Obediencia (actitude)

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Obediencia.

O termo obediencia, do latín ob audire, é dicir, o que escoita indica o proceso que conduce de escoita atenta en relación a unha acción, que pode ser puramente pasiva ou exterior ou, pola contra, pode provocar unha actitude interna de resposta. Obedecer requisitos ou prohibicións realízase por medio de consecuentes accións apropiadas ou omisións. Obedecer implica, en diverso grao, a subordinación da vontade a unha autoridade, o acatamento dunha instrución, o cumprimento dunha demanda ou a abstención de algo que prohibe.

A figura da autoridade que merece obediencia pode ser, ante todo, unha persoa ou unha comunidade, pero tamén unha idea, unha doutrina ou unha ideoloxía.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Science Aid: Obedience (en inglés)