Montanismo: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
{{Sen referencias}} |
|||
O '''montanismo''' é un movemento apocalíptico dentro do [[cristianismo]] primitivo fundado na segunda metade do século II por [[Montano]] <ref> Ehrman, Bart D. ''Los cristianismos perdidos. Los credos proscritos del Nuevo Testamento''. Ed. Ares y Mares, Barcelona, 2004 pp 224-226. ISBN 978-84-9892-042-0</ref>. Oriundo de [[Frixia]], foi considerado un [[profeta]] polos seus seguidores. Defendía unha moral rigorosa e rexeitaba a penitencia como porta de volta á [[Igrexa]]. Esta debía estar pechada para os que, tras o [[bautismo]], foran pecadores ou febles. Xunto coas profetisas Prisca e Maximila pronunciou os ''oráculos montanistas''. |
O '''montanismo''' é un movemento apocalíptico dentro do [[cristianismo]] primitivo fundado na segunda metade do século II por [[Montano]] <ref> Ehrman, Bart D. ''Los cristianismos perdidos. Los credos proscritos del Nuevo Testamento''. Ed. Ares y Mares, Barcelona, 2004 pp 224-226. ISBN 978-84-9892-042-0</ref>. Oriundo de [[Frixia]], foi considerado un [[profeta]] polos seus seguidores. Defendía unha moral rigorosa e rexeitaba a penitencia como porta de volta á [[Igrexa]]. Esta debía estar pechada para os que, tras o [[bautismo]], foran pecadores ou febles. Xunto coas profetisas Prisca e Maximila pronunciou os ''oráculos montanistas''. |
||
Revisión como estaba o 1 de decembro de 2010 ás 20:16
O montanismo é un movemento apocalíptico dentro do cristianismo primitivo fundado na segunda metade do século II por Montano [1]. Oriundo de Frixia, foi considerado un profeta polos seus seguidores. Defendía unha moral rigorosa e rexeitaba a penitencia como porta de volta á Igrexa. Esta debía estar pechada para os que, tras o bautismo, foran pecadores ou febles. Xunto coas profetisas Prisca e Maximila pronunciou os oráculos montanistas.
Os montanistas acusaban dunha moral flexible á xerarquia eclesiástica obediente a Roma e aos cristiáns fieis ao Papa tachábanos como cristiáns meramente psíquicos, mentres eles eran animados pola forza auténtica do alento de Deus e se consideraban pneumáticos[2] . Agardaban a inminente manifestación do Espírito e o descendemento da Xerusalén celeste. Adquiriron gran prestixio cando un dos Pais da Igrexa, o respetado Tertuliano, se adheriu a esta corrente.
Notas
- ↑ Ehrman, Bart D. Los cristianismos perdidos. Los credos proscritos del Nuevo Testamento. Ed. Ares y Mares, Barcelona, 2004 pp 224-226. ISBN 978-84-9892-042-0
- ↑ Laporte, Jean, Los Padres de la Iglesia. Ed. San Pablo, Madrid 2004, pax 734 e 735. Madrid, 2004. ISBN: 84-285-2541-2
 | Este artigo ou categoría carece de ligazóns interlingüísticas. Engádellas premendo na opción "Engadir ligazóns" da columna da esquerda e escribindo o código de lingua e mais o nome correspondente a este artigo ou categoría nesa lingua. Logo diso retira o modelo {{Seniw}} da páxina.Colabora connosco neste artigo e noutros en condicións semellantes para que a Galipedia mellore e medre. |