Cleómenes I

Cleómenes I, rei de Esparta de circa 520 aC a circa 489 aC.

Da familia dos Axíadas, sucede ao seu pai Anaxandridas II sobre 520 aC no trono de Esparta, e goberna conxuntamente co segundo rei, Demarato, ata 492 aC. A asociación dos dous soberanos é problemática pois Demarato frea a miúdo a Cleómenes.

Este afirma a primacía de Esparta ao intervir moitas veces nos asuntos internos de Atenas. En 510 aC, axuda aos Alcmeónidas a derrubar a tiranía de Hipias pero tenta logo apoiar o partido aristocrático de Iságoras contra os demócratas liderados por Clístenes. En dúas ocasións, en 507 aC e en 506 aC, tenta, en van, poñer fin á experiencia democrática posta en marcha por Clístenes.

Logo da revolta dos Gregos de Xonia, négalle toda axuda de Esparta a Aristágoras, o tirano de Mileto. En 494 aC, inflixe a Argos unha derrota en Sepeia, reforzando así o poderío espartiata no Peloponeso. En 492 aC, expulsa a Demarato, quen se refuxia en Persia.

Morreu no ano 489 aC. Tolo, parece que se suicidou.

Tivo como filla a Gorgo, unha das mulleres máis célebres da Grecia Antiga.

Esparta
Segue a: Anaxandridas II	Cleómenes I (-520--490)	Precede a: {{{DESPOIS}}}
	Axíadas