Elexía: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m [r2.6.4] bot Engadido: hy:Էլեգիա |
m +Lig. int. |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
A '''elexía''' é un [[xénero|subxénero]] da [[lírica]] consistente nunha composición breve sen fixación [[tema|temática]], que pretende conmover o público, invitar a unha reflexión sosegada ou consolar persoas. |
A '''elexía''' é un [[xénero|subxénero]] da [[lírica]] consistente nunha composición breve sen fixación [[tema|temática]], que pretende conmover o público, invitar a unha reflexión sosegada ou consolar persoas. |
||
[[Rodríguez Adrados]] considera que a elexía é por antonomasia a poesía da exhortación e da reflexión sobre temas como a fugacidade da vida, a xuventude ida, a saudade, a gabanza do campo, a morte. |
[[Rodríguez Adrados]] considera que a elexía é por antonomasia a poesía da exhortación e da reflexión sobre temas como a fugacidade da vida, a xuventude ida, a [[saudade]], a gabanza do campo, a morte. |
||
Como texto elexíaco podemos sinalar "[[Na morte de Castelao]]", de [[Ramón Cabanillas]].<br />Na literatura clásica destacan como elexías algunhas obras de [[Tibulo]], [[Ovidio]] ou [[Propercio]]. |
Como texto elexíaco podemos sinalar "[[Na morte de Castelao]]", de [[Ramón Cabanillas]].<br />Na literatura clásica destacan como elexías algunhas obras de [[Tibulo]], [[Ovidio]] ou [[Propercio]]. |
||
Revisión como estaba o 29 de decembro de 2010 ás 00:21
A elexía é un subxénero da lírica consistente nunha composición breve sen fixación temática, que pretende conmover o público, invitar a unha reflexión sosegada ou consolar persoas.
Rodríguez Adrados considera que a elexía é por antonomasia a poesía da exhortación e da reflexión sobre temas como a fugacidade da vida, a xuventude ida, a saudade, a gabanza do campo, a morte.
Como texto elexíaco podemos sinalar "Na morte de Castelao", de Ramón Cabanillas.
Na literatura clásica destacan como elexías algunhas obras de Tibulo, Ovidio ou Propercio.