Benito Losada Astray: Diferenzas entre revisións
Xas (conversa | contribucións) completo info |
Xas (conversa | contribucións) lig int |
||
| Liña 2: | Liña 2: | ||
==Traxectoria== |
==Traxectoria== |
||
Licenciouse en Medicina e ingresou no Corpo de Sanidade Militar. Convencido anticlerical, interesouse na política [[liberalismo|liberal]], afiliándose ao partido republicano, o que o levou a participar no [[Levantamento de Solís]] de [[1846]]. Colaborador de diversas publicacións, como ''[[El Heraldo Gallego]]'' e ''[[Revista Gallega]]'', pódese adscribir á xeración provincialista, polo que forma parte da nómina de poetas tardíos do Rexurdimento. |
Licenciouse en Medicina e ingresou no Corpo de Sanidade Militar. Convencido anticlerical, interesouse na política [[liberalismo|liberal]], afiliándose ao partido republicano, o que o levou a participar no [[Levantamento de Solís]] de [[1846]]. Colaborador de diversas publicacións, como ''[[El Heraldo Gallego (1874)|El Heraldo Gallego]]'' e ''[[Revista Gallega]]'', pódese adscribir á xeración provincialista, polo que forma parte da nómina de poetas tardíos do Rexurdimento. |
||
==Obra== |
==Obra== |
||
| Liña 10: | Liña 10: | ||
===Ligazóns externas=== |
===Ligazóns externas=== |
||
*[http://www.galegos.info/gl/benito-losada-astray Ficha en galegos.info] |
*[http://www.galegos.info/gl/benito-losada-astray Ficha en galegos.info] |
||
{{DEFAULTSORT:Losada, Benito}} |
{{DEFAULTSORT:Losada, Benito}} |
||
Revisión como estaba o 16 de abril de 2011 ás 13:58
Benito Losada Astray, nado en Santiago de Compostela en 1824 e finado en San Mamede de Ribadulla en setembro de 1891, foi un médico, militar e escritor galego.
Traxectoria
Licenciouse en Medicina e ingresou no Corpo de Sanidade Militar. Convencido anticlerical, interesouse na política liberal, afiliándose ao partido republicano, o que o levou a participar no Levantamento de Solís de 1846. Colaborador de diversas publicacións, como El Heraldo Gallego e Revista Gallega, pódese adscribir á xeración provincialista, polo que forma parte da nómina de poetas tardíos do Rexurdimento.
Obra
Unha vez xubilado do seu posto de médico militar, comezou a dedicarse á creación literaria. Da súa obra destacan Poesías (1878), o seu libro máis romántico; Soazes d’un vello (1886), onde se recolle a totalidade das súas composicións en galego, e Contiños (1888), un conxunto de poemas breves de contido burlesco, moi criticado por Emilia Pardo Bazán.