Grelo: Diferenzas entre revisións
arranxiños |
|||
| Liña 8: | Liña 8: | ||
O '''grelo''' é un sinónimo de [[xermolo]] que se aplica en moitas partes de [[Galicia]] exclusivamente ao gromo do [[nabo]]. |
O '''grelo''' é un sinónimo de [[xermolo]] que se aplica en moitas partes de [[Galicia]] exclusivamente ao gromo do [[nabo]]. |
||
A |
A aparencia é a dun gromo máis ou menos groso do que saen algunhas follas e, no extremo, as flores. |
||
Emprégase para preparar o [[caldo galego]] e outros |
Emprégase para preparar o [[caldo galego]] e outros pratos típicos, como o [[lacón con grelos]]. |
||
O grelo é comestíbel mentres está tenro. Cando abrocha a flor, o grelo endurécese e xa non é posíbel o seu consumo, pois non amolece por moito que se coza. |
O grelo é comestíbel mentres está tenro. Cando abrocha a flor, o grelo endurécese e xa non é posíbel o seu consumo, pois non amolece por moito que se coza. |
||
| Liña 25: | Liña 25: | ||
Entre as vitaminas destaca o seu alto contido en [[Calcio]], facendo do grelo unha alternativa ao [[leite]] para os alérxicos á [[lactosa]] e recomendables para persoas que padezan de [[osteoporose]].<ref name= Grelo></ref> |
Entre as vitaminas destaca o seu alto contido en [[Calcio]], facendo do grelo unha alternativa ao [[leite]] para os alérxicos á [[lactosa]] e recomendables para persoas que padezan de [[osteoporose]].<ref name= Grelo></ref> |
||
Cando se somete ao grelo ás altas temperaturas da cocción, parte dos [[ |
Cando se somete ao grelo ás altas temperaturas da cocción, parte dos [[nutriente]]s pérdense de xeito irremediable mentres que outra parte fican no alimento e na auga onde se cocen, polo que é recomendable comelos co seu caldo para aproveitar así os glucosinolatos preventores do cancro. Outros xeitos de conservar as súas propiedades son a súa cocción ao vapor ou pasalos na prancha.<ref name= Grelo></ref> |
||
==Grelos de Galicia== |
==Grelos de Galicia== |
||
Revisión como estaba o 30 de agosto de 2010 ás 19:21
| Grelo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Clasificación científica | |||||
| |||||
O grelo é un sinónimo de xermolo que se aplica en moitas partes de Galicia exclusivamente ao gromo do nabo.
A aparencia é a dun gromo máis ou menos groso do que saen algunhas follas e, no extremo, as flores.
Emprégase para preparar o caldo galego e outros pratos típicos, como o lacón con grelos.
O grelo é comestíbel mentres está tenro. Cando abrocha a flor, o grelo endurécese e xa non é posíbel o seu consumo, pois non amolece por moito que se coza.
Un bo sistema para saber se o grelo é mol ou non consiste en darlle un corte transversal no seu extremo. Se o centro está moi branco (branco neve) o grelo xa non é comestíbel a causa da súa dureza.
Hai que denotar a diferenza do grelo e as nabizas: estas últimas son as primeiras follas, tenras, que produce o nabo.
No mes de xaneiro de 2008, a Real Academia Galega aceptou o termo greleiro como Persoa ou entidade que se adica ao cultivo dos grelos ou que negocia con eles, despois de que o grupo Gadisa o propuxese.[1]
Propiedades
Ademais de posuír un alto contido en vitaminas, os grelos axudan a previr o cancro.[2] Esta propiedade foi descuberta pola Misión Biolóxica de Galicia, centro dependente do Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC). O causante desta son os glucosinolatos os mesmos causantes do sabor acedo característico da verdura.[2]
Entre as vitaminas destaca o seu alto contido en Calcio, facendo do grelo unha alternativa ao leite para os alérxicos á lactosa e recomendables para persoas que padezan de osteoporose.[2]
Cando se somete ao grelo ás altas temperaturas da cocción, parte dos nutrientes pérdense de xeito irremediable mentres que outra parte fican no alimento e na auga onde se cocen, polo que é recomendable comelos co seu caldo para aproveitar así os glucosinolatos preventores do cancro. Outros xeitos de conservar as súas propiedades son a súa cocción ao vapor ou pasalos na prancha.[2]
Grelos de Galicia
- Artigo principal: Grelos de Galicia.
O 8 de xaneiro de 2010 aprobouse o regulamento da Indicación Xeográfica Protexida Grelos de Galicia [3]. Recolle dúas variedades ou ecotipos, de Santiago e de Lugo.
Produción en Galicia
Segundo os datos da Consellería de Medio Rural, cada ano, apáñanse en Galicia arredor de 100.000 toneladas de grelos.[2] Calcúlase que en Galicia existen unhas 6.500 hectáreas adicadas ao cultivo deste vexetal para o consumo humano, polo que a superficie total é superior a esta cifra ao haber outras plantacións nas que a colleita emprégase como complemento na alimentación do gando.[2]
No ano 2004, segundo as Contas Económicas da Agricultura, o grelo destinado ao consumo humano supuxo o 15% das producións hortícolas de toda a comunidade.[2] Isto supón o 40% dos 16,7 millóns de euros que acada a venda de grelo galego cada ano.[2]
Os grelos na cultura popular
- Non chas quero, non chas quero,/ nabizas do teu nabal;/ non chas quero, non chas quero,/ que me poden facer mal.