Plinio o Vello: Diferenzas entre revisións
m r2.7.1) (bot Engadido: ga:Plinias Mór |
m r2.6.4) (bot Modificado: id:Plinius yang Tua |
||
| Liña 36: | Liña 36: | ||
[[hu:Caius Plinius Caecilius]] |
[[hu:Caius Plinius Caecilius]] |
||
[[hy:Պլինիոս Ավագ]] |
[[hy:Պլինիոս Ավագ]] |
||
[[id:Plinius |
[[id:Plinius yang Tua]] |
||
[[it:Gaio Plinio Secondo]] |
[[it:Gaio Plinio Secondo]] |
||
[[ja:ガイウス・プリニウス・セクンドゥス]] |
[[ja:ガイウス・プリニウス・セクンドゥス]] |
||
Revisión como estaba o 12 de maio de 2011 ás 02:50
Caio Plinio Segundo, coñecido como Plinio o Vello, naceu en Como no ano 23 e morreu na actual Catellmare de Stabia no ano 79, vítima da sua curiosidade centífica ao ir observar a erupción do volcán Vesuvio, que sulagou as cidades de Pompeia e Herculano.
Tras estudar en Roma, comezou a súa carreira militar na Xermania, durante doce anos, onde chegou a ser comandante da cabalaría das lexións romanas. No ano 57 voltou a Roma en tempos do emperador Nerón, para dedicarse ao estudo e ás letras. Desempeñou diversos carregos en tempos do emperador Vespasiano, que o nomeou entre outros como Almirante. Escribiu diversos tratados de cabalaría, unha Historia de Roma e varias crónicas históricas, hoxe perdidas. Só se conserva a sua Naturalis Historia, rematada no ano 77, e que abrangue 37 libros, dedicados ao emperador Tito. Constitúe un aútentico tratado enciclopédico da Antigüidade, xa que escribiu sobre Cosmoloxía e Astronomía (1 libro), Xeografía e Historia (4 libros), Zooloxía (5), Botánica e Agricultura (8), Medicina (13), Xeoloxía, Mineroloxía, Metalurxia e Arte (5).
No libro Historia Natural mestura un grande número de relatos e feitos útiles con conceptos fantásticos e contos de viaxeiros. Foi un dos textos máis lidos até a Idade Media, con unha grande influencia no bestiario desas épocas.