Lei cero da termodinámica: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Xqbot (conversa | contribucións)
SieBot (conversa | contribucións)
Liña 48: Liña 48:
[[ro:Principiul zero al termodinamicii]]
[[ro:Principiul zero al termodinamicii]]
[[ru:Нулевое начало термодинамики]]
[[ru:Нулевое начало термодинамики]]
[[si:තාප ගති විද්‍යාවේ ශුන්‍යාදී නියමය]]
[[simple:Zeroth law of thermodynamics]]
[[simple:Zeroth law of thermodynamics]]
[[sk:Nultá termodynamická veta]]
[[sk:Nultá termodynamická veta]]

Revisión como estaba o 22 de xaneiro de 2011 ás 03:36


Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre física é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

Leis da termodinámica
Lei cero da termodinámica
Primeira lei da termodinámica
Segunda lei da termodinámica
Terceira lei da termodinámica

A lei cero da termodinámica parte da noción de comparación entre quente e frío. Se observarmos a diferenza térmica polo contacto coa pel podemos chegar a avaliacións erradas de sensación de calor e frío . Porén, é pola observación dos elementos quentes e fríos que chegamos á conceptuación de temperatura .

Logo a lei cero postulouse da seguinte forma: se os corpos A e B están en equilíbrio térmico cun corpo C, entón A e B están en equilíbrio térmico un co outro, ou sexa, a temperatura deses sistemas é a mesma.

Este principio, realmente unha definición, é o que fornece a base para a construción das escalas de temperatura, isto é, para a medición da temperatura. Tamén permite a construción de instrumentos para poder medir a temperatura dun sistema.

Dedución da Lei Cero a partires do Segundo Principio da Termodinámica

O principio cero, de feito, pode deducirse da segundo principio da termodinámica dunha maneira moi sinxela.

Sexa inicialmente un sistema illado Σ formado por dous subsistemas Σ1 e Σ2 sexa E a enerxía total e E1 e E2 = E - E1 as enerxías dos dous subsistemas. Funcionalmente tense que S(E) = S(E1)+S(E2), se admitimos como única variable independente E1 e derivamos:



De onde se segue que:


Se aplicamos o anterior principio a un sistema ΣAB formado por dúas partes ΣA e ΣB de ducimos que TA = TB. Facendo o mesmo cun sistema ΣBC formado por ΣB e ΣC chegamos a TB = TC, e polo tanto, TA = TB = TC.