Bárbaro: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Banjo (conversa | contribucións)
mSen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 1: Liña 1:
'''Bárbaro''' é un [[autónimo#Autónimos que substitúen a exónimos pexorativos|exónimo pexorativo]] que procede do [[idioma grego|grego]] e a súa tradución literal é "o que tatexa". Aínda que os gregos empregaban o termo para referirse a persoas estranxeiras, que non falaban o grego e cuxa lingua estranxeira soaba aos seus oídos como un tatexo incompresible ou onomatopeia (''bar-bar-'' semellante a ''bla-bla-''). Existen escritos, como os de [[Isócrates]], que amosan unha apertura deste pobo para concibir aos bárbaros non como "estranxeiros", senón como individuos que carecían de educación, independentemente do seu lugar de nacemento.
'''Bárbaro''' é un [[autónimo#Autónimos que substitúen a exónimos pexorativos|exónimo pexorativo]] que procede do [[idioma grego|grego]] e a súa tradución literal é "o que tatexa". Aínda que os gregos empregaban o termo para referirse a persoas estranxeiras, que non falaban o grego e cuxa lingua estranxeira soaba aos seus oídos como un tatexo incompresible ou [[onomatopea]] (''bar-bar-'' semellante a ''bla-bla-''). Existen escritos, como os de [[Isócrates]], que amosan unha apertura deste pobo para concibir aos bárbaros non como "estranxeiros", senón como individuos que carecían de educación, independentemente do seu lugar de nacemento.


Os romanos tomaron posteriormente a palabra e o seu significado para o trato cos pobos que invadiron o [[Imperio Romano]]. Os clásicos deron o nome de bárbaros a todos os estranxeiros das comarcas fronteirizas co Imperio, e cos que loitaron, aínda que se limita a consideración aos que, ocupando en [[Europa]] as comarcas ao norte do Imperio, invadiron este, apoderándose da súa parte occidental.
Os romanos tomaron posteriormente a palabra e o seu significado para o trato cos pobos que invadiron o [[Imperio Romano]]. Os clásicos deron o nome de bárbaros a todos os estranxeiros das comarcas fronteirizas co Imperio, e cos que loitaron, aínda que se limita a consideración aos que, ocupando en [[Europa]] as comarcas ao norte do Imperio, invadiron este, apoderándose da súa parte occidental.
Liña 6: Liña 6:
*O de [[Mongoloide|raza amarela]] ([[Ávaro|avaros]] e [[hunos]])
*O de [[Mongoloide|raza amarela]] ([[Ávaro|avaros]] e [[hunos]])
*O de [[Pobo eslavo|raza branca eslava]] ([[Vendos]], no que hoxe é [[Polonia]]), [[Sármatas]], no [[Danubio]] e [[Alanos]], na beiras do [[mar Negro]]
*O de [[Pobo eslavo|raza branca eslava]] ([[Vendos]], no que hoxe é [[Polonia]]), [[Sármatas]], no [[Danubio]] e [[Alanos]], na beiras do [[mar Negro]]
*O de raza branca non eslava ([[Galos]], [[xermanos]] e [[íberos]])
*O de raza branca non eslava ([[galos]], [[xermanos]] e [[iberos]])


A [[etnoloxía]] e [[antropoloxía]] tradicionais, cunha terminoloxía xa desfasada e unha eurocéntrica visión das [[sociedades primitivas]], denominou ''[[barbarie]]'' a un estadio de [[evolución cultural]] das sociedades humanas, intermedio entre o de [[salvaxismo]] e de [[civilización]].
A [[etnoloxía]] e [[antropoloxía]] tradicionais, cunha terminoloxía xa desfasada e unha eurocéntrica visión das [[sociedades primitivas]], denominou ''[[barbarie]]'' a un estadio de [[evolución cultural]] das sociedades humanas, intermedio entre o de [[salvaxismo]] e de [[civilización]].

Revisión como estaba o 14 de maio de 2010 ás 11:48

Bárbaro é un exónimo pexorativo que procede do grego e a súa tradución literal é "o que tatexa". Aínda que os gregos empregaban o termo para referirse a persoas estranxeiras, que non falaban o grego e cuxa lingua estranxeira soaba aos seus oídos como un tatexo incompresible ou onomatopea (bar-bar- semellante a bla-bla-). Existen escritos, como os de Isócrates, que amosan unha apertura deste pobo para concibir aos bárbaros non como "estranxeiros", senón como individuos que carecían de educación, independentemente do seu lugar de nacemento.

Os romanos tomaron posteriormente a palabra e o seu significado para o trato cos pobos que invadiron o Imperio Romano. Os clásicos deron o nome de bárbaros a todos os estranxeiros das comarcas fronteirizas co Imperio, e cos que loitaron, aínda que se limita a consideración aos que, ocupando en Europa as comarcas ao norte do Imperio, invadiron este, apoderándose da súa parte occidental.

Estes pobos formaban tres grupos:

A etnoloxía e antropoloxía tradicionais, cunha terminoloxía xa desfasada e unha eurocéntrica visión das sociedades primitivas, denominou barbarie a un estadio de evolución cultural das sociedades humanas, intermedio entre o de salvaxismo e de civilización.

Véxase tamén

Outros artigos

Ligazóns externas