Lei cero da termodinámica: Diferenzas entre revisións
m bot Modificado: es:Principio cero de la termodinámica |
m bot Engadido: si:තාප ගති විද්යාවේ ශුන්යාදී නියමය |
||
Liña 48: | Liña 48: | ||
[[ro:Principiul zero al termodinamicii]] |
[[ro:Principiul zero al termodinamicii]] |
||
[[ru:Нулевое начало термодинамики]] |
[[ru:Нулевое начало термодинамики]] |
||
[[si:තාප ගති විද්යාවේ ශුන්යාදී නියමය]] |
|||
[[simple:Zeroth law of thermodynamics]] |
[[simple:Zeroth law of thermodynamics]] |
||
[[sk:Nultá termodynamická veta]] |
[[sk:Nultá termodynamická veta]] |
Revisión como estaba o 22 de xaneiro de 2011 ás 03:36
Este artigo sobre física é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |
Lei cero da termodinámica | |
Primeira lei da termodinámica | |
Segunda lei da termodinámica | |
Terceira lei da termodinámica |
A lei cero da termodinámica parte da noción de comparación entre quente e frío. Se observarmos a diferenza térmica polo contacto coa pel podemos chegar a avaliacións erradas de sensación de calor e frío . Porén, é pola observación dos elementos quentes e fríos que chegamos á conceptuación de temperatura .
Logo a lei cero postulouse da seguinte forma: se os corpos A e B están en equilíbrio térmico cun corpo C, entón A e B están en equilíbrio térmico un co outro, ou sexa, a temperatura deses sistemas é a mesma.
Este principio, realmente unha definición, é o que fornece a base para a construción das escalas de temperatura, isto é, para a medición da temperatura. Tamén permite a construción de instrumentos para poder medir a temperatura dun sistema.
Dedución da Lei Cero a partires do Segundo Principio da Termodinámica
O principio cero, de feito, pode deducirse da segundo principio da termodinámica dunha maneira moi sinxela.
Sexa inicialmente un sistema illado Σ formado por dous subsistemas Σ1 e Σ2 sexa E a enerxía total e E1 e E2 = E - E1 as enerxías dos dous subsistemas. Funcionalmente tense que S(E) = S(E1)+S(E2), se admitimos como única variable independente E1 e derivamos:
De onde se segue que:
Se aplicamos o anterior principio a un sistema ΣAB formado por dúas partes ΣA e ΣB de ducimos que TA = TB. Facendo o mesmo cun sistema ΣBC formado por ΣB e ΣC chegamos a TB = TC, e polo tanto, TA = TB = TC.