Alexandre I, arcebispo de Alexandría: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Servando2 (conversa | contribucións)
Servando2 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 1: Liña 1:
O [[arcebispo]] '''Alexandre de Alexandría''' naceu no ano [[250]]. Foi nomeado arcebispo de Alexandría en [[313]], co nome de Alexandre (Ἀλέξανδρος), para suceder a [[Aquilas, arcebispo de Alexandría|Aquilas de Alexandría]], e mantívose no devandito cargo ata a súa morte no ano [[326]].
O [[arcebispo]] '''Alexandre de Alexandría''' naceu no ano [[250]]. Foi nomeado arcebispo de Alexandría en [[313]], co nome de Alexandre (Ἀλέξανδρος), para suceder a [[Aquilas, arcebispo de Alexandría|Aquilas de Alexandría]], e mantívose no devandito cargo ata a súa morte no ano [[326]].


Foi o décimo noveno [[Patriarca de Alexandría]], título que precede ao de papa da [ [Igrexa Copta]] ou Patriarca da [[Igrexa Ortodoxa]], previo ao [[cisma]] do ano [[457]].
Foi o décimo noveno [[Patriarca de Alexandría]], título que precede ao de papa da [[Igrexa Copta]] ou Patriarca da [[Igrexa Ortodoxa]], previo ao [[cisma]] do ano [[457]].


Alexandre é famoso pola súa oposición á chamada [[arianismo|"herexía ariana"]], que afirmaba que [[Xesús]] non era [[Deus]] verdadeiro, senón só o Fillo de Deus, que se encarnara en [[Xesús de Nazaret]]; era o unixénito de Deus e polo tanto tiña unha orixe temporal, a primeira das criaturas creadas, e por iso non era coeterno co seu Pai.
Alexandre é famoso pola súa oposición á chamada [[arianismo|"herexía ariana"]], que afirmaba que [[Xesús]] non era [[Deus]] verdadeiro, senón só o Fillo de Deus, que se encarnara en [[Xesús de Nazaret]]; era o unixénito de Deus e polo tanto tiña unha orixe temporal, a primeira das criaturas creadas, e por iso non era coeterno co seu Pai.
Liña 9: Liña 9:
Alexandre aínda que foi xentil cos arianos, tamén foi determinado. Moitos acúsano de comprometer a posición da Igrexa, aínda que outros autores afirman que foi impetuoso a causa da súa posición irredutíbel. Non obstante, debe ser considerado como un campión na ensinanza da [[Igrexa Católica]] o que está acreditado ao incluílo no seu [[Santoral católico|santoral]] polo seu celo pastoral, celebrándose a súa festividade o [[26 de febreiro]] na igrexa católica, na [[Igrexa ortodoxa]] o 29 de maio e na Igrexa Copta o [[17 de abril]].
Alexandre aínda que foi xentil cos arianos, tamén foi determinado. Moitos acúsano de comprometer a posición da Igrexa, aínda que outros autores afirman que foi impetuoso a causa da súa posición irredutíbel. Non obstante, debe ser considerado como un campión na ensinanza da [[Igrexa Católica]] o que está acreditado ao incluílo no seu [[Santoral católico|santoral]] polo seu celo pastoral, celebrándose a súa festividade o [[26 de febreiro]] na igrexa católica, na [[Igrexa ortodoxa]] o 29 de maio e na Igrexa Copta o [[17 de abril]].


Durante moito tempo dirixiuse a [[Ario]] intentando convencelo do seu erro antes da súa [[excomuñón]], no [ [321]]. A excomuñón foi confirmada no [[Sínodo]] de Alexandría. A súa Circular [[Episcopal]] sobre a herexía ariana sobreviviu, ao tempo que é unha parte importante da literatura eclesiástica daquel período.
Durante moito tempo dirixiuse a [[Ario]] intentando convencelo do seu erro antes da súa [[excomuñón]], no [F[321]]. A excomuñón foi confirmada no [[Sínodo]] de Alexandría. A súa Circular [[Episcopal]] sobre a herexía ariana sobreviviu, ao tempo que é unha parte importante da literatura eclesiástica daquel período.


Como bispo, Alexandre prefería aos [[monxe]] s, destacando aqueles que vivían como [[eremita]] s no deserto, a quen consideraba como modelo para as súas ovellas. Tamén insistiu na caridade cos pobres na diocese baixo o seu control, virtudes polas que foi famoso.
Como bispo, Alexandre prefería aos [[monxe]]s, destacando aqueles que vivían como [[eremita]] s no deserto, a quen consideraba como modelo para as súas ovellas. Tamén insistiu na caridade cos pobres na diocese baixo o seu control, virtudes polas que foi famoso.


Considérase a Alexandre como un dos principais responsábeis do [ [Primeiro Concilio de Nicea]] no ano [[325]], onde o arianismo foi formalmente condenado. O labor de Alexandre neste concilio sería de capital importancia posteriormente, xa que uns anos máis tarde o emperador [[Teodosio I]] tomou a transcendental decisión de facer do [[Credo Niceno|cristianismo niceno]] ou [[catolicismo]] a [[relixión oficial]] do Imperio mediante o [[Edicto de Tesalónica]] de [[380]].
Considérase a Alexandre como un dos principais responsábeis do [[Primeiro Concilio de Nicea]] no ano [[325]], onde o arianismo foi formalmente condenado. O labor de Alexandre neste concilio sería de capital importancia posteriormente, xa que uns anos máis tarde o emperador [[Teodosio I]] tomou a transcendental decisión de facer do [[Credo Niceno|cristianismo niceno]] ou [[catolicismo]] a [[relixión oficial]] do Imperio mediante o [[Edicto de Tesalónica]] de [[380]].


Faleceu en Alexandría no ano [[326]], segundo algunhas tradicións o 26 de febreiro, dous anos despois de regresar do concilio, e nomeando a ''San Atanasio de Alexandría'' como o seu sucesor.
Faleceu en Alexandría no ano [[326]], segundo algunhas tradicións o 26 de febreiro, dous anos despois de regresar do concilio, e nomeando a ''San Atanasio de Alexandría'' como o seu sucesor.

Revisión como estaba o 24 de setembro de 2010 ás 23:40

O arcebispo Alexandre de Alexandría naceu no ano 250. Foi nomeado arcebispo de Alexandría en 313, co nome de Alexandre (Ἀλέξανδρος), para suceder a Aquilas de Alexandría, e mantívose no devandito cargo ata a súa morte no ano 326.

Foi o décimo noveno Patriarca de Alexandría, título que precede ao de papa da Igrexa Copta ou Patriarca da Igrexa Ortodoxa, previo ao cisma do ano 457.

Alexandre é famoso pola súa oposición á chamada "herexía ariana", que afirmaba que Xesús non era Deus verdadeiro, senón só o Fillo de Deus, que se encarnara en Xesús de Nazaret; era o unixénito de Deus e polo tanto tiña unha orixe temporal, a primeira das criaturas creadas, e por iso non era coeterno co seu Pai.

Alexandre tamén é coñecido pola súa doutrina apostólica e unha de seus as súas accións máis destacadas foi ordenar a un mozo diácono de nome Atanasio, que máis tarde sería famoso e admirado en toda a cristiandade.

Alexandre aínda que foi xentil cos arianos, tamén foi determinado. Moitos acúsano de comprometer a posición da Igrexa, aínda que outros autores afirman que foi impetuoso a causa da súa posición irredutíbel. Non obstante, debe ser considerado como un campión na ensinanza da Igrexa Católica o que está acreditado ao incluílo no seu santoral polo seu celo pastoral, celebrándose a súa festividade o 26 de febreiro na igrexa católica, na Igrexa ortodoxa o 29 de maio e na Igrexa Copta o 17 de abril.

Durante moito tempo dirixiuse a Ario intentando convencelo do seu erro antes da súa excomuñón, no [F[321]]. A excomuñón foi confirmada no Sínodo de Alexandría. A súa Circular Episcopal sobre a herexía ariana sobreviviu, ao tempo que é unha parte importante da literatura eclesiástica daquel período.

Como bispo, Alexandre prefería aos monxes, destacando aqueles que vivían como eremita s no deserto, a quen consideraba como modelo para as súas ovellas. Tamén insistiu na caridade cos pobres na diocese baixo o seu control, virtudes polas que foi famoso.

Considérase a Alexandre como un dos principais responsábeis do Primeiro Concilio de Nicea no ano 325, onde o arianismo foi formalmente condenado. O labor de Alexandre neste concilio sería de capital importancia posteriormente, xa que uns anos máis tarde o emperador Teodosio I tomou a transcendental decisión de facer do cristianismo niceno ou catolicismo a relixión oficial do Imperio mediante o Edicto de Tesalónica de 380.

Faleceu en Alexandría no ano 326, segundo algunhas tradicións o 26 de febreiro, dous anos despois de regresar do concilio, e nomeando a San Atanasio de Alexandría como o seu sucesor.

Véxase tamén

Referencias