Charles Baudelaire

Charles Baudelaire.

Charles Pierre Baudelaire, nado en París en 1821 e finado en 1867, foi un dos máis influentes poetas franceses do século XIX.

Orfo de pai en 1827 a súa nai casou cun oficial, educado en Lion e París, descontenta a súa familia coa vida que levaba, en 1841 embarcouno nunha viaxe ás India, de volta a Francia instalouse en París e proseguiu coa vida desordenada, entrou nos círculos artísticos e literarios da capital, ao tempo que escandalizaba a cidade coas súas relacións con Jeanne Duval, unha mulata que inspiraría algunhas das súas mellores poesías.

En 1857 publica As flores do mal. As autoridades acúsano de ultraxar a moral pública e prohíbese a difusión do libro.

Traxectoria

Infancia

Baudelaire naceu en París o 9 de abril de 1821. O seu pai, Joseph François Baudelaire, ex-seminarista, antigo preceptor, foi tamén profesor de debuxo, pintor e funcionario xefe do Despacho da Cámara dos Pares. Joseph ensinoulle as primeiras letras. Cando naceu Charles, o seu pai tiña a idade de sesenta anos, e xa tiña outro fillo, Claude Alphonse, froito do seu primeiro matrimonio. A súa nai foi Caroline Archimbaut-Dufays, quen non chegaba aos trinta anos ao nacer Baudelaire. Era filla de emigrantes franceses que emigraran a Londres durante a revolución de 1793. Foi ela a que lle ensinou Inglés de cativo.

Foi criado pola serventa da familia chamada, Mariette, coñécese moi pouco sobre ela pero intúese que debeu ter un gran peso na familia. Baudelaire lémbraa nun poema da súa obra As flores do mal.

Joseph François Baudelaire faleceu en 1827, cando Charles tiña seis anos. Deixou unha pequena herdanza. A súa nai mudou de residencia e, aos vinte meses, Caroline casou por conveniencia con Jacques Aupick, un veciño seu de corenta anos que chegaría a ser xeneral comandante da praza forte de París. É probable que fosen amantes antes de contraeren matrimonio. Baudelaire con iso recibiu un grande impacto emocional, vivíndoo como un abandono. Nunca chegou a ter boas relacións con Aupick.

Tralas xornadas revolucionarias de 1830, Aupick foi ascendido a tenente coronel pola súa participación na campaña de Alxeria. Dous anos máis tarde foi nomeado xefe do Estado Maior e trasládase coa súa familia a Lyon; alí permaneceron catro anos, estudando Baudelaire no Collège Royal de Lyon, de cuxo ambiente non gardara bos recordos. Alí o futuro poeta aburríase e tentaba escapar do seu peche.

A súa nai, impregnándose da personalidade de Aupick, fórase volvendo cada vez máis ríxida e puritana. No 1836 o seu marido ascendeu a xeneral do Estado Maior. Daquela voltan a París, onde Baudelaire é internado no Collège Louis-lle-Grand; onde ía permanecer durante dous anos e medio. Nesa época le a Sainte-Beuve, a Chenier e Musset, a quen máis tarde vai criticar. Alí consegue o título de Bacharel superior mais, por unha falta aínda descoñecida, foi expulsado.

Obras

• Salon de 1845, 1845
• Salon de 1846, 1846
• La Fanfarlo, 1847
• As flores do mal, Les fleurs du mal, 1857
• Les paradis artificiels, 1860
• Réflexions sur Quelques-uns de mes Contemporains, 1861
• Le Peintre de la Vie Moderne, 1863
• Curiosités Esthétiques, 1868
• L'art romantique, 1868
• Le Spleen de Paris/Petits Poémes en Prose, 1869
• Oeuvres Posthumes et Correspondance Générale, 1887-1907
• Fusées, 1897
• Mon Coeur Mis à Nu, 1897