Bülent Ecevit

Mustafa Bülent Ecevit

Biografía
Nacemento	28 de maio de 1925 Istambul
Morte	5 de novembro de 2006 (81 anos) Ancara
Causa da morte	Morte natural  (Hemorraxia cerebral )
Lugar de sepultura	Turkish State Cemetery (en)
Cargos Primeiro Ministro de Turquía
Datos persoais
País de nacionalidade	Turquía
Relixión	Islam
Educación	Robert College (en) Escola de estudos orientais e africanos Universidade de Ancara (pt)
Actividade
Ocupación	Político, xornalista e escritor
Partido político	Partido Democrático da Esquerda Partido Republicano Popular
Membro de	Assembleia Parlamentar do Conselho da Europa (pt)
Lingua	Lingua turca, lingua inglesa, Lingua sánscrita e lingua bangla
Participou en
	World Economic Forum Annual Meeting 2000 (en)
Familia
Cónxuxe	Rahşan Ecevit (pt)
Pais	Ahmet Fahri Ecevit (en)   e Nazlı Ecevit (pt)
Premios  Orde da Estrela de Romanía
Sinatura
Lista Primeiro ministro de Turquía 28 de maio de 1999 – 18 de novembro de 2002 ← Bülent Ecevit – Abdullah Gül (pt)  → Primeiro ministro de Turquía 11 de xaneiro de 1999 – 28 de maio de 1999 ← Mesut Yılmaz (pt) – Bülent Ecevit → Deputy Prime Minister of Turkey (en) 30 de xuño de 1997 – 11 de xaneiro de 1999 ← Tansu Çiller Primeiro ministro de Turquía 5 de xaneiro de 1978 – 12 de novembro de 1979 ← Süleyman Demirel – Süleyman Demirel → Primeiro ministro de Turquía 21 de xuño de 1977 – 21 de xullo de 1977 ← Süleyman Demirel – Süleyman Demirel → Primeiro ministro de Turquía 26 de xaneiro de 1974 – 17 de novembro de 1974 ← Naim Talu (en) – Sadi Irmak (pt)  → Representante da Asemblea Parlamentaria do Consello de Europa Representa: Turquía 28 de abril de 1958 – 1 de abril de 1959 Member of the Grand National Assembly of Turkey (en)

Ecevit na Casa Branca en xaneiro de 2005 con George W. Bush

Bülent Ecevit, nado como Mustafa Bülent Ecevit (Istambul 1925 - Ancara 2006 ) é un escritor, xornalista e político turco.
Estudou nun colexio dunha misión protestante norteamericana, e na universidade estudou sánscrito, bengalí e inglés e traduciu libros de Rabindranath Tagore, T. S. Eliot e Bernard Lewis ao turco. En 1946 pasou a traballar na oficina de prensa do goberno turco en Londres e a partir de 1950, xa en Ancara, nos xornais Halkçi e Ulus, este último o órgano do Partido Popular Republicano (CHP), o partido polo que en 1957 accedeu ao parlamento e do que en 1959 entrou no seu Comité Central, representando aos sectores da esquerda do partido. Foi ministro de traballo entre 1961 e 1965, lexislou para recoñecer o dereito de folga. Secretario Xeral do CHP entre 1966 e 1971 e presidente en 1972.
En 1974 converteuse en primeiro ministro dun goberno en coalición co Partido de Salvación Nacional de Necmettin Erbakan, anmistía os presos políticos e o 20 de xullo de 1974 de ordenou a intervención militar en Chipre logo de que se producise un golpe de estado dos partidarios da unión con Grecia, o que levou á división da illa e a aparición da Republica Turca de Chipre do Norte. O 18 de setembro 1974 dimitiu coa pretensión de que se celebrase eleccións que lle permitisen gobernar en solitario, pero Süleyman Demirel, do Partido da Xustiza, conseguiu artellar un goberno polo que o CHP pasou á oposición. Ecevit foi primeiro ministro en dous breves períodos posteriores: entre o 21 de xuño e o 11 de xullo de 1977 e do 5 de xaneiro de 1978 ao 12 de noviembro de 1979.
Tras o golpe de estado militar do 12 de setembro de 1980 dirixido polo xeneral Kenan Evren Ecevit foi encarcerado e suspendido de calquera actividade política de por vida. Un referendo en 1987 permitiu a súa volta á actividade pública e converteuse no líder do Partido da Esquerda Democrática (Demokratik Sol Parti) en 1989. Nas eleccións que se celebraron nos anos seguintes o partido non conseguiu entrar no Parlamento ata 1995 no que superou a barreira electoral,.
Nas eleccións de 1999 o seu partido converteuse no primeiro do Parlamento e el foi elixido primeiro ministro dun goberno de coalición co Partido da Nai Patria de Mesut Yilmaz e o Partido Popular Nacionalista de Devlet Bahceli. O goberno realizou reformas e estabilizou a economía turca en preparación para a apertura de negociacións coa Unión Europea. Malia iso a política económica fixo caer a súa popularidade e forzou novas eleccións en 2002, no que non foi capaz de que o seu partido entrase na Asemblea Nacional e retirouse da actividade politica.