Rubisco: Diferenzas entre revisións
Nova páxina: "<gallery> [[Ficheiro:| image = Rubisco.png]] </gallery> | caption = '''Figure 1'''. Vista de RuBisCO amosando a disposición dos dímeros das grandes cadeas (branco / gris) e as pequ..." |
Sen resumo de edición |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
<gallery> |
|||
[[Ficheiro:| image = Rubisco.png]] |
|||
</gallery> |
|||
| caption = '''Figure 1'''. Vista de RuBisCO amosando a disposición dos dímeros das grandes cadeas (branco / gris) e as pequenas cadeas (azul e laranxa). |
|||
}} |
}} |
||
{{FixBunching|mid}} |
{{FixBunching|mid}} |
||
| Liña 10: | Liña 5: | ||
'''ribulosa-bisfosfato carboxilasa oxixenasa''', O rubisco ou RuBisCO (abreviatura de ribulosa-bisfosfato carboxilasa oxixenasa, EC 4.1.1.39) é o enzima máis abundante nas plantas e por conseguinte a proteína máis abundante no planeta. [1] |
'''ribulosa-bisfosfato carboxilasa oxixenasa''', O rubisco ou RuBisCO (abreviatura de ribulosa-bisfosfato carboxilasa oxixenasa, EC 4.1.1.39) é o enzima máis abundante nas plantas e por conseguinte a proteína máis abundante no planeta. [1] |
||
Este enzima capta o dióxido de carbono procedente do aire e un azucre existente na célula chamado RuDP (ribulosa 1,5-difosfato ou RuBP - ribulosa bis-fosfato). A reacción entre estes dous reactivos dá orixe a dúas moléculas do azúcre PGA (fosfoglicerato). O RuBisCO é así responsábel do primeiro paso do ciclo de Calvin e en concreto da fixación do dióxido de carbono na sua forma orgánica. |
Este [[enzima]] capta o dióxido de carbono procedente do aire e un azucre existente na célula chamado RuDP (ribulosa 1,5-difosfato ou RuBP - ribulosa bis-fosfato). A reacción entre estes dous reactivos dá orixe a dúas moléculas do azúcre PGA (fosfoglicerato). O RuBisCO é así responsábel do primeiro paso do [[ciclo de Calvin]] e en concreto da fixación do dióxido de carbono na sua forma orgánica. |
||
É importante dicir que a reacción pode acontecer tanto con dióxido de carbono coma con osíxeno molecular (O2). Cando o osíxeno é absorbido, o proceso é parte da respiración celular, sen absorción de carbono. Algunhas plantas (arredor do 5% das plantas existentes na Terra), utilizan un proceso intermedio e máis selectivo para a absorción do dióxido de carbono, evitando o contacto directo co osíxeno do ar típico do "proceso rubisco" (ás veces chamado C3), co proceso chamado C4 ou o CAM ("Crasulacean acid metabolism"). O C4 usa estructuras dentro da célula e un sistema bioquímico de transporte que envolve moléculas con 4 átomos de carbono (así o nome de C4). O CAM é usado por plantas en ambientes moi áridos, nos que os estomas só abren á noite, co fin de economizar auga, que se perdería por evaporación se estes ficasen abertos durante o dia. Así, á noite, absorben o dióxido de carbono en moléculas de 4 carbonos que fican almacenadas en vacúolos para seren utilizadas durante o día. |
É importante dicir que a reacción pode acontecer tanto con dióxido de carbono coma con osíxeno molecular (O2). Cando o osíxeno é absorbido, o proceso é parte da respiración celular, sen absorción de carbono. Algunhas plantas (arredor do 5% das plantas existentes na [[Terra]]), utilizan un proceso intermedio e máis selectivo para a absorción do dióxido de carbono, evitando o contacto directo co osíxeno do ar típico do "proceso rubisco" (ás veces chamado C3), co proceso chamado C4 ou o CAM ("Crasulacean acid metabolism"). O C4 usa estructuras dentro da célula e un sistema bioquímico de transporte que envolve moléculas con 4 átomos de carbono (así o nome de C4). O CAM é usado por plantas en ambientes moi áridos, nos que os estomas só abren á noite, co fin de economizar auga, que se perdería por evaporación se estes ficasen abertos durante o dia. Así, á noite, absorben o dióxido de carbono en moléculas de 4 carbonos que fican almacenadas en vacúolos para seren utilizadas durante o día. |
||
Os procesos C3, C4 e CAM teñen vantaxes e desvantaxes. O C3 é máis directo, empregando cerca de 18 ATPs para fixar cada molécula de dióxido de carbono, mais requere concentracións máis altas de dióxido de carbono e auga. O C4 requere máis estruturas e máis enerxia (30ATPs), porén traballa con concentracións de dióxido de carbono máis baixas na atmosfera e é máis axeitado para ambientes secos. O CAM é usado en ambientes predominantemente áridos, mais fixa pouco dióxido de carbono, levando a taxas baixas do medre das plantas. |
Os procesos C3, C4 e CAM teñen vantaxes e desvantaxes. O C3 é máis directo, empregando cerca de 18 ATPs para fixar cada molécula de dióxido de carbono, mais requere concentracións máis altas de dióxido de carbono e auga. O C4 requere máis estruturas e máis enerxia (30ATPs), porén traballa con concentracións de dióxido de carbono máis baixas na atmosfera e é máis axeitado para ambientes secos. O CAM é usado en ambientes predominantemente áridos, mais fixa pouco [[dióxido de carbono]], levando a taxas baixas do medre das plantas. |
||
Existe ainda un cuarto proceso, chamado pirenoide, que é usado polas algas e plantas acuáticas Ceratophyllaceae. |
Existe ainda un cuarto proceso, chamado pirenoide, que é usado polas algas e plantas acuáticas Ceratophyllaceae. |
||
[[Categoria: |
[[Categoria:Enzimas]] |
||
[[bs:Rubisco]] |
[[bs:Rubisco]] |
||
Revisión como estaba o 6 de novembro de 2010 ás 14:38
ribulosa-bisfosfato carboxilasa oxixenasa, O rubisco ou RuBisCO (abreviatura de ribulosa-bisfosfato carboxilasa oxixenasa, EC 4.1.1.39) é o enzima máis abundante nas plantas e por conseguinte a proteína máis abundante no planeta. [1] Este enzima capta o dióxido de carbono procedente do aire e un azucre existente na célula chamado RuDP (ribulosa 1,5-difosfato ou RuBP - ribulosa bis-fosfato). A reacción entre estes dous reactivos dá orixe a dúas moléculas do azúcre PGA (fosfoglicerato). O RuBisCO é así responsábel do primeiro paso do ciclo de Calvin e en concreto da fixación do dióxido de carbono na sua forma orgánica. É importante dicir que a reacción pode acontecer tanto con dióxido de carbono coma con osíxeno molecular (O2). Cando o osíxeno é absorbido, o proceso é parte da respiración celular, sen absorción de carbono. Algunhas plantas (arredor do 5% das plantas existentes na Terra), utilizan un proceso intermedio e máis selectivo para a absorción do dióxido de carbono, evitando o contacto directo co osíxeno do ar típico do "proceso rubisco" (ás veces chamado C3), co proceso chamado C4 ou o CAM ("Crasulacean acid metabolism"). O C4 usa estructuras dentro da célula e un sistema bioquímico de transporte que envolve moléculas con 4 átomos de carbono (así o nome de C4). O CAM é usado por plantas en ambientes moi áridos, nos que os estomas só abren á noite, co fin de economizar auga, que se perdería por evaporación se estes ficasen abertos durante o dia. Así, á noite, absorben o dióxido de carbono en moléculas de 4 carbonos que fican almacenadas en vacúolos para seren utilizadas durante o día.
Os procesos C3, C4 e CAM teñen vantaxes e desvantaxes. O C3 é máis directo, empregando cerca de 18 ATPs para fixar cada molécula de dióxido de carbono, mais requere concentracións máis altas de dióxido de carbono e auga. O C4 requere máis estruturas e máis enerxia (30ATPs), porén traballa con concentracións de dióxido de carbono máis baixas na atmosfera e é máis axeitado para ambientes secos. O CAM é usado en ambientes predominantemente áridos, mais fixa pouco dióxido de carbono, levando a taxas baixas do medre das plantas.
Existe ainda un cuarto proceso, chamado pirenoide, que é usado polas algas e plantas acuáticas Ceratophyllaceae.