Tenzón: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
mSen resumo de edición |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
[[Ficheiro:Juglar.jpg|thumb|200px|Na tenzón interveñen dous interlocutores con teses contrarias]] |
[[Ficheiro:Juglar.jpg|thumb|200px|Na tenzón interveñen dous interlocutores con teses contrarias.]] |
||
A '''tenzón''' é unha [[cantiga]] de xénero xocoso<ref>Henrique Monteagudo. ''Tres poetas medievais da Ría de Vigo''. Galaxia, 1998, páxina 72</ref>, que constitúe un xénero menor da lírica occitana<ref>William Doremus Paden ''Medieval lyric: genres in historical context''. Urbana, 2000, páxina 28 </ref> elaborada en forma de debate aberto entre dous e ás veces máis poetas<ref> Frank M. Chambers ''An introduction to old Provençal versification'', 1995. American Philosophical Society, páxina 41</ref>. É tamén un subxénero da [[trobadorismo|lírica medieval galego-portuguesa]] en que aparecen as críticas mutuas entre [[xograr|xograres]] e [[trobador]]es. |
A '''tenzón''' é unha [[cantiga]] de xénero xocoso<ref>Henrique Monteagudo. ''Tres poetas medievais da Ría de Vigo''. Galaxia, 1998, páxina 72</ref>, que constitúe un xénero menor da lírica occitana<ref>William Doremus Paden ''Medieval lyric: genres in historical context''. Urbana, 2000, páxina 28 </ref> elaborada en forma de debate aberto entre dous e ás veces máis poetas<ref> Frank M. Chambers ''An introduction to old Provençal versification'', 1995. American Philosophical Society, páxina 41</ref>. É tamén un subxénero da [[trobadorismo|lírica medieval galego-portuguesa]] en que aparecen as críticas mutuas entre [[xograr|xograres]] e [[trobador]]es. |
||
== Características == |
== Características == |
||
A tenzón é un xénero menor das [[cantiga de escarnio e maldizer|cantigas de escarnio]]. É unha [[cantiga]] de carácter dialogado en que, polo xeral, un dos interlocutores fala nunha [[estrofa]] e outro na seguinte. Na ''Arte de Trobar'' dise que as tenzóns poden ser de amor, de amigo ou de escarnio, mais hoxe téndese a falar de tenzóns coma unha variedade das |
A tenzón é un xénero menor das [[cantiga de escarnio e maldizer|cantigas de escarnio]]. É unha [[cantiga]] de carácter dialogado en que, polo xeral, un dos interlocutores fala nunha [[estrofa]] e outro na seguinte. Na ''Arte de Trobar'' dise que as tenzóns poden ser de [[Cantigas de amor|amor]], de [[Cantigas de amigo|amigo]] ou de [[Cantigas de escarnio|escarnio]], mais hoxe téndese a falar de tenzóns coma unha variedade das cantigas de escarnio e maldizer. |
||
Nesta composición dialogan un [[trobador]] e un [[xograr]], co interese conseguinte da diferenza social e cultural que podían presentar. O primeiro que intervén elixe o argumento, o outro debe responder aténdose ó mesmo [[Métrica|esquema métrico]] e rítmico. Hai pois unha tendencia á ridiculización pública e son, sen dúbida ningunha, a mellor crónica da vida e da sociedade da época. |
Nesta composición dialogan un [[trobador]] e un [[xograr]], co interese conseguinte da diferenza social e cultural que podían presentar. O primeiro que intervén elixe o [[argumento]], o outro debe responder aténdose ó mesmo [[Métrica|esquema métrico]] e rítmico. Hai pois unha tendencia á ridiculización pública e son, sen dúbida ningunha, a mellor crónica da vida e da [[sociedade]] da época. |
||
Consérvanse trinta tenzóns galego-portuguesas: vinte e oito son burlescas e só dúas son de amor. Este xénero tivo o seu apoxeo na época de [[Afonso X o Sabio]], xa que case todas corresponden ao período entre [[1250]] e [[1280]]. |
Consérvanse trinta tenzóns galego-portuguesas: vinte e oito son burlescas e só dúas son de amor. Este xénero tivo o seu apoxeo na época de [[Afonso X o Sabio]], xa que case todas corresponden ao período entre [[1250]] e [[1280]]. |
||
| Liña 13: | Liña 14: | ||
==Véxase tamén== |
==Véxase tamén== |
||
===Bibliografía=== |
|||
* |
|||
===Outros artigos=== |
===Outros artigos=== |
||
| Liña 22: | Liña 21: | ||
===Ligazóns externas=== |
===Ligazóns externas=== |
||
*[http://revistas.ucm.es/fll/11389664/articulos/MADR0202110061A.PDF Joseph Ghanime ''A tenzón e o partimén''] |
*[http://revistas.ucm.es/fll/11389664/articulos/MADR0202110061A.PDF Joseph Ghanime ''A tenzón e o partimén''] |
||
[[Categoría:Literatura]] |
[[Categoría:Literatura]] |
||
[[Categoría:Literatura galega medieval]] |
[[Categoría:Literatura galega medieval]] |
||
Revisión como estaba o 18 de febreiro de 2011 ás 11:18
A tenzón é unha cantiga de xénero xocoso[1], que constitúe un xénero menor da lírica occitana[2] elaborada en forma de debate aberto entre dous e ás veces máis poetas[3]. É tamén un subxénero da lírica medieval galego-portuguesa en que aparecen as críticas mutuas entre xograres e trobadores.
Características
A tenzón é un xénero menor das cantigas de escarnio. É unha cantiga de carácter dialogado en que, polo xeral, un dos interlocutores fala nunha estrofa e outro na seguinte. Na Arte de Trobar dise que as tenzóns poden ser de amor, de amigo ou de escarnio, mais hoxe téndese a falar de tenzóns coma unha variedade das cantigas de escarnio e maldizer.
Nesta composición dialogan un trobador e un xograr, co interese conseguinte da diferenza social e cultural que podían presentar. O primeiro que intervén elixe o argumento, o outro debe responder aténdose ó mesmo esquema métrico e rítmico. Hai pois unha tendencia á ridiculización pública e son, sen dúbida ningunha, a mellor crónica da vida e da sociedade da época.
Consérvanse trinta tenzóns galego-portuguesas: vinte e oito son burlescas e só dúas son de amor. Este xénero tivo o seu apoxeo na época de Afonso X o Sabio, xa que case todas corresponden ao período entre 1250 e 1280.