizou reformas e estabilizou a economía turca en preparación para a apertura de negociacións coa [[Unión Europea]]. Malia iso a política económica fixo caer a súa popularidade e forzou novas eleccións en 2002, no que non foi capaz de que o seu partido entrase na Asemblea Nacional e retirouse da actividade politica. |
Nas eleccións de 1999 o seu partido converteuse no primeiro do Parlamento e el foi elixido primeiro ministro dun goberno de coalición co [[Partido da Nai Patria]] de [[Mesut Yilmaz]] e o [[Partido Popular Nacionalista]] de [[Devlet Bahceli]]. O goberno realizou reformas e estabilizou a economía turca en preparación para a apertura de negociacións coa [[Unión Europea]]. Malia iso a política económica fixo caer a súa popularidade e forzou novas eleccións en 2002, no que non foi capaz de que o seu partido entrase na Asemblea Nacional e retirouse da actividade politica. |
||
Revisión como estaba o 29 de agosto de 2011 ás 21:21
Bülent Ecevit | |
---|---|
Datos persoais | |
Nacemento | 28 de maio de 1925 |
Istambul | |
Falecemento | 5 de novembro de 2006 |
Ancara | |
Organización | Partido Democrático da Esquerda Partido Republicano Popular |
Pai | Ahmet Fahri Ecevit |
Nai | Nazlı Ecevit |
Cónxuxe | Rahşan Ecevit |
Alma máter | Robert College, Escola de estudos orientais e africanos e Universidade de Ancara |
Profesión | Político, xornalista e escritor |
Relixión | Islam |
Na rede | |
[ editar datos en Wikidata ] |
Bülent Ecevit, nado como Mustafa Bülent Ecevit (Istambul 1925 - Ancara 2006 ) é un escritor, xornalista e político turco.
Traxectoria
Estudou nun colexio dunha misión protestante norteamericana, e na universidade estudou sánscrito, bengalí e inglés e traduciu libros de Rabindranath Tagore, T. S. Eliot e Bernard Lewis ao turco. En 1946 pasou a traballar na oficina de prensa do goberno turco en Londres e a partir de 1950, xa en Ancara, nos xornais Halkçi e Ulus, este último o órgano do Partido Popular Republicano (CHP), o partido polo que en 1957 accedeu ao parlamento e do que en 1959 entrou no seu Comité Central, representando aos sectores da esquerda do partido. Foi ministro de traballo entre 1961 e 1965, lexislou para recoñecer o dereito de folga. Secretario Xeral do CHP entre 1966 e 1971 e presidente en 1972.
En 1974 converteuse en primeiro ministro dun goberno en coalición co Partido de Salvación Nacional de Necmettin Erbakan, anmistía os presos políticos e o 20 de xullo de 1974 de ordenou a intervención militar en Chipre logo de que se producise un golpe de estado dos partidarios da unión con Grecia, o que levou á división da illa e a aparición da Republica Turca de Chipre do Norte. O 18 de setembro 1974 dimitiu coa pretensión de que se celebrase eleccións que lle permitisen gobernar en solitario, pero Süleyman Demirel, do Partido da Xustiza, conseguiu artellar un goberno polo que o CHP pasou á oposición. Ecevit foi primeiro ministro en dous breves períodos posteriores: entre o 21 de xuño e o 11 de xullo de 1977 e do 5 de xaneiro de 1978 ao 12 de noviembro de 1979.
Tras o golpe de estado militar do 12 de setembro de 1980 dirixido polo xeneral Kenan Evren Ecevit foi encarcerado e suspendido de calquera actividade política de por vida. Un referendo en 1987 permitiu a súa volta á actividade pública e converteuse no líder do Partido da Esquerda Democrática (Demokratik Sol Parti) en 1989. Nas eleccións que se celebraron nos anos seguintes o partido non conseguiu entrar no Parlamento ata 1995 no que superou a barreira electoral.
Nas eleccións de 1999 o seu partido converteuse no primeiro do Parlamento e el foi elixido primeiro ministro dun goberno de coalición co Partido da Nai Patria de Mesut Yilmaz e o Partido Popular Nacionalista de Devlet Bahceli. O goberno realizou reformas e estabilizou a economía turca en preparación para a apertura de negociacións coa Unión Europea. Malia iso a política económica fixo caer a súa popularidade e forzou novas eleccións en 2002, no que non foi capaz de que o seu partido entrase na Asemblea Nacional e retirouse da actividade politica.
Predecesor: Naim Talu |
Primeiro Ministro de Turquía 26 de xaneiro de 1974 – 17 de novembro de 1974 |
Sucesor: Sadi Irmak |
Predecesor: Süleyman Demirel |
Primeiro Ministro de Turquía 21 de xuño de 1977 – 21 de xullo de 1977 |
Sucesor: Süleyman Demirel |
Predecesor: Süleyman Demirel |
Primeiro Ministro de Turquía 5 de xaneiro de 1978 – 12 de novembro de 1979 |
Sucesor: Süleyman Demirel |
Predecesor: Mesut Yılmaz |
Primeiro Ministro de Turquía 11 de xaneiro de 1999 – 18 de novembro de 2002 |
Sucesor: Abdullah Gül |