Quenya: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
mSen resumo de edición
Liña 1: Liña 1:
{{Info lingua
| nome = Quenya
| nomenativo =
| pronuncia =
| outrosnomes =
| corfamilia = Artificial
| creador =[[ John Ronald Reuel Tolkien]]
| data = [[1915]]-[[1973]]
| estados =
| rexión =
| falantes =
| usuarios =
| posición =
| extinción =
| fam1 = [[Linguas artificiais]]
| fam2 =
| fam3 =
| emprego =
| fontes =
| escrita =
<!-- Estatuto oficial -->
| oficial =
| regulador =
<!-- Códigos de linguas -->
| iso1 =
| iso2 = art
| iso3 = qya
| sil =
<!-- Mapa -->
| mapa =
}}
[[Ficheiro:Quenya Example.png|right|thumb|280px|Texto en Quenya, escrito nos alfabetos [[tengwar]] e [[Alfabeto latino|latino]].]]
[[Ficheiro:Quenya Example.png|right|thumb|280px|Texto en Quenya, escrito nos alfabetos [[tengwar]] e [[Alfabeto latino|latino]].]]
O '''quenya''' (pronunciado ''cueña''), tamén chamado ''qenya'', ''quendya'', ''alto élfico'', ''alta lingua'', ''lingua antiga'', ''lingua dos elfos de [[Valinor]]'', e outras denominacións) é, xunto co [[sindarin]], o idioma máis difundido e estudado das máis de quince [[ideolingua|ideolinguas]] que, con distintos graos de detalle, foron inventadas por [[J.R.R. Tolkien]] e usadas na súa saga literaria da [[Terra Media]]. O corpus de textos que constitúen as fontes de coñecemento actual sobre o quenya inclúen o poema ''[[Namárië]]'', coñecido como ''O lamento de [[Galadriel]]'', o texto orixinal máis extenso nesta lingua, extraído da obra capital de Tolkien: ''[[O Señor dos Aneis]]''.
O '''quenya''' (pronunciado ''cueña''), tamén chamado ''qenya'', ''quendya'', ''alto élfico'', ''alta lingua'', ''lingua antiga'', ''lingua dos elfos de [[Valinor]]'', e outras denominacións) é, xunto co [[sindarin]], o idioma máis difundido e estudado das máis de quince [[ideolingua|ideolinguas]] que, con distintos graos de detalle, foron inventadas por [[J.R.R. Tolkien]] e usadas na súa saga literaria da [[Terra Media]]. O corpus de textos que constitúen as fontes de coñecemento actual sobre o quenya inclúen o poema ''[[Namárië]]'', coñecido como ''O lamento de [[Galadriel]]'', o texto orixinal máis extenso nesta lingua, extraído da obra capital de Tolkien: ''[[O Señor dos Aneis]]''.

Revisión como estaba o 22 de maio de 2010 ás 11:31

Quenya
Creado por: John Ronald Reuel Tolkien1915-1973
Emprego e uso:
Total de falantes:
Categoria (propósito): Linguas artificiais
 Quenya
Códigos de lingua
ISO 639-1: --
ISO 639-2: art
ISO 639-3: qya
Mapa
Status
Texto en Quenya, escrito nos alfabetos tengwar e latino.

O quenya (pronunciado cueña), tamén chamado qenya, quendya, alto élfico, alta lingua, lingua antiga, lingua dos elfos de Valinor, e outras denominacións) é, xunto co sindarin, o idioma máis difundido e estudado das máis de quince ideolinguas que, con distintos graos de detalle, foron inventadas por J.R.R. Tolkien e usadas na súa saga literaria da Terra Media. O corpus de textos que constitúen as fontes de coñecemento actual sobre o quenya inclúen o poema Namárië, coñecido como O lamento de Galadriel, o texto orixinal máis extenso nesta lingua, extraído da obra capital de Tolkien: O Señor dos Aneis.

Coñécese a existencia do quenya polo menos desde a Primeira Guerra Mundial, cando Tolkien tiña pouco máis de vinte anos. A lingua foi desenvolvida ó longo da vida de Tolkien, acadando unha etapa que algúns estudiosos cualifican como "madura" a partir de O Señor dos Aneis. Tolkien quixo dar unha apariencia de lingua clásica ó quenya, de xeito que intentou que tivese unha semellanza visual co latín, o que conseguiu en certo modo usando unha forma característica de transcribir o quenya ó noso alfabeto. Os dous inspiradores do quenya son pois, o latín, e o finés, sendo posible tamén algunha influencia do galés e do grego, como no caso do xenitivo plural -on e o nexo "nai" (que), posiblemente do grego "na". Todas estas influencias non foron directas en modo algún, pois non xeraron vocabulario. Máis ben trátase dunha inspiración estética moi forte en Tolkien, - "fonoestética" segundo el mesmo.

Estrutura

  • Fonética: Conta con 36 fonemas consonánticos, 1 semiconsonántico, 2 diptongais e 10 vocálicos, estes últimos dividíndose, sobre os mesmos timbres, en vogais curtas e longas.
  • Escrita: Tolkien desenvolveu a escrita Tengwar para a maioría das linguas da Terra Media, aínda que tamén empregou para algunhas un alfabeto rúnico, baseado no aspecto do anglosaxón. É un tipo de escrita considerada moi fermosa, e está descrita polo seu autor nos anexos d'O Señor dos Aneis.
  • Sistema nominal: Polo xeral, os substantivos en quenya carecen de xénero gramatical. No apartado do número gramatical, o quenya evidencia un singular e tres tipos de plural: o simple, o dual, e o partitivo. Ó igual que nas linguas clásicas, por exemplo o latín, en quenya existe o fenómeno da declinación nominal. Os casos dos dous modelos quenya de declinación nominal son: nominativo, acusativo, instrumental, xenitivo, alativo, locativo, ablativo, dativo e respectivo.
  • Sistema verbal: Existen tres modos verbais en quenya: indicativo, imperativo e subxuntivo. O primeiro evidencia os tempos de aoristo presente, futuro, pasado simple e pasado perfecto, sospeitándose igualmente outros tempos, sen quedar pechado definitivamente o catálogo dos mesmos. O imperativo e o subxuntivo constrúense de forma analítica. Aparte do modo e o tempo, os verbos quenya contan cos accidentes de número e persoa. Outras características interesantes son a existencia de verbos compostos mediante preposicións, ou a construción de formas de frecuentativo por reduplicación do radical verbal.
  • Sintaxe: A orde non marcada en quenya é SVO (suxeito-verbo-obxecto) con bastante liberdade posicional debido ó uso de casos.
  • Exemplo de texto en quenya: O Painoso, traducido por Tolkien, publicado no número 43 da revista Vinyar Tengwar e en castelán pola revista Axxón:

Átaremma i ëa han ëa
na aire esselya
aranielya na tuluva
na care indómelya cemende tambe Erumande
ámen anta síra ilaurëa massamma
ar ámen apsene úcaremmar sív' emme apsenet tien i úcarer emmen.
Álame tulya úsahtienna mal áme etelehta ulcullo
násie.

Fonética

Vogais

O quenya ten 10 vogais básicas, diferenciadas tanto como en lonxitude como en calidade. Estas vogais son:

  • a : [a]
  • á : [aː]
  • e : [e]
  • é : [eː]
  • i : [i]
  • í : [iː]
  • o : [o]
  • ó : [oː]
  • u : [u]
  • ú : [uː]

Consonantes

Pronúncianse como en galego, agás as seguintes:

  • h : [h] ó inicio da palabra ou entre vogais, [ç] tras e ou i, [x] nos demais casos
  • qu : [kʷ]
  • nw : [nʷ]
  • ng o ñ : [ŋ]
  • ngw : [ŋʷ]
  • hy : [ç]
  • hw : [ʍ]
  • ty : [c]
  • ly : [ʎ]
  • ny : [ɲ]

Acentuación

As palabras en negriña son termos en quenya

A sílaba tónica non se marca de forma gráfica (o til indica o alongamento da vogal na transcrición en alfabeto latino), senón que obedece ás regras de prosodia:

  1. . As palabras bisilábicas adoitan ser graves, como: QUENdi (elfos), FIrë (Home mortal). O único exemplo contrario parece ser a forma imperativa avá.
  2. . As palabras de tres ou máis sílabas son esdrúxulas cando a penúltima sílaba é curta e graves se esta é longa, como: yo-ME-ni-ë (reunión), otorNASsë (irmandade), avaNÓtë (innumerable), enDÓrë (Terra media).

Considéranse longas as sílabas con:

  • vogais acentuadas
  • ditongos (que en quenya só son: ai, ei, oi, ui, au, eu, iu)
  • vogais curtas seguidas de dúas consoantes.

Elisión

Cando unha palabra quenya termina en -a e a seguinte empeza por vogal, o -a pode desaparecer, e ambas palabras pronúncianse como unha. En caracteres latinos represéntase mediante un apóstrofo. Elen síla lumenn'omentielvo (Unha estrela brilla na hora do noso encontro; A Irmandade do Anel).

Gramática

O quenya é un idioma flexivo, o que significa que a función da palabra na frase ou caso gramatical está determinada por unha serie de afixos. As seguintes táboas amosan as inflexións.

Declinacións

Singular lassë cirya meldo elen nat
Nominativo lassë cirya meldo elen nat
Acusativo lassë cirya meldo elen nat
Xenitivo lassëo ciryo meldo eleno nato
Dativo lassen ciryan meldon elenen naten
Instrumental lassenen ciryanen meldonen elennen natenen
Posesivo lasséva ciryava meldova elenwa nateva
Locativo lassessë ciryassë meldossë elenessë natessë
Alativo lassenna ciryanna meldonna elenenna natenna
Ablativo lassello ciryallo meldollo elenello natello
Respectivo lasses ciryas meldos elenes nates


Dual lassë cirya meldo elen nat
Nominativo lasset ciryat meldu elenet natu
Acusativo lasset ciryat meldu elenet natu
Xenitivo lasseto ciryato melduo eleneto natuo
Dativo lassent ciryant meldun elenent natun
Instrumental lassenten ciryanten meldunen elenenten natunen
Posesivo lassetwa ciryatwa melduva elenetwa natuva
Locativo lassetsë ciryatsë meldussë elenetsë natussë
Alativo lassenta ciryanta meldunna elenenta natunna
Ablativo lasselto ciryalto meldullo elenelto natullo
Respectivo lassetes ciryates meldus elenetes natus


Plural lassë cirya meldo elen nat
Nominativo lassi ciryar meldor eleni nati
Acusativo lassi ciryar meldor eleni nati
Xenitivo lassion ciryaron meldoron elenion nation
Dativo lassin ciryain meldoin elenin natin
Instrumental lassinen ciryainen meldoinen eleninen natinen
Posesivo lassiva ciryaiva meldoiva eleniva nativa
Locativo lassessen ciryassen meldossen elenissen natissen
Alativo lassennar ciryannar meldonnar eleninnar natinnar
Ablativo lassellon ciryallon meldollon elenillon natillon
Respectivo lassis ciryais meldois elenis natis


Plural partitivo lassë cirya meldo elen nat
Nominativo lasseli ciryali meldoli eleneli nateli
Acusativo lasseli ciryali meldoli eleneli nateli
Xenitivo lasselion ciryalion meldolion elenelion natelion
Dativo lasselin ciryalin meldolin elenelin natelin
Instrumental lasselínen ciryalínen meldolínen elenelínen natelínen
Posesivo lasselíva ciryalíva meldolíva elenelíva natelíva
Locativo lasselissë ciryalissë meldolissë elenelissë natelissë
Alativo lasselinna ciryalinna meldolinna elenelinna natelinna
Ablativo lasselillo ciryalillo meldolillo elenelillo natelillo
Respectivo lasselis ciryalis meldolis elenelis natelis

Conxugacións

O quenya conta con tres tipos de verbos, de acordo á súa terminación: en -a, en -u ou en consoantes, os así chamados "verbos primitivos"; tamén se poden distinguir cinco tempos (presente, aoristo, pasado, futuro e perfecto).
A conxugación fórmase por aglutinación, cunha orde de VSO; o suxeito pode ir implícito se xa está explicitado cun pronome separado ou se é expreso. O obxecto vai separado se o pronome tamén o está.

hautanyel (eu detéñote)= hauta (deter) + -nye (eu) + -l (te)

ou ben: Inye hauta le (eu detéñote a ti)

O Tempo Aoristo
Primitivos Verbos -A Verbos -U
Raíz hir- hauta- allu-
Significado encontrar deter lavar
Singular hirë hauta allo
Plural hirir hautar allur


O Tempo Presente con alongamento de vogal
Primitivos Verbos -A Verbos -U
Raíz hir- cava- palu-
Significado encontrar escavar estender
Singular híra cávëa pálua
Plural hírar cávëar páluar


O Tempo futuro
Primitivos Verbos -A Verbos -U
Raíz hir- hauta- allu-
Significado encontrar deter lavar
Singular hiruva hautuva allúva
Plural hiruvar hautuvar allúvar

Ligazóns externas

Bibliografía

Modelo:Link FA