Theodor Mommsen

Theodor Mommsen nun retrato de Ludwig Knaus (1881)

Theodor Mommsen (Nado en Garding, Schleswig, o 30 de novembro de 1817 - faleceu en Marchstrasse (Charlottenburg) Berlín, o 1 de novembro de 1903) foi xurista, filólogo e historiador alemán que recibiu opremio Nobel de Literatura en 1902.

Cando o home xa non atope pracer no seu traballo e traballe só para alcanzar os seus praceres canto antes, entón só será casualidade que non se converta en delincuente.

Theodor Mommsen

Datos biográficos

Christian Matthias Theodor Mommsen naceu no seo dunha humilde familia de Garding, unha pequena localidade da rexión de Schleswig-Holstein que por aquel entón pertencía a Coroa de Dinamarca. O seu pai, pastor protestante, introduciuno na cultura e linguas clásicas, formación que consolidaría no Instituto de Altona (1834-1838).

A vocación e a carreira de Mommsen orientáronse decisivamente ao ingresar na Universidade de Kiel para seguir a carreira xurídica en 1838, onde se doutora en Dereito (1843),

Co financiamento da Academia de Berlín conseguiu pór en marcha (1854) un xigantesco proxecto para editar todas as inscricións latinas do Imperio romano (Corpus Inscriptionum Latinarum). No ano da súa morte publicáronse máis de 120.000 epígrafes.

Mommsen desenvolveu unha longa carreira como profesor universitario, ocupando sucesivamente postos docentes, Catedrático de Dereito romano da Universidade de Leipzig en 1848 (aínda que perdeu a cátedra polas súas actividades políticas, apoiou aos monárquicos fronte aos republicanos, posteriormente enfrontouse cos primeiros ao protestar polas súas violentas represalias), recibiu a cátedra de Dereito romano da Universidade de Zúric en 1852, foi profesor de Filosofía na Universidade de Breslau en 1854 e catedrático de Historia antiga na Universidade de Berlín en 1858.

No ano 1873 foi nomeado Secretario vitalicio da Academia de Ciencias de Berlín, da que era membro desde 1858.

Deputado no Reichstag desde 1881 e adversario de Otto von Bismarck.

O 1 de novembro de 1903 morría Theodor Mommsen na súa casa de Marchstrasse (Charlottenburg, Berlín). Intelectuais e homes de Estado de Europa enteira expresaron o seu pesar pola morte do máis grande dos investigadores da Roma antiga, do xenial coordinador de decisivos proxectos científicos, do infatigable estudioso da Antigüidade, do político comprometido coa vida pública do seu tempo.

As súas investigacións científicas estableceron as bases da dialectoloxía da Italia prerromana.

Obra literaria

A impoñente obra de Mommsen (máis de 1.500 títulos) é unha excepcional contribución ao desenvolvemento da historia antiga. Os seus traballos xurídicos, filolóxicos, epigráficos e numismáticos son referentes fundamentais para os especialistas.

As súas principais obras son:

• Historia de Roma (1854-56), merecedora do Premio Nobel de Literatura en 1902,
• Dereito constitucional romano (1871-83),
• As provincias romanas (1884).