Anagnórise: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Category:Retórica e figuras da lingua |
||
| Liña 3: | Liña 3: | ||
A anagnórise aparece mencionada na ''Poética'' de [[Aristóteles]] e foi moi usada na [[comedia latina]] e no [[teatro barroco]] ([[Tirso de Molina]], [[Calderón de la Barca]], [[Shakespeare]]). Un caso sería o de dous irmáns, separados por un naufraxio, que se atopan anos máis tarde, a punto de casar con alguén do contorno do outro. [[Edipo]] é un paradigma de recoñecemento tráxico, pois mata ao seu pai e casa coa súa nai. |
A anagnórise aparece mencionada na ''Poética'' de [[Aristóteles]] e foi moi usada na [[comedia latina]] e no [[teatro barroco]] ([[Tirso de Molina]], [[Calderón de la Barca]], [[Shakespeare]]). Un caso sería o de dous irmáns, separados por un naufraxio, que se atopan anos máis tarde, a punto de casar con alguén do contorno do outro. [[Edipo]] é un paradigma de recoñecemento tráxico, pois mata ao seu pai e casa coa súa nai. |
||
[[Category:Retórica e figuras da lingua]] |
|||
[[de:Anagnorisis]] |
[[de:Anagnorisis]] |
||
Revisión como estaba o 12 de xullo de 2006 ás 21:54
A anagnórise ou recoñecemento é un topos clásico da trama narrativa e, en particular, do teatro consistente en que un personaxe, após unha cadea máis ou menos complexa de vicisitudes, é recoñecido por outros (ou se dá conta el mesmo) na súa verdadeira identidade.
A anagnórise aparece mencionada na Poética de Aristóteles e foi moi usada na comedia latina e no teatro barroco (Tirso de Molina, Calderón de la Barca, Shakespeare). Un caso sería o de dous irmáns, separados por un naufraxio, que se atopan anos máis tarde, a punto de casar con alguén do contorno do outro. Edipo é un paradigma de recoñecemento tráxico, pois mata ao seu pai e casa coa súa nai.