Máximo Mena: Diferenzas entre revisións
m bot Engadido: ru:Мена, Максимо |
|||
Liña 1: | Liña 1: | ||
'''Máximo Mena''' |
'''Máximo Mena''', nado en [[1942]] e finado en [[Córdoba, Arxentina|Córdoba]] o [[29 de maio]] de [[1969]], foi un obreiro [[Arxentina|arxentino]] do sindicato de mecánicos [[SMATA]] ([[Confederación General del Trabajo|CGT]]), [[asasinato|asasinado]] durante as primeiras horas dunha folga xeral decidida polo sindicalismo cordobés o 29 de maio de 1969, durante a ditadura militar dirixida polo xeneral [[Juan Carlos Onganía]]. O seu asasinato foi unha das causas inmediatas que desencadeou a rebelión popular coñecida como [[Cordobazo]]. |
||
==Circunstancias e impacto da súa morte== |
==Circunstancias e impacto da súa morte== |
||
Liña 15: | Liña 15: | ||
==Notas== |
==Notas== |
||
{{ |
{{referencias}} |
||
==Véxase tamén== |
==Véxase tamén== |
||
===Outros artigos=== |
===Outros artigos=== |
Revisión como estaba o 25 de maio de 2010 ás 17:33
Máximo Mena, nado en 1942 e finado en Córdoba o 29 de maio de 1969, foi un obreiro arxentino do sindicato de mecánicos SMATA (CGT), asasinado durante as primeiras horas dunha folga xeral decidida polo sindicalismo cordobés o 29 de maio de 1969, durante a ditadura militar dirixida polo xeneral Juan Carlos Onganía. O seu asasinato foi unha das causas inmediatas que desencadeou a rebelión popular coñecida como Cordobazo.
Circunstancias e impacto da súa morte
O 26 de maio de 1969 o sindicalismo cordobés decidira unha folga xeral de 37 horas, para os días 29 e 30 de maio, en coordinación coa movemento estudantil
Máximo Mena integraba a columna da planta de Santa Isabel da empresa IKA[1] integrada por uns 3.000 obreiros que avanzou sobre a cidade de Córdoba pola ruta cara a Alta Graza.
A columna entrou á cidade pola ruta Nº 36 e chegou ata a Avenida Vélez Sarfield onde desbordou a barreira policial. Pouco despois a columna volveu chocar coa policial no Fogar Escola Pablo Pizzurno.
En Bulevard San Juan e Arturo M. Bas a policía abriu fogo sobre a columna e Máximo Mena cae morto[2].
Ao correrse a noticia do asasinato de Mena produciuse un rexeitamento popular que impulsou a masificación das mobilizacións.
Oficialmente informouse que houbo 34 persoas mortas e 400 feridos.[3]