Alotropía: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

En liña

Revisión como estaba o 9 de marzo de 2011 ás 00:00

Alotropía (Química) é a propiedade que posúen determinados elementos químicos de presentarse baixo estruturas moleculares diferentes, coma o osíxeno, que pode presentarse como osíxeno atmosférico (O₂) e como ozono (O₃), ou con características físicas distintas, como o fósforo, que se presenta como fósforo vermello e fósforo branco (P₄), ou o carbono, que o fai como grafito, diamante e fulereno. Para que a un elemento se lle poida denominar como alótropo, as súas diferentes estruturas moleculares deben presentarse no mesmo estado físico.

A explicación das diferenzas que presentan nas súas propiedades atopáronse na disposición dos átomos de carbono no espazo. Por exemplo, nos cristais de diamante, cada átomo de carbono está unido a catro átomos de carbono veciños, adoptando unha ordenación en forma de tetraedro que lle confire unha particular dureza.

No grafito, os átomos de carbono están dispostos en capas superpostas e en cada capa ocupan os vértices de hexágonos regulares imaxinarios. Deste xeito, cada átomo está unido a tres da mesma capa con máis intensidade e a un da capa próxima en forma máis débil. Isto explica porqué o grafito é brando e untuoso ao tacto. A mina de grafito do lapis forma o trazo porque, ao desprazarse sobre o papel, adhírese a este unha pequena capa de grafito.

O diamante e o grafito, por seren dúas sustancias simples diferentes, sólidas, constituídas por átomos de carbono, reciben a denominación de variedades alotrópicas do elemento carbono.

@@ Liña 1: / Liña 1: @@
-[[Ficheiro:Diamond and graphite.jpg|thumb|300px|Estructuras do Diamante e do grafito.]] '''Alotropía''' (Química) é a propiedade que posúen determinados [[elemento químico|elementos químicos]] de presentarse baixo estructuras moleculares diferentes, coma o [[Osíxeno molecular|osíxeno]], que pode presentarse como osíxeno atmosférico (O<sub>2</sub>) e como [[ozono]] (O<sub>3</sub>), ou con características físicas distintas, como o [[fósforo]], que se presenta como [[fósforo vermello]] e [[fósforo blanco]] (P<sub>4</sub>), ou o [[carbono]], que o fai como [[grafito]], [[diamante]] e [[fulereno]]. Para que a un elemento se lle poida denominar como alótropo, as suas diferentes estructuras moleculares deben presentarse no mesmo estado físico.
+[[Ficheiro:Diamond and graphite.jpg|thumb|300px|Estruturas do Diamante e do grafito.]] '''Alotropía''' (Química) é a propiedade que posúen determinados [[elemento químico|elementos químicos]] de presentarse baixo estruturas moleculares diferentes, coma o [[Osíxeno molecular|osíxeno]], que pode presentarse como osíxeno atmosférico (O<sub>2</sub>) e como [[ozono]] (O<sub>3</sub>), ou con características físicas distintas, como o [[fósforo]], que se presenta como [[fósforo vermello]] e [[fósforo branco]] (P<sub>4</sub>), ou o [[carbono]], que o fai como [[grafito]], [[diamante]] e [[fulereno]]. Para que a un elemento se lle poida denominar como alótropo, as súas diferentes estruturas moleculares deben presentarse no mesmo estado físico.
-A explicación das diferenzas que presentan nas suas propiedades atopáronse na disposición dos átomos de carbono no espazo. Por exemplo, nos cristais de diamante, cada átomo de carbono está unido a catro átomos de carbono veciños, adoptando unha ordeación en forma de [[tetraedro]] que lle confire unha particular dureza.
+A explicación das diferenzas que presentan nas súas propiedades atopáronse na disposición dos átomos de carbono no espazo. Por exemplo, nos cristais de diamante, cada átomo de carbono está unido a catro átomos de carbono veciños, adoptando unha ordenación en forma de [[tetraedro]] que lle confire unha particular dureza.
-No grafito, os átomos de carbono están dispostos en capas superpostas e en cada capa ocupan os vértices de hexágonos regulares imaxinarios. Deste xeito, cada átomo está unido a tres da mesma capa con máis intensidade e a un da capa próxima en forma máis débil. Esto explica porqué o grafito é brando e untuoso ao tacto. A mina de grafito do lápis forma o trazo porque, ao desplazarse sobre o papel, adhírese a éste unha pequena capa de grafito.
+No grafito, os átomos de carbono están dispostos en capas superpostas e en cada capa ocupan os vértices de hexágonos regulares imaxinarios. Deste xeito, cada átomo está unido a tres da mesma capa con máis intensidade e a un da capa próxima en forma máis débil. Isto explica porqué o grafito é brando e untuoso ao tacto. A mina de grafito do lapis forma o trazo porque, ao desprazarse sobre o papel, adhírese a este unha pequena capa de grafito.
-O diamante e o grafito, por seren duas sustancias simples diferentes, sólidas, constituidas por átomos de carbono, reciben a denominación de '''variedades alotrópicas''' do elemento carbono.
+O diamante e o grafito, por seren dúas sustancias simples diferentes, sólidas, constituídas por átomos de carbono, reciben a denominación de '''variedades alotrópicas''' do elemento carbono.
 [[Categoría:química]]