Autoglotónimo: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

En liña

Revisión como estaba o 26 de xaneiro de 2005 ás 22:27

Nome que lle dan a unha lingua os seus propios falantes. Ás veces é significativo da consideración sociolingüística que eles teñen de si mesmos ou da súa lingua. Isto dáse por exemplo nas zonas estremeiras orientais do galego exterior, onde os propios falantes designan a lingua que usan como a fala ou ben galego chapurreau. Estes dous exemplos amosan dúas variantes de autodesprestixiación:

- unha designación equívoca, ambigua e abstracta: a nosa fala;

- unha denominación despectiva, normalmente con denotación de híbrida: castrapo;

- o outro tipo é o uso dun heteroglotónimo: perdoe, pero aquí non lle falamos máis que en gallego;

(cf. Autónimo e heteroglotónimo)

@@ Liña 1: / Liña 1: @@
-Nome que lle dan a unha lingua os seus propios falantes. Ás veces é significativo da consideración [[sociolingüística]] que eles teñen de si mesmos ou da súa lingua. Isto dáse por exemplo nas zonas estremeiras orientais do galego exterior, onde os propios falantes designan a lingua que usan como a ''fala'' ou ben galego ''chapurreau''. Estes dous exemplos amosan as dúas variantes de autodesprestixiación:
+Nome que lle dan a unha lingua os seus propios falantes. Ás veces é significativo da consideración [[sociolingüística]] que eles teñen de si mesmos ou da súa lingua. Isto dáse por exemplo nas zonas estremeiras orientais do galego exterior, onde os propios falantes designan a lingua que usan como a ''fala'' ou ben galego ''chapurreau''. Estes dous exemplos amosan dúas variantes de autodesprestixiación:
 - unha designación equívoca, ambigua e abstracta: ''a nosa fala'';
 - unha denominación despectiva, normalmente con denotación de híbrida: ''castrapo'';
+- o outro tipo é o uso dun [[heteroglotónimo]]: ''perdoe, pero aquí non lle falamos máis que en gallego'';
 (cf. [[Autónimo]] e [[heteroglotónimo]])